เรื่องมีอยู่ว่าผมมาฝึกงานที่กรุงเทพครับผมเป็นคนเหนือมาฝึกงานสองสามวันแรกก็ไม่มีอะไรเพราะไม่ค่อยได้ไปไหนเลย(ไม่รู้ทาง555)ผ่านไปสักอาทิตนี่แหละเริ่มรู้แล้วอะไรอยู่ตรงไหน แล้วก็ไปชื้อของร้านสะดวกซื้อนี่แหละ(7-11อยู่ในห้างที่เราทำงานเลย55)ก็ไม่ได้มีอะไรหรอกคับก็ซื้อของปกติพอไปจ่ายเงินที่เค้าเตอร์เท่านั้นแหละ หูย! ครั้งแรกที่เจอคือพนักงานน่ารักมาก(อยากจะมาทำงานทุกวัน55)

หลังจากจ่ายเงินเรียบร้อยก็ออกจากร้านมาห้องทำงานคือภาพมันติดตาอยากไปเซเว่นบ่อยๆ555แล้วทุกวันที่ผมมาทำงานผมจะต้องแวะเซเว่นนี้ทุกวันบางวันก็ไม่มีไรจำเป็นต้องซื้อแต่ก็ต้องไปซื้ออะไรสักอย่างแล้วจ่ายตังเพื่อจะได้มองหน้าน้องเค้า(คนอะไรน่ารักกก)ต้องหาเรื่องจ่ายตังได้มองสัก1นาทีก็ดีใจ555 พอเค้ามองมาก็ไม่กล้าสบตาเค้า55ผ่านมาได้เกือบสองเดือนแล้วที่ทำแบบนี้เหมือนเขาก็รู้เหมือนกันว่าเราชอบเค้าแต่ผมเป็นคนขี้อายนี่แหละคือประเด็น วันนี้ก็ไปซื้อของปกติเดินเข้าไปหยิบของไปเรื่อยแค่อยากจ่ายตังแต่แล้วเอ้าวันนี้ไม่ได้จ่ายที่เค้าเตอร์น้องไม่เป็นไรจ่ายใกล้เค้าเตอร์น้องก็ยังดีแฮะ ก็แอบมองน้องอย่างเคยก็น่ารักนี่หน่า555แต่วันนี้แปลกน้องเขาพูดกับเราเว้ยดีใจทำตัวไม่ถูก น้องพูดว่า

:พี่พรุ่งนี้ไม่เห็นหน้าน้องแล้วนะน้องจะกลับแล้ว

:ผมอ่าวทำไมอะ

:ก็ฝึกงานจบแล้วอะ

:ผมอึ้งไปดิคิดในใจแล้วหลังจากวันนี้คือจะไม่ได้เจอน้องเขาแล้วหรอ ก็จ่ายเงินเดินกลับห้องทำงานที่แรกก็ดีใจที่เขาคุยกะเราคิดไปคิดมาเอ้าเขาบอกลานะเฮ้ย เอาไงดีวะเนี้ย นั่งคิดอยู่ครู่นึ่งจะไปขอไลน์ดีกว่าเผื่อจะได้คุยกับเค้าอยู่ แต่มองเวลาแล้วไปซื้อของไม่ได้แล้วเชเว่นปิด(เซเว่นนี้เปิด7โมงถึง4ทุ่มนะคับ)ผมทำงานกะดึกนะคับเดือนนี้เลยมาช่วงสามทุ่มถึงที่ทำงานประมาณ3ทุ่มครึ่งก็ไปแวะเซเว่นก่อนเลยเพราะผมเข้างาน4ทุ่ม วันนี้วันสุดท้ายด้วยดิเซเว่นก็ปิดแล้วผมคงไม่ได้เจอเค้าอีกแล้ววว ผมควรทำไงดีคับ ถึงแม้จะเป็นเวลาสั้นๆแต่ผมก็อยากเจอหน้าเค้าทุกวันอะคับ 😂😂