ขอเริ่มเรื่องด้วยเรื่องราวกลุ่มเพื่อนของเราเลย แต่เรื่องราวที่เราจะเล่าไม่ใช่เรื่องราวที่มีความสุข แต่มันคือเรื่องราวที่เราอยากระบาย นั้นขอเริ่มเลยแล้วกันนะ

เรามีกลุ่มเพื่อนอยู่กลุ่มนึง และเพื่อนที่ต้องแยกกลุ่มกันไปอีก 1 คน กลุ่มเพื่อนของเราเริ่มด้วยการที่เรากับเพื่อนสนิทอีกคนนึง(ตอนแรกมีกันอยู่ 3 คนรวมเราด้วย แต่ต้องแยกกันเพราะอยู่คนละห้อง) เรามีกันอยู่แค่ 2 คน และกลุ่มเพื่อนเราก็เริ่มขึ้นที่ตรงนั้น เราเป็นคนรวบรวมคนอื่นๆเข้ามาในกลุ่ม หรือจะเรียกว่า เราเป็นคนสร้างกลุ่มนี่ขึ้นมาเองกับมือเลยละ เรื่องมันเริ่มขึ้นตั้งแต่มีเพื่อนคนนึงเข้ามาในกลุ่ม คือนางมาขอกับเพื่อนในกลุ่มเราว่าขอไปกินข้าวด้วยได้มั้ย เพื่อนเราก็เลยมาถามเรา ด้วยความที่เราไม่ได้อะไรอยู่แล้วก็เลยให้นางมากินข้าวด้วย และหลังจากนั้น นางก็มาอยู่ในกลุ่มเราเลย มาอยู่แบบงงแต่เราก็ไม่ได้อะไร เพราะช่วงแรกๆที่นางเข้ามาในกลุ่มเราก็คุยกับนางเล่นกับนางเยอะ อาจจะเพราะแบบนั้นเลยทำให้คนอื่นๆในกลุ่มไม่ขัดข้องกับการที่ให้นางเข้ามาอยู่ในกลุ่ม หลังจากนั้นนางก็เริ่มเข้ามา แทรกกลางระหว่างเรากับเพื่อนสนิทที่อยู่กับเรามาตั้งแต่แรก มาถึงตรงนี้ทุกคนคงจะงงเรื่องคนนู้น คนนี้เป็นใคร เราขอสมมุตินามของเพื่อนสนิทที่อยู่กับเราตั้งแต่กลุ่มเก่าว่า " N " และขอสมมุติชื่อของนางที่เข้ามาในกลุ่มว่า " Y " ละกันนะ(บอกไว้ก่อน Y คือคนที่ในตอนนี้เพื่อนในกลุ่มเราไม่ค่อยชอบนางสักเท่าไหร่)ทุกคนจะได้ไม่งง นั้นมาต่อกัน นางYเข้ามาแทรกกลางระหว่างเรากับNจนในที่สุดนางYก็เข้ามาแทนที่เรา ตัวติดกับN ในตอนนั้นเราก็น้อยใจอยู่บ้าง แต่เราก็เลือกที่จะปล่อยผ่านและไปคุยสนิทกับคนอื่นๆในกลุ่ม แต่เรื่องที่แย่จริงๆก็เกิดขึ้นหลังจากที่พวกเราเลื่อนชั้นมา หลังจากสอบกลางภาค ผ่านไปหลายวัน เราได้รู้ความลับนึงของN ความลับนั้นก็คือ NแอบชอบF( F คือเพื่อนที่เคยสนิทกันในช่วงๆนึง) ซึ่งพอเรารู้แบบนั้นเราก็ตกใจ จุก และเสียใจในเวลาเดียวกัน ก็เพราะเราก็แอบชอบNมานานเหมือนกัน นานหลายปีเลยแหละ แต่ที่เราเศร้ากว่านั้นคือ เราคือคนสุดท้ายในกลุ่มที่รู้ความลับนั้นของN ทั้งๆที่เราอยู่กับNมานานมาก อยู่เป็นเพื่อนสนิทNมาประมาณ 6 ปี เราคอยอยู่เคียงข้างN ถึงเราจะไม่ได้เป็นเพื่อนที่ดีขนาดนั้น แต่Nกับยอมบอกความลับให้กับเพื่อนใหม่ที่พึ่งเข้ามาในกลุ่มแค่ไม่กี่เดือนฟังก่อนเรา และถ้าในวันนั้นYไม่หลุดปากพูดออกมา จนถึงทุกวันนี้เราก็คงจะยังไม่รู้ความลับนั้น แม้แต่ความลับของB ( B คือเพื่อนสนิทคนที่แยกตัวออกจากกลุ่มเพราะอยู่คนละห้อง) ที่เลิกลากับคนที่Bแอบชอบเราก็รู้เป็นคนสุดท้าย ทั้งๆที่เราก็เป็น 1 ในคนที่รู้จักเขาและรู้ว่าBแอบของเขา แต่เหตุผลที่Bเลิกลากับเขาเรากลับไม่เคยรู้ NกับBตั้งกลุ่มๆนึงขึ้นมาคุยกัน ในกลุ่มนั้นมีNและB แต่ในกลุ่มนั้นไม่มีเรา ไม่มีเราอยู่ในกลุ่มนั้น แต่กับมีเพื่อนคนนึงที่NกับBบอกว่าไม่ชอบอยู่ในกลุ่มและคุยเล่นกันอย่างสนุกสนาน ชวนกันไปเที่ยวไหนต่อไหน แต่ไม่เคยชวนเราเลย เราไม่เคยได้รับคำชวนนั้นเลย ซึ่งพวกนาง 3 คนรู้ความลับกัน เรื่องนั้นเราโอเค แต่ตลอดเวลา 1 เกือบ 2 ปี เรารู้สึกผิดกับการที่เราคิดว่าเราเป็นสาเหตุที่ทำให้Bกับเขาเลิกกัน ทั้งๆที่ความจริงแล้วสาเหตุจริงๆเป็นเพราะA (A คือคนที่อยู่ในกลุ่มแชทนั่นแหละ) ซึ่งNกับBรู้นะว่าเราเสียใจ แต่ก็ไม่ยอมบอกว่าจริงๆแล้วไม่ใช่ความผิดเรา กลับมาเรื่องกลุ่มเพื่อน เราว่ากลุ่มเพื่อนที่มีเรา N Y และคนอื่นๆในกลุ่มอะ เหมือนเราเป็นส่วนเกินเลย ในช่วงเวลาที่พวกนางคนอื่นๆในกลุ่มมีความสุขกันเรามักจะไม่เข้าไปยุ่งหรือไม่ก็มองอยู่เงียบๆ เพราะเราคิดว่าเราเหมือนส่วนเกินเลย เรารู้สึกว่า ในช่วงเวลานั้นไม่จำเป็นต้องมีเรา ซึ่งเราก็โอเค เราโอเคกับการมองดูเพื่อนๆเรามีความสุขโดยที่ไม่มีเราอยู่ในนั้น เราโอเคมากๆเลยละ เราก็แค่น้อยใจที่เราเป็นเหมือนส่วนเกิน

สุดท้ายนี้ มาแบ่งปันเรื่องเพื่อนและกลุ่มเพื่อนด้วยกันสิ