คือแฟนเราเสีย ช่วงโควิด เราเองก้มูฟออนนังไม่ได้ แต่ก้ไม่ได้ถึงกับปิดกั้นตัวเองให้พบเจอสิ่งใหม่ๆคนใหม่ไปนะ เริ่มเล่นแอพหาคู่ต่างๆตามที่มีคนแนะนำมาจนวันนึ่งเราได้เจอไคคนนึ่งในนั้นเราคุยกันในแอพนานพมากจนวันนึ่งเริ่มตัดสินใจแลกไลน์ออกมาคุยกันข้างนอก เริ่มขยับความสัมพันธ์ จนเราเริ่มรู้สึกตกหลุมรักเขาเข้าให้ก้คือวันที่เรารู้ว่าเขาแอบแฟนมาคุยกับเราเวลาว่าง ก้แค่นั้น ตอนนั้นเราสตั้นไปเลยจากที่คิดว่าเขาจะเข้ามาเยียวยากลลับกลายเป็นว่าเขาเข้ามาซ้ำเติมบาดแผลที่เรามียุ เราตัดสินใจเลิกที่จะเดินออกมาจากความสัมพันธ์นี้ แต่เขาก้ขอร้องให้เรายุกับเขาก่อน ขอให้ค่อยๆหายไปอย่าหายไปเลย คือแบบเจบสุดๆ3วันผ่านไปแฟนเขาก้โทมาด่าเรา ต่างๆนานาสารพัดหน้าชาเลยละ ก้มหน้ารับผิดทุกอย่าง ผิดที่เราเองไม่ดูให้ดีๆก่อน จากวันนั้นเราก้หายออกไปจากชีวิตเขาเลยบล๊อกทุกช่องการที่เขาจะติดต่อเราได้ (แต่เขาคงไม่คิดจะติดต่อมาหรอก) เราก้กลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมก่อนที่จะเจอเขา เหงาก้หาคนคุยในแอพ แล้วก้เหมือนฟ้ากลั่นแกล้งเราอีกรอบ ส่งไคอีกคนเข้ามา มาแบบเราไม่คิดว่าเราจะได้เจอคนแบบนี้อีก เขาบอกจะเข้ามาเป็นเพื่อน เปนคนคั้นเวลาให้
เขาเข้ามาแบบช็อตฟิลในทุกๆเรื่อง เราให้ไอดีไลน์เขาตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก พอคุยกันจากวันแรกที่รู้จักจนวันนี้เขาไม่เคยหายไปไหนเลยสักวัน ยุกวนเรา เปนรอยยิ้มให้เรา คอยเป็นกำลังใจให้เราในทุกๆวันผ่านไป5วันเขาบอกว่าชอบเราขอเราเปนแฟนเฉน(55555)ซึ่งเราเองตอนนั้นยังไม่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่กับไค แค่อยากมีคนให้คุยเวลาเหงาๆก้แค่นั้น แต่เขาก้ยังยืนยันว่าเขาจะรอเราพร้อม เขายุกะเราจากวันแรกจนถึงวันนี้เขาก้ยังเหมือนเดิม จนกำแพงที่สร้างเริ่มพังลง เราเริ่มไว้ใจเขา เริ่มเปนห่วงเขา เริ่มคิดถึงเวลาเขาหายไป แต่บางทีที่ได้คุยกับเขาก้เหมือนเหนเงาของไคอีกคนยุ เขาก้บอกเราไม่ได้เร่งรัด ไม่ได้บังคบให้เรารีบตอบว่าจะคบกับเขาไหมนะ แต่เรารู้สึกเหมือนเห็นแก่ตัวยังไงไม่รู้ที่บอกเขาไปว่า ให้รอเราก่อนนะเราขอเวลาเคลียร์ตัวเอง ขอเวลาลืมใครอีกคนให้ได้ก่อน เราไม่อยากดึงเขาเข้ามาในวันทึ่ตัวเราไม่ชัดเจนกับความรู้สึกตัวเอง เราทำแบบนี้เราเห็นแก่ตัวไปไหม?
เราเห็นแก่ตัวไปไหม?
เขาเข้ามาแบบช็อตฟิลในทุกๆเรื่อง เราให้ไอดีไลน์เขาตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก พอคุยกันจากวันแรกที่รู้จักจนวันนี้เขาไม่เคยหายไปไหนเลยสักวัน ยุกวนเรา เปนรอยยิ้มให้เรา คอยเป็นกำลังใจให้เราในทุกๆวันผ่านไป5วันเขาบอกว่าชอบเราขอเราเปนแฟนเฉน(55555)ซึ่งเราเองตอนนั้นยังไม่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่กับไค แค่อยากมีคนให้คุยเวลาเหงาๆก้แค่นั้น แต่เขาก้ยังยืนยันว่าเขาจะรอเราพร้อม เขายุกะเราจากวันแรกจนถึงวันนี้เขาก้ยังเหมือนเดิม จนกำแพงที่สร้างเริ่มพังลง เราเริ่มไว้ใจเขา เริ่มเปนห่วงเขา เริ่มคิดถึงเวลาเขาหายไป แต่บางทีที่ได้คุยกับเขาก้เหมือนเหนเงาของไคอีกคนยุ เขาก้บอกเราไม่ได้เร่งรัด ไม่ได้บังคบให้เรารีบตอบว่าจะคบกับเขาไหมนะ แต่เรารู้สึกเหมือนเห็นแก่ตัวยังไงไม่รู้ที่บอกเขาไปว่า ให้รอเราก่อนนะเราขอเวลาเคลียร์ตัวเอง ขอเวลาลืมใครอีกคนให้ได้ก่อน เราไม่อยากดึงเขาเข้ามาในวันทึ่ตัวเราไม่ชัดเจนกับความรู้สึกตัวเอง เราทำแบบนี้เราเห็นแก่ตัวไปไหม?