สวัสดีค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า เราชอบปรึกษาปัญหาให้แฟนฟัง แต่แฟนฟังแต่จะไม่ค่อยออกความเห็นอะคะ บางครั้งฟังแล้วก็เปลี่ยนเรื่องเลย บางครั้งเราน้อยใจเพราะปัญหานั้นเราอยากได้คนพึ่งพิง เรารู้สึกว่าตัวเองเอาแต่ใจตัวเอง เพราะอีกฝ่ายเขาไม่ปรึกษาปัญหาชีวิตเลย เราเคยบอกเขาว่าปรึกษาได้นะ แต่เขาบอกเขาไม่มีเรื่องเครียด แต่เขามาปรึกษาหรือระบายเรื่องอะไรเราก็เต็มที่หมดเลย เท่าที่ทำได้ บางครั้งเราคิดว่าตัวเองทำไม่ดีพอเราก็พยายามปรับ แต่พอเป็นเรา แฟนเราบื้อมากไม่รู้ต้องทำไงบ้าง หรือเราเป็นไรหนักๆมา แฟนเราก็โอ๋ไม่ค่อยเป็นค่ะ แต่ลับหลังเป็นห่วงมากเลย(เพื่อนเขาบอกมาค่ะ) เรามองว่าถ้าเราพูดตรงๆมันจะง่ายกว่าใช่ไหมคะ แต่เรากลัวแฟนเหนื่อยอะคะ เพราะปัญหาเรามันเยอะมาก เราเล่าให้เขาฟังเยอะมาก เขาไม่เคยบ่นเลยว่า เหนื่อยมั้ย เครียดมั้ย เราเคยถามเขาตรงๆนะคะ เหนื่อยมั้ยที่ต้องมานั่งฟังปัญหาเรา เหนื่อยมั้ยแทนที่จะได้คนดีๆกับเจอคนที่ชีวิตมีแต่ปัญหา เขาบอกเขาไม่เหนื่อยเลย เขาบอกเราว่า เราคือที่สุดแล้ว เขาชอบตอนเรายิ้มมีความสุขมากกว่า เราคิดว่าตัวเองงี่เง่ามากเลยค่ะ งอนเรื่องแบบนี้ พอเขาถามเราก็ไม่ค่อยอยากจะตอบ เพราะเราคิดว่าเรางี่เง่า กลัวเขาเหนื่อย กลัวเขาแบกรับคนเดียวมากไป เพื่อนๆช่วยแนะนำหน่อยค่ะ