สวัสดีครับ ผมเป็นอดีตนักศึกษามหาวิทยาลัยแถวบางแสน รหัส 435238XX เอกนิเทศศาสตร์ ผมมีเรื่องเล่าแบบสยองขวัญที่คอนโดนี้ให้เพื่อนๆได้อ่าน
เมื่อก่อนผมกับแฟนเราพักกันที่คอนโดนี้ เป็นระยะเวลา1ปี ตลอดเวลาที่ผมเข้ามาพัก เราก็สังเกตุว่า ทำไม คอนโดนี้ รปภ.เปลี่ยนหน้า บ่อยมาก เรียกได้ว่าอาทิตย์ละคนถึง2คน ตอนนั้นผมอยู่ปี4 และเรียนSummerสุดท้ายของปี ส่วนแฟนเรียนปี3 คณะเดียวกัน ช่วงนั้นผมก็จะว่ามาก วันนึงเรียนแค่วิชาเดียว ทำให้ผมไม่ต้องไปเรียนทั้งวัน ผมจึงเล่นเกมส์อยู่ที่ห้องคอนโดนี้ คนเดียวในระหว่างที่แฟนไปเรียน ผมจำได้ว่า ทุกวันเวลา ประมาณ 11.00 ถึง 14.00 น. ในระหว่างที่ผมนั่งเล่นเกมส์คอมอยู่ที่ห้อง ผมจะได้ยินเสียงเด็กวิ่งเล่น หลายคน อยู่บริเวณทางเดินหน้าห้องทุกวัน โดยตอนแรกผมก็คิดว่าเป็น ลูกของแม่บ้านที่มาเก็บผ้า เก็บห้อง ของคนที่ปลาอยห้องเช่า หรือห้องของโครงการ จึงไม่ได้ใส่ใจอะไร แต่มีอยู่วันนึง เป็นวันที่ผมใกล้สอบ และอ่านหนังสือหนักมาก ทำให้นอนดึก และต้องการตื่นสาย และในเวลาประมาณ 11.00 น. ผมก็ได้ยินเสียงเด็กวิ่งเล่นอยู่หน้าห้อง เสียงนั้นมันทำให้ผม หงุดหงิดมาก ผมก็เลยตะโกนดังๆ ออกไปว่า "เงียบๆ คนจะนอน" สักพัก เสียงนั้นก็หายไป และได้ยินเสียงเด็กๆหัวเราะกระซิกๆ เบาๆ พร้อมทั้งเสียงผู้หญิงบอกว่า "อย่าซนนะลูก" พี่เค้าว่าแล้ว !! เสียงก็เงียบหายไป จนผมนอนหลับและสะดุ้งตื่นมาอีกที เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเด็กวิ่งไล่จับกันอยู่ ทางเดินหน้าห้องของผม ผมก็เลยลุกมานั่งบนที่นอน และตั้งใจว่า จะลุกไปเปิดประตูดักหน้าเด็กๆที่วิ่งผ่านหน้าห้องและ ตบกระโหลกคนละทีสองที เพราะเสียงดังมาก สักพักเสียงเด็กวิ่งก็ใกล้จะวิ่งผ่านหน้าห้องผม ผมจึงเปิดประตูไปให้พอดี กับที่เสียงนั้นวิ่งผ่าน แต่พอเปิดประตูไป ก็ไม่เจอเด็ก แต่ได้ยินเสียงวิ่งไปทาง มุมลิฟต์ *อาคารคอนโดนี้เป็นตัวแอล และลิฟต์จะอยู่ตกมุมตรงกลางของตัวแอล และห้องผมอยู่ติดกับช่องลิฟต์ **ตอนนั้นผมก็คิดว่า เด็กๆ มันคงวิ่งกันไว ผมจึงวิ่งตามไปตามมุมลิฟต์ แต่พอผมวิ่งไปถึง ลิฟต์ ผมไม่เจอเด็กๆสักคน ผมก็เลยคิดว่า เด็กๆมันคงกลัวเราและวิ่งหนีไปแอบทางบันได หนีไฟ ผมเลยตะโกนว่า อย่าให้จับได้นะพี่จะตีให้เข็ด วันนั้นก็ไม่มีเสียงอะไรแบบนี้อีก ผมก็กลับห้องและอาบน้ำเตรียมไปมหาวิทยาลัย
