เหตุเกิดเมื่อคืนวันที่ 11/09/66 พ่อเราไปร้านค้าออกไปซื้อปลาทูมาให้แมว ถือเงินไปพอดีกับค่าปลาทู แล้วน้าของเราเอง เดินตามไปขอเงิน 5 บาท แต่พ่อไม่มีให้ พ่อพูดกับน้าประมาณว่า "ไม่มีตังค์หรอก เอามาแค่นี้ซื้อปลาทูหมดแล้ว มาเดินขอเงินคนนั้นคนนี้อยู่เรื่อย" จากนั้นก็ด่าพ่อ จะตบปากพ่อ แต่ไม่กล้าตบ ขู่จะฆ่ากันเลย คนแถวนั้นก็ออกมาดู เตรียมตัวจะเข้ามาช่วยพ่อ แต่พ่อขับรถมาบ้านก่อน
จากนั้นก็ตามพ่อมา ถือมีดมาด้วย แต่แม่ไปห้ามน้าไว้ ว่ามีอะไรให้ค่อยๆคุยกัน ด่าพ่อไม่พอ ด่าค่ตพ่อค่ตแม่ด้วย จะฆ่าให้ได้เลย ปามีดเข้ามาแต่ไม่โดน เราก็ห้ามพ่อไว้ โทรแจ้ง ผู้ใหญ่บ้าน มาระงับเหตุเร็วมาก แจ้งตำรวจไปแล้วให้มาลงบันทึกประจำวันตอนเช้า เพราะตอนเกิดเหตุน้าได้สงบลงแล้ว ตำรวจเลยไม่เข้ามาที่เกิดเหตุ เนื่องจากมีคนมาเยอะ ทั้งผู้ใหญ่บ้าน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ชรบ. มาระงับเหตุไว้ แต่คืนนั้นพ่อแม่ เราและคนในบ้านไม่ได้นอนกันเลย ก่อนหน้านี้หลังจากออกจากเรือนจำมาก็อาละวาดครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม แต่กับบ้านเราเป็นครั้งแรก คนแบบนี้จะเก่งกับคนที่อ่อนแอเอามากๆ ที่ผ่านมา ไปอาละวาดที่ไหนมา บ้านหลังนี้จะต้อนรับตลอด หาข้าวหาน้ำให้กิน กรอกน้ำใส่ตู้เย็นไว้ ให้มาหยิบเอาตอนไหนก็ได้ ไม่มีอะไรก็หาให้ มีแต่คนหามาประเคนให้ เพราะกลัวด้วย คิดว่าอยากให้น้ามีที่พักพิงด้วย พอเข้าใจว่าคนป่วยจะมีความคิดว่าตัวเองไม่มีใคร ซึ่งน้าเราเป็นผู้ป่วยจิตรเวช และพึ่งออกจากคุกมา ครั้งที่ 3 แล้วมั้ง คดีทำร้ายร่างกายบุพการี ปกติจะกลัวพ่อ ไม่กล้าคุยไม่กล้าสบตา ถ้าเห็นพ่ออยู่บ้านคือจะไม่กล้าเดินเข้าบ้านเราเลย แล้วพ่อเราไม่ได้นอนบ้าน ออกไปนอนที่นาคนเดียวทุกวัน คือวันที่ 10/09/66 ออกไปกวนพ่อตอนห้าทุ่มกว่า ทำให้พ่อไม่กล้าไปอยู่คนเดียว ต้องรอให้ถึงเช้าก่อน เราเป็นห่วงพ่อเลี้ยงวัวอยู่คนเดียว อายุก็มาก จะ70แล้ว เป็นโรคหัวใจพึ่งทำบอลลูมาหมาดๆเลย กลัวออกไปหาเรื่องไม่มีใครเห็น แม่เราก็ทำงาน เราก็ทำงานอยู่ไกลบ้านด้วย ทุ่มสองทุ่มเลิกงานถึงบ้าน อยากรู้ว่าต้องทำยังไงถ้าอาละวาดอีก กว่าตำรวจจะมาถึงน้าก็สงบเข้าไปอยู่ในบ้าน แสร้งว่าไม่มีอะไร เหมือนทุกครั้ง วันต่อมาทำตัวปกติ ไม่มีพิษภัยอะไรกับใคร เราเหนื่อยมากนะ แทบอยากจะย้ายบ้านหนี หรือไม่ก็ให้น้าเราหายไปจากโลกนี้ซะ 🥲🥲🥲🥲
