เราเจอกับเเฟนที่ กทม. เเล้ววันนึงเเฟนก็ต้องกลับไปอยู่บ้านที่ภาคใต้ซึ่งไปอยู่เป็นการถาวรเลย ส่วนเราก็ยังคงทำงานที่ กทม. โอกาสที่จะได้เจอกันน้อยมากเพราะไม่รู้ว่าเขาจะขึ้นมากทม.อีกเมื่อไร ตอนนี้ผ่านมา3เดือนเเล้ว เราวิดีโอคอล พิมเเชทหากันทุกวัน ถึงบางครั้งเราจะเหนื่อยจากการเดินทางไปทำงานมากๆ จนทำให้เเเฟนกิดอาการนอยบ้างที่ได้คุยกันน้อยลงเเต่เขาก็เข้าใจว่าเราเหนื่อย ได้เเต่คิดถึงเเล้วไอ่เราก็ติดสกินชิฟมากๆกลายเป็นความทรมาน โหยหาที่จะได้เจอซึ่งได้เเต่รออย่างไร้จุดหมายเนื่องการเดินทางลงไปใต้ใช้เงินเเละเวลาเยอะมาก จนตอนนี้ทำให้ผมตระหนักได้ว่า ความสัมพันธ์นี้จะเป็นอย่างไรต่อ เนื่องจากผมเป็นคนกทม.บ้าน ครอบครัว พี่น้อง พ่อเเม่ก็อยู่ กทม. งานที่ทำงานก็อยู่นิคมโรงงานซึ่งภาคใต้หายากมากเเละเงินเดือนต่ำ ไม่สามารถจะย้ายตามไปอยู่กับเเฟนได้ ส่วนเเฟนก็มีกิจการที่ภาคใต้ครอบครัวก็อยู่ที่นั้นไม่สามารถมาอยู่ กทม.ได้ อยากได้รับความคิดเห็นของเพื่อน ๆถ้าต้องอยู่ในสถานการณ์เเบบนี้เพื่อนๆจะจัดการปัญหานี้กันอย่างไร
ความรักทางไกล จัดการปัญหานี้กันยังไง