เริ่มจากเราเข้าเซเว่นไปกับเพื่อนอีก 2 คน ตอนนั้นก็เลือกของกินกันอยู่แถวๆชั้นนเปรี้ยวมันก็อยู่ใกล้กับเคาน์เตอรก็คุยตลกขำๆกันไปอยู่นาน สักพักเราก็บอกเพื่อนว่าพอๆเลือกสักทีเหอะพี่เค้ารอคิดตังค์อยู่ เพราะเราก้หันไปเจอพี่เค้ายืนรอ พอเราพูดจบพี่เค้ากับเพื่อนพี่เค้าอีกคนก็ขำจากนั้นเรากับเพื่อนก็เดินไปจ่ายตังค์ เหตุการณ์นี้เหมือนเป็นจุดที่ทำให้พี่เค้าจำเราได้เลยค่ะ หลังจากนั้นประมาณ4-5วันเราก็สั่งน้ำแพ็คจากเซเว่น แล้วก็เป็นพี่เค้าที่เอาน้ำมาส่งด้วยความที่น้ำมันเป็นแพ็คใหญ่ 2 แพ็ค พี่เค้าเลยยกมาส่งที่หน้าห้องเราพักอยู่หอชั้นแรกมันก็ไม่ไกลมากแต่เราก็ไม่ปฏิเสธเพราะเราก้ไม่อยากยกเองมันหนักหลังจากนั้นเราก็สั่งน้ำอีก เราสั่งอาทิตย์ละครั้งเป็นประจำเราก็เจอแต่พี่คนนี้คงเพราะเป็นกะการทำงาน พี่เค้ามาส่งก็แบบเหมือนรู้งานว่าเราไม่ยกพี่เค้าก็จะยกมาวางแถวหน้าห้องเราทุกครั้ง เราไปซื้อของเซเว่นอีกเจอพี่เค้าอยู่เคาวน์เตอร์แต่คราวนี้พี่เค้ามองเราด้วยสายตาแปลกแบบไม่รู้จะอธิบายยังไงมองแบบมีอะไรแบบมองปนอมยิ้มอ่ะ ไอ่เราก็เก็บมาคิดว่าทำไมเค้ามองเราแบบนั้น ยอมรับในใจก็แอบปลื้มที่เค้าช่วยยกน้ำให้ตลอด พอเค้ามองเราด้วยสายตาแบบนั้นเราก็คิดไปละว่าเค้าชอบเรามั้ย5555 เลยอยากถามว่าจากเหตุการณ์ที่เล่ามาเราคิดไปเอง รึว่าเค้าน่าจะชอบเรา แล้วต้องพิสูจน์ยังไงคะ
**ถ้าเล่างงๆต้องขออภัยด้วยนะคะ