เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันได้3ปีกว่าๆ
เราเห็นทีว่าเขาเหมาะสมที่จะมาเป็นคู่ชีวิตแล้ว  เลยตกลงมาอยู่ด้วยกัน
จากนั้นเราเรียนจบ ปวส ช่างเครื่องกล
เลยมาสมัคร เป็นช่างCncที่โรงงานแห่งหนึ่งในชลบุรี
แฟนเราก็สมัครเป็นช่างเหมือนกัน แต่อยู่คนละโรงงาน
จากนั้นเราค่อยๆมีเงินเก็บส่งให้ทางบ้าน
และเก็บเงินเพื่อแต่งงานให้มันถูกต้องตามประเพณี เพราะทางแม่แฟนเขาบอกไม่มีเงินมาแต่งเพราะไม่ได้ทำงานอะไร
อันนี้เราก็เข้าใจ
พอมาปัจจุบัน เราออกรถคันหนึ่ง
ผ่อนเดือนละ5,000 เราคิดว่าเงินเดือนเราสองคนรวมกันมันเพียงพอแล้ว
แต่เราต้องลดรายจ่าย เพราะเราจะชื้อของเข้ามาในห้อง พวกตู้เย็น เครื่องซักผ้า
จากที่เคยส่งให้ทางแม่เรา 3000
แม่แฟน3000
เราก็ลดให้เหลือคนละ2000
แต่แม่แฟนเราไม่พอใจ ตำหนิเราต่างนานา ว่ามีปัญญาหาเงินมาส่งให้แค่นี้
จากนั้นเราก็ป่วยบ่อย เดือนหนึ่งป่วยสองสามครั้ง เราลางานตอนป่วย
แต่เรามีใบรับรองแพทย์
แม่แฟนเลยโทรหาลูกชาย บอกว่าให้เลิกคบกับเรา เรามันคนขี้โรค
เราไม่ได้ขี้โรคเราแค่เป็นไข้ อากาศมันเปลี่ยน
อยู่กับเราไปเราก็ไม่มีปัญญาหาเงินมาให้ลูกชายเขาได้ เพราะยังมีหนี้กยศที่เขากู้มา
ให้ลูกเขาเรียน บอกให้ลูกชายอยู่คนเดียวจะรวยกว่า สาเหตุนี้เกิดจากเรา
ที่ไม่ส่งเงินให้เขา3000เหมือนแต่ก่อน
เราส่งให้2000เขาเลยไม่พอใจ
เราเราต้องส่งให้4ทาง พ่อแม่ปู่ย่าตายาย
รวมๆก็คนละ2000 ตกเดือนหนึ่ง 12000
เงินที่ส่งให้ทางบ้าน ไหนจะค่ารถ ค่านั่นนี่อีก เรามีความจำเป็นค่ะ
แต่เขาไม่รู้หรอกว่าเรานี่แหละ หาเงินให้เขาใช้ ลำพังเงินเดือนแฟนเราไม่ถึง2หมื่น
อต่เอาไปเล่นพนันออนไลน์เกือบหมด มีแต่เราที่ประหยัด ไม่ค่อยชื้ออะไร
แฟนเราอยากได้รถ เราก็ช่วยผ่อน อยากได้ไอโฟนก็ชื้อให้
แม่แฟนโทรมาขอเงิน20000ไปชื้อหมูมาเลี้ยงเราก็โอนให้ พอเราป่วยเขากับว่าเรา
ต่างๆนาๆ ว่าไม่มีปัญญาหาเงินให้เขาใช้บ้างล่ะ เราสองคนยังไม่ได้แต่งงานกันนะคะยังไม่ได้เป็นดองกันเลย แต่ทางฝั่งแม่แฟนโทรมาขอเงินตลอดค่ะ อยากได้นั่นนี่
จากที่เคยมองแม่แฟนในแง่ดี ตอนนี้มันไม่เหลือแล้ว