ผมรู้จักกันสมัยเรียนจนมาเจอกันข้างนอกคบกันหมั้นกันอยู่กินกันมา5ปีไม่เคยทะเลาะเลยพอปีที่6ผมเริ่มลำบากเพราะโควิดตามใจเขาไม่ได้จากที่ ตามใจ

เขาได้มี ผช ต่างชาติดูแลผมต้องอดทน เพราะผมดันไปรักเขาและลูกมากๆเน้นลูกมากๆเป็นพิเศษเขาจะเอาจุดอ่อนตรงนี้มาทำร้ายผมตลอดผมไม่เคยนอกใจเขา เลิกกันอาทิตร์เดียวมีคบรุ่นเดียวกันได้เดือนนึงพอเจอ ต่างชาติก็เลิกผมบอกให้เล่าสุดท้ายเล่าตอนนี้จะครึ่งปีแล้วที่ทน ผมรักลูกมากแต่ผมไม่มีสิทอะไรในตัวลูกเลย อีกอย่างลูกสาวพ่อแท้ๆก็โดนคดีรุม...ไม่อยากให้ลูกต้องมาขาดผมอีกช่วยแนะนำหน่อยครับ ผมจะเสพติดความเศร้า ความเจ็บปวด ความรุนแรงของเขาแล้ว เพราะทำไรก็ผิดตั่งแต่ไม่มีมันนี่