ญาติข้างบ้านเมายาอาละวาด สามรถแจ้งความดำเนินคดีได้ไหมคะ
จากนั้นก็ตามพ่อมา ถือมีดมาด้วย แต่แม่ไปห้ามน้าไว้ ว่ามีอะไรให้ค่อยๆคุยกัน ด่าพ่อไม่พอ ด่าค่ตพ่อค่ตแม่ด้วย จะฆ่าให้ได้เลย ปามีดเข้ามาแต่ไม่โดน เราก็ห้ามพ่อไว้ โทรแจ้ง ผู้ใหญ่บ้าน มาระงับเหตุเร็วมาก แจ้งตำรวจไปแล้วให้มาลงบันทึกประจำวันตอนเช้า เพราะตอนเกิดเหตุน้าได้สงบลงแล้ว ตำรวจเลยไม่เข้ามาที่เกิดเหตุ เนื่องจากมีคนมาเยอะ ทั้งผู้ใหญ่บ้าน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ชรบ. มาระงับเหตุไว้ แต่คืนนั้นพ่อแม่ เราและคนในบ้านไม่ได้นอนกันเลย ก่อนหน้านี้หลังจากออกจากเรือนจำมาก็อาละวาดครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม แต่กับบ้านเราเป็นครั้งแรก คนแบบนี้จะเก่งกับคนที่อ่อนแอเอามากๆ ที่ผ่านมา ไปอาละวาดที่ไหนมา บ้านหลังนี้จะต้อนรับตลอด หาข้าวหาน้ำให้กิน กรอกน้ำใส่ตู้เย็นไว้ ให้มาหยิบเอาตอนไหนก็ได้ ไม่มีอะไรก็หาให้ มีแต่คนหามาประเคนให้ เพราะกลัวด้วย คิดว่าอยากให้น้ามีที่พักพิงด้วย พอเข้าใจว่าคนป่วยจะมีความคิดว่าตัวเองไม่มีใคร ซึ่งน้าเราเป็นผู้ป่วยจิตรเวช และพึ่งออกจากคุกมา ครั้งที่ 3 แล้วมั้ง คดีทำร้ายร่างกายบุพการี ปกติจะกลัวพ่อ ไม่กล้าคุยไม่กล้าสบตา ถ้าเห็นพ่ออยู่บ้านคือจะไม่กล้าเดินเข้าบ้านเราเลย แล้วพ่อเราไม่ได้นอนบ้าน ออกไปนอนที่นาคนเดียวทุกวัน คือวันที่ 10/09/66 ออกไปกวนพ่อตอนห้าทุ่มกว่า ทำให้พ่อไม่กล้าไปอยู่คนเดียว ต้องรอให้ถึงเช้าก่อน เราเป็นห่วงพ่อเลี้ยงวัวอยู่คนเดียว อายุก็มาก จะ70แล้ว เป็นโรคหัวใจพึ่งทำบอลลูมาหมาดๆเลย กลัวออกไปหาเรื่องไม่มีใครเห็น แม่เราก็ทำงาน เราก็ทำงานอยู่ไกลบ้านด้วย ทุ่มสองทุ่มเลิกงานถึงบ้าน อยากรู้ว่าต้องทำยังไงถ้าอาละวาดอีก กว่าตำรวจจะมาถึงน้าก็สงบเข้าไปอยู่ในบ้าน แสร้งว่าไม่มีอะไร เหมือนทุกครั้ง วันต่อมาทำตัวปกติ ไม่มีพิษภัยอะไรกับใคร เราเหนื่อยมากนะ แทบอยากจะย้ายบ้านหนี หรือไม่ก็ให้น้าเราหายไปจากโลกนี้ซะ 🥲🥲🥲🥲