เหตุกาณ์วันนั้น ผมก็ลืมไปสักระยะ และมีอยู่คืนวันหนึ่ง ผมกับแฟนเราอยู่ด้วยกันในห้อง แต่นั่งคนละมุมห้อง แฟนอยู่บนเตียง ส่วนผม อยู่มุมระเบียงห้องนั่งดูทะเลเพลินๆ วันนั้นถอบมือถือมาใหม่รุ่น Nokia 6630ถ่ายรูปได้ เลยถ่ายรูปตัวเองในที่มืดๆ เล่น ไม่ได้คิดอะไร พอถ่ายเสร็จผมก็จะเอามาเลือกดูว่ารูปไหนหล่อดูดี อันไม่ดีก็จะลบทิ้ง เชื่อไหมครับ พอผมเลือกดูรูป ที่ถ่ายแค่รูปแรก ผมก็เห็นในรูปมีเงาอะไรก็ไม่รู้ ขาวๆ อยู่ข้างผมในรูปถ่าย ผมเลยขยายรูปดู ผลก็คือ มีรูปวิญญาณ เด็กนั่งอยู่ข้างที่ผมนั่งถ่ายรูป *ใครเคยอ่านการ์ตูนผี 1-3บาท บ้างครับ? จะเคยเห็นคนวาดที่วาดรูปกระโหลกผีลอยได้ หัวกระโหลกผี อะไรอย่างนี้ ซึ่งรูปนั้นของผม เป็นแบบในการ์ตูนผีเลย พิผมเห็นเท่านั้นแหละ ตัวผมกระโดดเป็นสปริง ไปนอนบนเตียงกับแฟนและให้แฟนดู แฟนผมดูแล้วบอกว่า ไม่ได้มีแค่ตัวเดียว นะในรูปน่ะ มีอีก 3-4ตัว ผมเลยเอามาขยายดู พบว่า โอ้วววววแม่เจ้า ภาพวิญญาณมันลอยอยู่เต็มห้องเลย ห้องบนตู้ บนเพดานห้อง ตรงประตู คืนนั้น ผมกับแฟนเก็บเสื้อผ้า มานอนที่บ้านเพื่อนตรงหน้ามหาวิทยาลัย และเอาเรื่องนี้มาเล่า ให้ฟัง และโชว์ให้ดูรูปภาพ มันเป็นอะไรครั้งแรกที่ผมเจอผีแบบนี้ เช้าวันต่อมาผมกับแฟนเราเลยขับรถไป โรบินสันศรีราชา สมัยนั้นมันจะมีเครื่องปริ๊นท์รูปจากมือถือได้ ผมเลยปริ๊นท์รูปนั้นเก็บไว้ แต่เสียดายที่ตอนนี้รูปนั้นมันหายไปแล้ว หลังจากที่ผมเลิกกับแฟนไป ไม่อย่างนั้นผมจะเอามาโชว์ในกระทู้นี้แน่นอน และหลังจากที่ผมกับแฟนทำใจได้สักระยะผมก็เลยถามทางนิติบุคคลว่า คอนโดนี้ มีผีหรือเปล่า? คำตอบที่ได้คือ ไม่มีนะ แต่ คนตอบหน้าถอดสีเลย และถามผมกลับว่า ไปเจออะไรมา ผมจึงเล่าและเอารูปถ่ายให้นิติบุคคลและแม่บ้านดู เท่านั้นแหละ แม่บ้านซึ่งเป็นกลุ่มที่ผมคิดว่า เค้าพาลูกไปวิ่งเล่นเสียงดังหน้าห้องผม ซึ่งผมว่าจะมาบอกเค้าว่าอย่าเอาลูกมาวิ่งเล่นได้ไหม ก็มาดูด้วย และพูดว่า สงสัยน่าจะเป็นผีกลุ่มเดียวกับที่แกล้ง รปภ.