พวยพุ่ง ในเวิ้งว้าง เบาบาง สัมผัสได้ เพียงสายตา ฝุ่นควัน ฝันฝุ่น เฉกเช่นลมหายใจ ที่วาบหายไปในอากาศ พร้อมคลื่นความคิดถึง โจนทะยานไปอย่างไร้จุดหมาย ฉันกำลังคิดถึงใครบางคน...

สายลมชราที่พัดพาความคิดฝันโบราณของฉันไป ๑. แสงเช้าเก่าแก่ ณ โลกใบเก่า นกกระจิบไม่ร้องเพลง ๒. ความคิดฝันหล่นหายที่ใดสักแห่ง ลมชราพัดฝุ่นควันเริงระบำ ใครบางคนหายใจลำบาก ๓. ฉันอ่านบทกวีของความคิดฝัน

ก่อนจะมีอักษรที่เราใช้ในการสื่อสารกันอยู่ทุกวันนี้ ในอดีตนับพันนับหมื่นปี มนุษย์ใช้ อักษรภาพ หรือ ภาพสัญลักษณ์ เป็นวิธีการบันทึกและส่งผ่านเรื่องราว อักษรภาพเป็นรูปภา