ตามหัวข้อเลยครับ คือผมอยู่ ม.3 เเล้วอีก 1 เทอมต้องหาที่เรียนต่อส่วนตัวผมอยากเป็นหมอครูเลยเเนะนำให้ผมเข้าเรียนในเมืองเพราะความสามารถผมเองสามารถเข้าได้ เเล้วถ้าหากเข้าเรียนในเมืองผมคิดว่าจะไปอยู่หอ เพราะมันสะดวกดีกว่าไปกลับ บ้านผมกับในเมืองระยะทางไม่ใช่น้อยๆเลย ผมลองพูดเรื่องนี้กับครอบครัว เเกกลับตอบมาว่าไม่ให้ไปเเกอยากให้ต่อโรงเรียนเดิมให้จบซึ่งพอเราถามเหตุผลเเกบอกเเกเป็นห่วง อันนี้เราก็เข้าใจเเต่พอมาคิดดูดีๆเราเองก็โตเเล้วอีกอย่างค่าเทอมค่ากินเเต่ละวันเราหามาใช้เองหมดเลยไม่ได้ขอเเกเลย กลับกันเเกมาขอเราด้วยซ้ำ เราอยากอยู่หอเมืองจะได้ไม่ขับรถกลับค่ำๆหรือออกจากบ้านตั้งเเต่ตอนเช้า ผมคิดว่ามันเหนื่อยการเรียนสมัยนี้กับสมัยก่อนมันต่างกันมากๆ พยายามอธิบายเเล้วเเกก็ไม่เข้าใจ เราควรทำไงดีครับ ให้เเกเข้าใจเรา เราพูดตรงๆเเล้ว ขอดีๆเเล้ว เเกก็โกรธทุกทีที่ขอเลยครับ เราอธิบายให้แกฟังว่า จะมีเด็กซักกี่คนที่อายุเเค่นี้เเต่คิดเรื่องอนาคตคิดเรื่องหน้าที่การงานหาเงินส่งตัวเองได้ เเต่ดูทีท่าเเล้วเเกจะไม่เข้าใจเลยครับ ผมควรทำไงดีครับ