ของคอนโด เราแน่เลย วันนั้น เลยเป็นที่มาของการไขสิ่งที่ผมสงสัยมาตลอดเวลาที่มาอยู่ที่คอนโดแห่งนี้ คือ
1.เรื่อง รปภ.ทำไมเปลี่ยนบ่อย เพราะโดนกลุ่มผีน้อยพวกนี้แกล้งหลอกจนอยู่ไม่ได้ บางคนเห็นว่ามีเด็กไปนอนบนหลังคารถที่ลานจอดรถ บางคนโดนดึงหมวก เล่นเวลาแอบหลับ บางคนโดนหลอกในลิฟต์ ในบันไดหนีไฟ
2.เรื่องแม่บ้านที่พาลูกๆมาวิ่งเล่นที่คอนโด นั้น ไม่มีใครพาลูกมาวิ่งเล่น เพราะอยู่ในช่วงเวลางานและเป็นกฎของนิติบุคคล
3. รูปผีที่ถ่ายติดในห้องผม นั้นน่าจะเป็น กุมารทอง ที่นิติบุคคลรุ่นแรกๆ นำมาเลี้ยงบูชาไว้ และไม่ได้นำออกไปด้วยหลังจากลาออกจากงาน
สรุปคือ ผมพักอาศัยอยู่ในคอนโด ที่มีผีมาโดยตลอด หลังจากเหตุกาณ์นั้น ผมกับแฟนเราก็ไปทำบุญ ให้เหล่าผีน้อย และก็คบหากันสักระยะแล้วก็เลิกกันไป ช่วงผมเรียนจบปี4
***เรื่องนี้คือเรื่องจริง ครับ
ผี ที่คอนโดเก่า หาดบางแสน
เมื่อก่อนผมกับแฟนเราพักกันที่คอนโดนี้ เป็นระยะเวลา1ปี ตลอดเวลาที่ผมเข้ามาพัก เราก็สังเกตุว่า ทำไม คอนโดนี้ รปภ.เปลี่ยนหน้า บ่อยมาก เรียกได้ว่าอาทิตย์ละคนถึง2คน ตอนนั้นผมอยู่ปี4 และเรียนSummerสุดท้ายของปี ส่วนแฟนเรียนปี3 คณะเดียวกัน ช่วงนั้นผมก็จะว่ามาก วันนึงเรียนแค่วิชาเดียว ทำให้ผมไม่ต้องไปเรียนทั้งวัน ผมจึงเล่นเกมส์อยู่ที่ห้องคอนโดนี้ คนเดียวในระหว่างที่แฟนไปเรียน ผมจำได้ว่า ทุกวันเวลา ประมาณ 11.00 ถึง 14.00 น. ในระหว่างที่ผมนั่งเล่นเกมส์คอมอยู่ที่ห้อง ผมจะได้ยินเสียงเด็กวิ่งเล่น หลายคน อยู่บริเวณทางเดินหน้าห้องทุกวัน โดยตอนแรกผมก็คิดว่าเป็น ลูกของแม่บ้านที่มาเก็บผ้า เก็บห้อง ของคนที่ปลาอยห้องเช่า หรือห้องของโครงการ จึงไม่ได้ใส่ใจอะไร แต่มีอยู่วันนึง เป็นวันที่ผมใกล้สอบ และอ่านหนังสือหนักมาก ทำให้นอนดึก และต้องการตื่นสาย และในเวลาประมาณ 11.00 