สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องและมีปัญหาหนักใจมากๆกับแฟน ทั้งแฟนและหนูตอนนี้คิดไม่ตกและคิดไม่ออกเลยค่ะ

ต้องเกิ่นก่อนนะคะว่าหนูกับแฟนคบกันมาประมาณ 3 ปีกว่า แต่เรามีปัญหาง้องอนกันมาตลอด แต่เคยบอกเลิกจริงๆที่ออกจากบ้านเค้าไป 1 ครั้ง ขนแค่เสื้อผ้าบางส่วนออก แต่ทะเลาะกันจำได้ว่าเป็นเรื่องที่เค้าโกหกซึ่งเราไม่ชอบคนโกหกทั้งๆที่เรารู้อยู่แล้วแล้วเราถามเค้าๆก็ยังโกหกอีก แต่ภายในวันนั้นเค้าก็มาขอโทษขอคืนดีทำทุกอย่างจนเรายอม แต่เรื่องไม่ได้จบแค่นั้นค่ะ แม่เค้าไม่ชอบเรามากที่เราบอกเลิกลูกชายเค้า เราเลยต้องเข้าไปขอโทษแม่เค้าต่างๆนาๆที่เราเลิกกับลูกเค้าและทำให้เค้าไม่พอใจ หลังจากนั้นก็กลับมาคบกันอยู่ด้วยกันตามปกติค่ะ แต่ก็ทะเลาะกันบ้างง้องอนกันบ้าง แต่จุดพีคอยู่ที่ว่าหลังจากแฟนโดนย้ายไปทำงานที่ ตจว. เราอยู่บ้านกับแม่เค้าแค่ 2 คนค่ะ แต่เรารู้มาตลอดว่าแม่เค้าไม่ค่อยชอบเรา เคยไปงานแต่งญาติเค้าคนนึงค่ะหนูก็ไปกับแม่กับแม่แต่ตอนนั้นหนูนั่งโต๊ะจีนอยู่กับแม่เค้าและญาติเค้าแฟนหนูไปถ่ายรูปในงานแต่งค่ะ และญาติเค้าก็ชมหนูว่าหนูสวยแฟนหนูได้แฟนสวยอะไรประมาณนี้ แม่แฟนเลยพูดว่า “แม่ไม่ชอบคนสวยแม่ชอบคนขยัน” หนูก็สตั้นไปเลย1 แบบงงๆว่าทุกวันนี้หนูก็ทำงานแทบไม่ได้พักพัฒนาตัวเองในด้านการงานตลอด และก็มีปัญหามาเรื่อยๆแฟนก็จะต้องเป็นคนกลางของทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเรา เราสงสารแฟนค่ะ แต่เหมือนว่าเราทำอะไรไม่ทำอะไรก็ผิดไปหมดเลย บางทีเราทำงานบ้านบ้างไม่ทำบ้าง เพราะหนูทำงานด้านการตลาดและอาชีพเสริมคืออินฟลูค่ะ เกือบทุกอาทิตย์ที่หนูทำงานครบ 7 วัน มันเหนื่อยมากแต่หนูก็แค่บ่นกับแฟน มีทำงานบ้านบ้าง แต่ทุกครั้งที่หนูทำแม่เค้าไม่อยู่และไม่เห็นเลยมีประเด็นกันมาตลอด แต่เมื่อเดือนที่แล้วแฟนหนูกลับไปทำงานที่ตจว.แม่เค้าเรียกคุยพอดีค่ะตอนหนูกำลังนั่งตัดต่องานในโทรศัพท์ เค้าบอกว่าเดี๋ยวนี้หนูเริ่มทำนิสัยไม่ค่อยน่ารัก ไม่ค่อยหยิบจับงานบ้าน ทั้งๆที่เมื่อวานหนูพึ่งดูดฝุ่นบ้านไปแต่เค้าแค่ไม่อยู่บ้าน และเค้าโยงไปอีกว่าหนูไม่รู้จักผู้ใหญ่ไม่ไหว้พี่สาวเค้าตอนมาบ้าน ซึ่งตอนนั้นหนูอาบน้ำอยู่ข้างบนค่ะ เค้าบอกว่าแล้วแฟนหนูไม่ได้บอกหรือไงว่าถึงไหนแล้ว ถึงตอนนั้นหนูงอนกันอยู่เลยไม่ได้ดูแมพว่าเค้าถึงไหนแล้วแทบไม่ได้คุยกันเลยค่ะ คุยครั้งสุดท้ายคือเค้าบอกว่าอีก 1 ชั่วโมงจะถึงผ่านไป 1 ชั่วโมงยังไม่มาหนูเลยตัดสินใจไปอาบน้ำ แต่หนูกลายเป็นคนมารยาทไม่ดีไม่ลงไปไหว้ทำตัวเหมือนไม่รู้จักผู้ใหญ่ และเค้าก็บ่นยาวและยังพูดว่าให้หนูไปหาผช.