ตอนเรียนจบใหม่ทำงานเป็นพนักงานมหาลัยชั่วคราวเงินเดือนแรกเริ่ม 18,000บาท ใช้ชีวิตในวัยทำงานมาได้ 4 ปี มีกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ มีประกันสังคม เงินเดือนล่าสุดก่อนลาออกคือ 24,000บาท บวกค่าต่างๆ ก็ประมาณ 30,000หน่อยๆ มีหนี้คือ กยศ อย่างเดียว ใช้ชีวิตแบบชิวๆอยากกินอะไรก็กิน อยากเที่ยวที่ไหนก็ไปไม่ได้เดือดร้อนใคร มีเงินพอส่งให้พ่อแม่บ้าง(บางครั้ง)
มีเงินเหลือเก็บประมาณหนึ่ง และก็สร้างหนี้เพิ่มคือ การสร้างบ้านหนี้ก้อนใหญ่โตเลยแหละค่ะ จากนั้นที่บ้านมีการเรียกร้องให้สอบบรรจุข้าราชการ 
                  เรามันก็เป็นลูกที่ดีซะด้วย อย่างนี้ก็ว้าวุ่นนะสิ เราก็ไปสอบๆหลายๆที่ทิ้งไว้ จนวันหนึ่งมันก็มาถึงวันที่เขาเรียกตัวไปบรรจุข้าราชการที่กรม......ตอนนั้นรู้สึกแปลกๆไม่ได้ดีใจเลยเพราะคิดว่าเขาคงไม่เรียกแต่อยู่ๆเขาก็เรียก ว้าวุ่นใหญ่เลยค่ะ เราก็ได้แจ้งกับรุ่นพี่ที่ทำงานว่าหนูจะทำไงดีเขาเรียกบรรจุข้าราชการค่ะ พี่คนนั้นก็บอกว่าดีใจด้วยที่ได้แต่ตอนนั้นความรู้สึกเรามันก็เฉยๆเพราะคิดหลายๆอย่างและพี่เขาก็ให้เราไปแจ้งหัวหน้างาน หัวหน้าก็ยินดีกับเรานะคะ เขาบอกว่าไม่รั้งเราไว้เพราะมันเป็นเรื่องที่ดีดูมีอนาคต (ที่สดใสมั้งคะ)เมื่อเราตัดสินใจที่จะไปบรรจุก็ทำเรื่องลาออกส่งเอกสารต่างๆ วันทำงานวันสุดท้ายหัวหน้าก็ให้ซองขาวกับเราด้วยซึ่งในซองมีเงิน 1,000 บาท ไอ่เราก็มึนๆไปเลยค่ะปกติแกไม่ค่อยจะพูดคุยกับเรานัก ส่วนคนที่บ้านนี่ดีใจเป็นที่สุดเลยค่ะ บอกป้าน้าอา ข้างบ้านอย่างกับประกาศเสียงตามสายว่าลูกได้บรรจุข้าราชการ สถานที่ทำงานใหม่คือ ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ทำงานเดิม เดินข้ามสี่แยกไฟแดงมาก็ถึงละค่ะ บรรจุข้าราชการทำงานเมื่อ 1/5/2566 เริ่มต้นที่เงินเดือน 16050 บาท ฐานเงินคือ 15000 บาท มีประสบการณ์ทำงานมากกว่า 2 ปีได้เพิ่มตังมาอีกหน่อยๆ ค่าใบประกอบ 1,500 บาท หัก กยศ อัตโนมัติ ทุกวันนี้อยู่หอพักฟรีจ่ายค่าน้ำค่าไฟเอง เดินไปทำงานสวัสดิการเหมือนกับที่แรกเป๊ะ แต่ต้องประหยัดมากขึ้นจะใช้เงินแบบเดิมไม่ได้แล้ว เพราะรายรับลดลง รายจ่ายเท่าเดิม ก็จะติดลบนะคะ จากชีวิตที่เคยสั่งข้าวจากแกรบไม่เคยทำอาหารกินเองถ้าว่างก็ไปร้านซื้อกิน ล่าสุดต้องทำอาหารกินเองหุงข้าวเองห่อข้าวไปกินที่ทำงาน ใช้ shopee ลดลง ตอนนี้ก็ยังคง งงๆกับชีวิตอยู่ค่า (เหมือนเล่าเรื่องเฉยๆ)