น. ผมก็ได้ยินเสียงเด็กวิ่งเล่นอยู่หน้าห้อง เสียงนั้นมันทำให้ผม หงุดหงิดมาก ผมก็เลยตะโกนดังๆ ออกไปว่า "เงียบๆ คนจะนอน" สักพัก เสียงนั้นก็หายไป และได้ยินเสียงเด็กๆหัวเราะกระซิกๆ เบาๆ พร้อมทั้งเสียงผู้หญิงบอกว่า "อย่าซนนะลูก" พี่เค้าว่าแล้ว !! เสียงก็เงียบหายไป จนผมนอนหลับและสะดุ้งตื่นมาอีกที เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเด็กวิ่งไล่จับกันอยู่ ทางเดินหน้าห้องของผม ผมก็เลยลุกมานั่งบนที่นอน และตั้งใจว่า จะลุกไปเปิดประตูดักหน้าเด็กๆที่วิ่งผ่านหน้าห้องและ ตบกระโหลกคนละทีสองที เพราะเสียงดังมาก สักพักเสียงเด็กวิ่งก็ใกล้จะวิ่งผ่านหน้าห้องผม ผมจึงเปิดประตูไปให้พอดี กับที่เสียงนั้นวิ่งผ่าน แต่พอเปิดประตูไป ก็ไม่เจอเด็ก แต่ได้ยินเสียงวิ่งไปทาง มุมลิฟต์ *อาคารคอนโดนี้เป็นตัวแอล และลิฟต์จะอยู่ตกมุมตรงกลางของตัวแอล และห้องผมอยู่ติดกับช่องลิฟต์ **ตอนนั้นผมก็คิดว่า เด็กๆ มันคงวิ่งกันไว ผมจึงวิ่งตามไปตามมุมลิฟต์ แต่พอผมวิ่งไปถึง ลิฟต์ ผมไม่เจอเด็กๆสักคน ผมก็เลยคิดว่า เด็กๆมันคงกลัวเราและวิ่งหนีไปแอบทางบันได หนีไฟ ผมเลยตะโกนว่า อย่าให้จับได้นะพี่จะตีให้เข็ด วันนั้นก็ไม่มีเสียงอะไรแบบนี้อีก ผมก็กลับห้องและอาบน้ำเตรียมไปมหาวิทยาลัย
เหตุกาณ์วันนั้น ผมก็ลืมไปสักระยะ และมีอยู่คืนวันหนึ่ง ผมกับแฟนเราอยู่ด้วยกันในห้อง แต่นั่งคนละมุมห้อง แฟนอยู่บนเตียง ส่วนผม อยู่มุมระเบียงห้องนั่งดูทะเลเพลินๆ วันนั้นถอบมือถือมาใหม่รุ่น Nokia 6630ถ่ายรูปได้ เลยถ่ายรูปตัวเองในที่มืดๆ เล่น ไม่ได้คิดอะไร พอถ่ายเสร็จผมก็จะเอามาเลือกดูว่ารูปไหนหล่อดูดี อันไม่ดีก็จะลบทิ้ง เชื่อไหมครับ พอผมเลือกดูรูป ที่ถ่ายแค่รูปแรก ผมก็เห็นในรูปมีเงาอะไรก็ไม่รู้ ขาวๆ อยู่ข้างผมในรูปถ่าย ผมเลยขยายรูปดู ผลก็คือ มีรูปวิญญาณ เด็กนั่งอยู่ข้างที่ผมนั่งถ่ายรูป *ใครเคยอ่านการ์ตูนผี 1-3บาท บ้างครับ? จะเคยเห็นคนวาดที่วาดรูปกระโหลกผีลอยได้ หัวกระโหลกผี อะไรอย่างนี้ ซึ่งรูปนั้นของผม เป็นแบบในการ์ตูนผีเลย พิผมเห็นเท่านั้นแหละ ตัวผมกระโดดเป็นสปริง