คนอื่นเลี้ยงเถอะ ลูกเค้าคงไม่มีเงินมาเลี้ยงหนู เดือนๆนึงข้าราชการได้เงินไม่กี่บาทจ่ายผ่อนบ้านทุกๆเดือนก็หมดแล้วไม่เหลือเก็บ หนูก็ช็อคตกใจเพราะเห็นหนูเป็นคนยังไงหนูรักลูกเค้าที่เค้าเป็นเค้า ถ้าหนูรักเงินหวังให้ใครเลี้ยงหนูคงไม่เลือกลูกเค้าและมาอยู่แต่แรก และเค้าก็พูดอีกว่าถ้าหนูอยู่แล้วอึดอัดใจก็ให้หนูหาหออยู่ ออกไปอยู่หอเดือนละ 4 พันกว่า ซื้อความสบายใจเอา เค้าบอกว่าถ้าคิดจะอยู่เป็นผัวเมียกันเป็นคู่ชีวิตกันก็ต้องสุขด้วยกันทุกข์ด้วย หนูเลยงงว่าหนูไม่ร่วมสุขร่วมทุกข์ตรงไหน หนูไปรับลูกเค้าที่สนามบินเกือบทุกอาทิตย์ ขับมอไซไปรับที่ดอนเมืองตลอด แต่พอหนูเปลี่ยนที่ทำงานเลยนัดเจอกันที่เซนลาดแล้วกลับบ้านพร้อมกันแทน เพราะที่ทำงานหนูไกลกว่าเดิม หนูไม่ได้ตื่นไปส่งแฟนหนูตอนเช้าเวลาตี 4 เพราะหนูมีทำงานทุกวันจันทร์หนูจะมีประชุม แต่แม่เค้าก็บอกว่าเค้าก็ทำงานเหมือนกัน ซึ่งหนูพูดตรงๆว่าหนูทำงาน 9 โมง แต่แม่เข้าอาจจะทำงานเข้าบ่าย หรือเข้าเช้าบ้างบ่ายบ้างดึกบ้าง หนูเลยตอบได้แค่ค่ะๆ เพราะหนูรู้สึกว่าหนูอยู่ที่นี้ก็ผิดทำอะไรก็ผิดก็ไม่ถูกใจไปหมด ตอนนั้นความรู้สึกที่หนูโดนคำพูดหลายๆอย่างกับให้หนูดาวน์มากๆเลยทำให้หนูพาลไม่ตอบแฟนหนู ไม่อยากคุยกับแฟนหนูพอบอกเค้าไปเค้าแค่พูดให้สู้ๆและอดทน แต่สำหรับหนูหนูอยากได้ยินคำอื่นมากกว่า และเวลามันก็ได้ยืดมาเรื่อยๆคือหนูเหมือนไม่ไหวมากๆแฟนหนูก็ไม่มีคำพูดอื่นเลยที่ดีขึ้น จนหนูรู้สึกว่าไม่ไหวต้องฮีลตัวเองได้แต่บอกในใจว่าอย่ามีเรื่องไหนมากระทบจิตใจหนูอีกไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ไม่งั้นหนูคงต้องได้พูดคำว่าเลิกแน่และมันก็เกิดขึ้นจริงคาะเค้าแอบเล่นเกมและจ่ายเงินไปกับเกมโดยที่ไม่บอกหนุหนูมาจับได้มีหลักฐานทุกอย่างแต่เค้าก็โกหกจนสุดท้าย จะบอกว่าเรื่องเล็กก็ได้ค่ะ มันเป็นเรื่องที่ให้อภัยได้แต่หนูไม่ไหวเพราะมันกลายเป็นหลายเรื่องหนูเลยบอกเลยเค้าเพราะหนูไม่ไหวแล้วเค้าก็ไม่ได้พูดอะไรพูดแค่ว่าจะเลิกจริงๆหรอเธอจะเลิกจริงๆหรอไม่มีคำไหนเลยค่ะ หนูเลยคิดว่าเค้าคงปกป้องหนูจากแม่เค้าไม่ได้จริงๆเพราะเราเล่าทุกอย่างไปและหนูคิดว่าคำพูดแม่เค้าที่พูดมาให้หนูฟังเหมือนเป็นการจะให้หนูเลิกกับลูกเค้าแบบอ้อมๆคำพูดเค้าพูดเยอะมากๆแต่หนูจำได้แค่ไม่เท่าไหร่ หลังจากนั้นหนูก็ออกจากบ้านเพราะหนูก็โกรธมากๆทำไมถึงพูดแรงกับหนูแบบนี้ทำไมต้องให้ไปหาผช.