สวัสดีค่ะ ที่มาตั้งกระทู้แค่อยากระบายความรู้สึกของตัวเอง เราไปชอบผู้ชายคนนึง ความรู้สึกมันเกิดมาสักระยะแล้ว รู้ตัวอีกทีก็มองหาแต่เขา แต่ด้วยสถานะของเราสองคนอาจจะค่อนข้างทำให้พูดคุยกันได้ยากทั้งๆที่เจอกันทุกๆวัน (เขาทำงานกับที่บ้านเรา) ทำให้พูดคุยกันน้อยมากๆ ที่เราชอบเขาอาจจะเพราะเขาน่ารักดี มีน้ำใจ และค่อนข้างเก่งรอบด้านมากๆ

มันมีหลายๆครั้งที่เวลาทำงานด้วยกัน(เขามาช่วยงานเราบางครั้งค่ะ) ได้อยู่ใกล้ๆกัน เขาจะเหมือนรู้ว่าเราคิดและต้องการความช่วยเหลืออะไร หรือตรงไหนที่เราทำไม่ได้ เราแทบไม่ต้องพูดอะไรเลยเขาจะเข้ามาช่วยเหลือตลอด และเรารู้สึกอุ่นใจและปลอดภัยเสมอเวลาเขาอยู่ด้วย ทำให้รู้สึกดีมากๆ

แต่เราอายุมากกว่าเขา 3-4 ปีค่ะ และเขาก็ไม่น่าจะชอบเราด้วย แต่ความรู้สึกของเรามันไปไกลเรื่อยๆ ยิ่งเขาทำดีด้วย คอยช่วยเหลือ มันยิ่งยากกับเรามากๆ บางครั้งเราก็อยากลองกล้าที่จะพูดกับเขาไปตรงๆเลยว่าเรารู้สึกยังไงแต่พอมองตัวเองทีไรก็ท้อใจ ทั้งรูปร่างหน้าตาเรามันไม่น่าจะให้เขาชอบได้  ไหนจะเรื่องครอบครัวอีกเขาคงตกใจถ้าเราดันไปรู้สึกแบบนี้กับคนงานที่บ้าน

เราอาจจะต้องห่างๆออกมา เลือกที่จะไม่ค่อยกลับบ้านจะได้ไม่ต้องเจอเขาบ่อยๆ แล้วเดี๋ยวคงจะเลิกชอบไปเอง หวังว่าเราจะทำได้ พูดคุยกันได้นะคะ เราแค่ไม่รู้จะระบายเรื่องนี้กับใคร