ไปนอนบนเตียงกับแฟนและให้แฟนดู แฟนผมดูแล้วบอกว่า ไม่ได้มีแค่ตัวเดียว นะในรูปน่ะ มีอีก 3-4ตัว ผมเลยเอามาขยายดู พบว่า โอ้วววววแม่เจ้า ภาพวิญญาณมันลอยอยู่เต็มห้องเลย ห้องบนตู้ บนเพดานห้อง ตรงประตู คืนนั้น ผมกับแฟนเก็บเสื้อผ้า มานอนที่บ้านเพื่อนตรงหน้ามหาวิทยาลัย และเอาเรื่องนี้มาเล่า ให้ฟัง และโชว์ให้ดูรูปภาพ มันเป็นอะไรครั้งแรกที่ผมเจอผีแบบนี้ เช้าวันต่อมาผมกับแฟนเราเลยขับรถไป โรบินสันศรีราชา สมัยนั้นมันจะมีเครื่องปริ๊นท์รูปจากมือถือได้ ผมเลยปริ๊นท์รูปนั้นเก็บไว้ แต่เสียดายที่ตอนนี้รูปนั้นมันหายไปแล้ว หลังจากที่ผมเลิกกับแฟนไป ไม่อย่างนั้นผมจะเอามาโชว์ในกระทู้นี้แน่นอน และหลังจากที่ผมกับแฟนทำใจได้สักระยะผมก็เลยถามทางนิติบุคคลว่า คอนโดนี้ มีผีหรือเปล่า? คำตอบที่ได้คือ ไม่มีนะ แต่ คนตอบหน้าถอดสีเลย และถามผมกลับว่า ไปเจออะไรมา ผมจึงเล่าและเอารูปถ่ายให้นิติบุคคลและแม่บ้านดู เท่านั้นแหละ แม่บ้านซึ่งเป็นกลุ่มที่ผมคิดว่า เค้าพาลูกไปวิ่งเล่นเสียงดังหน้าห้องผม ซึ่งผมว่าจะมาบอกเค้าว่าอย่าเอาลูกมาวิ่งเล่นได้ไหม ก็มาดูด้วย และพูดว่า สงสัยน่าจะเป็นผีกลุ่มเดียวกับที่แกล้ง รปภ.ของคอนโด เราแน่เลย วันนั้น เลยเป็นที่มาของการไขสิ่งที่ผมสงสัยมาตลอดเวลาที่มาอยู่ที่คอนโดแห่งนี้ คือ
1.เรื่อง รปภ.ทำไมเปลี่ยนบ่อย เพราะโดนกลุ่มผีน้อยพวกนี้แกล้งหลอกจนอยู่ไม่ได้ บางคนเห็นว่ามีเด็กไปนอนบนหลังคารถที่ลานจอดรถ บางคนโดนดึงหมวก เล่นเวลาแอบหลับ บางคนโดนหลอกในลิฟต์ ในบันไดหนีไฟ
2.เรื่องแม่บ้านที่พาลูกๆมาวิ่งเล่นที่คอนโด นั้น ไม่มีใครพาลูกมาวิ่งเล่น เพราะอยู่ในช่วงเวลางานและเป็นกฎของนิติบุคคล
3. รูปผีที่ถ่ายติดในห้องผม นั้นน่าจะเป็น กุมารทอง ที่นิติบุคคลรุ่นแรกๆ นำมาเลี้ยงบูชาไว้ และไม่ได้นำออกไปด้วยหลังจากลาออกจากงาน
สรุปคือ ผมพักอาศัยอยู่ในคอนโด ที่มีผีมาโดยตลอด หลังจากเหตุกาณ์นั้น ผมกับแฟนเราก็ไปทำบุญ ให้เหล่าผีน้อย และก็คบหากันสักระยะแล้วก็เลิกกันไป ช่วงผมเรียนจบปี4
***เรื่องนี้คือเรื่องจริง ครับ