ตอนที่เราอยู่ห้องเก่า แล้วแฟนเราฝึกงานอยู่ที่เทศบาล แล้วเขาแวะเซเว่นก่อนถึงเทศบาลบ่อยๆ แต่แวะกับเพื่อนสนิท แฟนเราเล่าให้ฟังว่าพนักงานเซเว่นคนนี้เขาชอบมองบ้างพอเห็นแฟนเรามากับเพื่อนสนิทคนนี้จะชอบมองแรกใส่ เราก็เลยแวะไปเซเว่นนั้นอยากจะรู้ว่าคนไหน ใช่ค่ะเขามองแรงเหมือนกัน แฟนเราเลยไม่ค่อยแวะเพราะเราไม่ชอบ แต่ก็แวะ แล้วเขาก็มองอยู่ตลอด จนมาวันหนึ่งแฟนเรามาเล่าให้ฟังแต่เล่าแค่ว่าแวะหลบฝนที่เซเว่นนั้น ผ่านมาหลายวันเขาเผลอเล่าว่าวันที่ไปหลบฝนไปเจอผู้หญิงคนนั้น เขาเข้ากะเดียวกับพี่ของเราที่เซเว่น วันนั้นเขาเลิกงานแล้ว แฟนเราไปแวะซื้อของแล้วหลบฝน แล้วผู้หญิงคนนั้นเดินออกมาถามว่าทำไมยังไม่กลับ เพื่อนสนิทของแฟนเราตอบแทนเพราะเขารู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคิดยังไงกับแฟนเรา ตอบไปว่ายังกลับไม่ได้ฝนตก ตะให้กลับยังไง เขาคอบมาทันทีว่า ทำไมไม่ซื้อเสื้อกันฝน จะเอาของพี่ให้ก็มีตัวเดียวด้วยสิ แฟนเราเลยตอบไปว่าก็ไม่มีตังค์ซื้ออะดิ แล้วเขาก็ขำกัน แล้ววันนี้แฟนเราได้ตังค์มาจากที่ฝึกงานจะเอาไปแลก เลยแวะเซเว่นเพื่อไปแรก เอาให้เพื่อนสนิทเขา ที่แรกเราไม่รู้ว่าเขาแวะไปที่นั้น ตอนนั้นเราโทรไปว่า กลับตอนไหนจะฝากซื้อของ แต่เผอิญได้ยินเสียงประตูเซเว่น เลยถามเขาว่าอยู่ไหน เขาแค่ตอบว่ามาก็บอกไปในแชทแล้วว่าแลกตังค์ให้เพื่อนสนิท เราเลยวางสายละทักไปโมโหกับเขาว่าไหนข้อความที่ทักมาบอก ทำไมต้องโกหก และพอเขามาถึงที่เรา เขากลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราต้องรู้สึกยังไงหรอคะ หรือเราคิดมากไป