ใหม่เลี้ยง ทั้งๆที่แม่เค้าก็พูดว่าเงินเดือนหนูเยอะกว่าลูกเค้า หนูงงสับสนไปหมดก็เลยออกมาอยู่คอนโดคนเดียว แต่ระหว่างที่เราแยกกันมา 1 เดือน กลายเป็นว่าเราตัดกันไม่ขาดยังรักกันมากรักเหมือนเดิมอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิมกันทั้งคู่รักและเสียใจกันมากๆ และแฟนพึ่งมารู้ความจริงว่าหนูเลิกกับเค้าเพราะเรื่องเล่นเกมทั้งๆที่วันที่หนูก้าวออกมาจากบ้านหนูบอกว่าถ้าเราเลิกกันเพราะเรื่องเรามันก็ดีนะสิ แต่มันเลิกเพราะแม่ แม่เธออยากให้เราเลิกกันมันก็สมใจแม่แล้วแต่ก็นั้นแหละค่ะตัดไม่ขาด แฟนเลยกลับไปคุยกับแม่ว่าจะกลับมาคืนดีกับเรา แม่เค้าก็ไม่โอเคมาก บอกว่าเราบอกเลิกลูกเค้าแล้วจะกลับมาทำไม ลูกเค้าทำดีทำนู้นนี้นั้นให้ทุกอย่าง อะไรๆก็บอกเลิกก็งอน หนูเลยคิดว่าชีวิตคู่มันไม่ได้ราบรื่น มันมีเรื่องให้ทะเลาะกันเป็นเรื่องปกติ ซึ่งแม่เค้าไม่โอเคที่เราบอกเลิกลูกเค้า ไม่พอใจที่เราเอาเรื่องที่แม่คุยกับเราไปบอกแฟนซึ่งเรารู้สึกว่าเค้าเป็นแฟนเค้าควรรู้เพราะจะได้รู้และแก้ปัญหาจะให้เราไปบอกใคร เค้าบอกรักกันจะบอกเลิกกันทำไม เลิกไปแล้วก็เลิกไปเลย ถ้ากลับไปคบก็คบได้แล้วแต่ลูกเลย แต่แม่ไม่เอานะ ไม่โอเค และไม่ต้องพาเข้าบ้านไม่ว่าจะตอนที่แม่อยู่บ้านหรือไม่อยู่แม่ไม่เอาแล้ว แม่ไม่ชอบมากที่ต้องไปบอกเลิกลูกเค้า และหนูก็เสียใจมากเพราะไม่ว่าหนูจะอยู่หนูก็โดน จะไปหนูก็โดน เหมือนหนูไม่มีสิทธิ์โกรธ งอน หรือไม่รู้สึกดีกับใคร ออกมาหนูก็ผิดทำอะไรหนูก็ผิดไปหมด แฟนเลยคุยกับแม่อยากให้หนูคุยด้วยจะให้หนูขอโทษแม่เค้า แต่แม่เค้าก็ไม่คุยไม่อยากคุยอะไรทั้งนั้นและก็โมโหใส่แฟนเรามากๆ กลายเป็นว่าแฟนไม่รู้จะเอายังไงต่อ อยากไปต่อมากแต่เหนื่อยมาก อยากสู้แต่ไม่รู้จะสู้ยังไงไหว แม่ไม่โอเคกับเรา กลับมากลัวไม่เหมือนเดิมเราบอกไม่มีอะไรเหมือนเดิมมันต้องค่อยๆพิสูจน์ซึ่งเค้าก็เอาแต่กลัวไม่รู้จะทำยังไงรักมากแต่ไม่รู้จะทำไงพอจะพอก็ไม่กล้าที่จะพออยากไปต่อแต่ไม่รู้จะทำไงต่อให้แม่กลับมายอมรับเราและให้เราเข้าบ้านอีกครั้ง