เมื่อตอนขึ้นมัธยมศึกษา​ปีที่1เราเจอครูประจำชั้นคนนึงแกเป็นผู้ชายออกแนวครูLGBTQเจอกันวันแรกเราก็รู้สึกว่าแกไม่ชอบหน้าเราเท่าไหร่​ อารมณ์ว่าหมั่นไส้เลยแหละเวลาเรียนวิชาแกบางทีแกโมโหก็จะพาลนร.หลายๆคนรวมถึงเราเป็นอันดับแรกๆ​เวลามีสอบเก็บคะแนนเราไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษเลยได้ต่ำมากๆแกก็จะบอกนี่ที่1ปีที่แล้วหรอ? ถ้าไม่ก็จะพูดกระแนะกระแหนเรา​ เราพยายามทำความดีหลายๆอย่างให้เขาเห็นแต่เขาก็ทำแบบเดิม​ จนสอบแล้วเกรดออกเราได้คะแนนสอบไม่ผ่านแต่เยอะที่สุดในห้องเขาก็บอกนี่ห้องเก่งหรอ? ที่เธอได้ที่1ก็แค่มีงานแค่นั้นเกรดมันไม่สำคัญอะไรหนิ​  ถึงเทอม2เราทะเลาะกับเขาเขาชี้หน้าบอกไม่ให้เพื่อนคบกับเราด่าเราโชว์เพื่อน​ วันกินเลี้ยงปีใหม่เราไม่สบายเลยหยุดไม่ได้กินเลี้ยงกับเพื่อนแต่ได้รู้ว่าวันนั้นเขาด่าเพื่อนในห้องเราพออีกวันไปรร.เขามุ่งเป้าบอกเพื่อนว่าดูสิแค่งานกินเลี้ยงปีใหม่ก็ไม่มาดูสิว่ามันให้ความสำคัญเท่าไหร่
ต่อมากิจกรรมรร.ให้เต้นตามความสมัครใจแต่เราเลือกไม่เต้นกับเพื่อนเราคนนึงแต่เขาก็ด่าว่าเรา​ ต่างกับเพื่อนเราที่เขาบอกไม่เป็นไรลูก​
เราอดทนรอจนกว่าแกจะลาออกเราไม่อยากให้ใครเจอกับครูปสด.อย่างงี้อีกเลยแค่วุฒิภาวะทางอารมณ์ก็ไม่มีเอามาลงนร.หมดแต่ก็งงทำไมคนแบบนี้เด็กๆถึงยังไหว้นับถืออยู่