เราเป็นคู่เสี่ยงธาลัสซีเมียค่ะ ซึ่งมีลูกเป็นพาหะ ปัจจุบันอายุ 7 ขวบ เป็นผู้หญิงนะคะ
เราเคยท้อง 2 ค่ะ แต่ท้อง 2 ทำการเจาะรกตรวจ น้องเป็นโรค ต้องยุติการตั้งครรภ์ เป็นผู้ชายนะคะ
ประเด็นอยู่ตรงนี้ค่ะ เราท้องคนที่ 3 คนนี้ก็เป็นผู้ชายนะคะ เราก็ฝากครรภ์ทุกอย่างปกติกับรพ.ใหญ่ ขอไม่พลาดพิงนะคะ
ทุกอย่างผ่านมาอย่างราบรื่น จนมาถึงช่วงเจาะน้ำคร่ำ ตอนนั้น 19 วีค (ทำเจาะรกไม่ได้ เพราะ รกอยู่ด้านหลังคุณหมอว่างี้นะคะ เลยต้องรออายุครรภ์ถึง ถึงจะเจาะน้ำคร่ำได้ค่ะ) เราก็ไปเจาะตามปกติพร้อมกับตรวจปากมดลูกไปด้วยและซาวดูความเรียบร้อยหลังเจาะเสร็จนะคะ ปกติดีทุกอย่างค่ะ
เราไปเจาะวันที่ 7 ส.ค 66 ที่ผ่านมา คืนนั้นช่วง 5 ทุ่ม เราตื่นมาพร้อมกับความรู้สึก
น้ำที่เปียกเลอะกางเกงใน ตอนแรกเราคิดว่าฉี่แตก ลองไปเข้าห้องน้ำ ก็ฉี่ออกมาเต็มก๊อกเลยนะคะ จังหวะฉี่ เราถอดกางเกงในออก ละน้ำที่กางเกงในมันหยดลงขา มันเปนน้ำสีแดงใสๆค่ะ เราเลยลองดม กลิ่นมันคาวๆ ไม่ใช่กลิ่นฉุนฉี่ค่ะ เราเลยให้แฟนพาไปโรงบาลที่ใกล้ที่สุด แต่พอช่วงที่ถึงโรงบาลจนถึง
ช่วงที่หมอก็ซาวดูเด็ก และดูว่าปากมดลูกเปิดไหม ก็ปกติทุกอย่าง ไม่มีน้ำออกมาอีก เราไม่มีอาการปวดท้องหรืออะไรเลยนะคะ แต่หมอก็ให้แอดมิทดูอาการ
คืนนั้นช่วงตี 2 เรารู้สึกมีน้ำไหลออกมา เราเลยเรียกพยาบาลมาดู หมอเลยให้นอนดูอาการ 3 วัน แต่ไม่ได้ให้ยาอะไรเพิ่มเติม ระหว่างนั้นก็มีน้ำซึมๆออกมาบ้าง ก่อนออกจากโรงบาล หมอก็ได้ซาวดูว่าน้ำออกไปเยอะไหม หมอได้บอกว่าน้ำออกไม่เยอะมาก ให้กลับไปนอนพักอาทิตย์นึง ไม่มีนัด เพราะให้ไปตามนัด
โรงบาลที่เราฝากครรภ์
เราได้มีการพูดคุยกับหมอ พอดีหมอสงสัยว่าทำไมเราไม่ไปโรงบาลที่เราฝาก เพราะเป็นโรงบาลใหญ่ เราเลยตอบว่าพอดีที่นี่ใกล้และสิทธิ์ก็อยู่ที่นี่ด้วย หมอเลยแจ้งกับเราว่า ที่นี่สามารถช่วยได้ 28 วีคขึ้นไปถ้ามีอะไรให้ไปโรงบาลที่ฝากครรภ์ไว้จะดีกว่า เค้าน่าจะช่วยได้ เราก็เลยตอบโอเคค่ะ
พอเรากลับมาพักที่บ้าน แต่ระหว่างนั้นก็มีเปรอะๆแคร์ฟรีบ้าง เหมือนตกขาว ตามที่หมอบอกว่าถ้ามาแบบนี้ไม่เปนไรค่ะ
วันที่ 15 ส.ค. 66 เราก็ไปตามนัดโรงบาลที่ฝากครรภ์ เราก็ได้แจ้งกับทางโรงบาลว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทางห้องฝากครรภ์จึงส่งตัวให้ห้องที่เจาะน้ำคร่ำทำการตรวจให้อย่างละเอียด หมอห้องเจาะก็ตรวจและทำการนัดมาซาวดูใหม่วันที่ 11 ก.ย. เราก็กลับไปทำงานตามปกติ (พอดีใบรับรองให้หยุดแค่ 7 วัน วันที่ 15 เราต้องไปทำงานตามปกติ ) เราก็ไปทำงานตามปกติ แต่ก็เพิ่มความระมัดระวังเพิ่มขึ้นมาอีก
วันที่ 18 ส.ค. 66 มีเลือดออกเลอะกางเกงใน แต่ไม่มีอาการปวดท้องหรืออย่างอื่นเลย เราเลยไปโรงบาลที่ฝากครรภ์ แต่ช่วงไปถึงก็ไม่มีเลือดออก
มีแต่เลือดเก่า คุณหมอเลยทำการซาวทั้งหน้าท้องและทางช่องคลอด หมอเลยสันนิษฐานว่า ชายรกเกาะต่ำ ถ้าท้องใหญ่กว่านี้ มันจะกลับขึ้นไปเอง
และวันนี้ยังเปนวันที่ผลธาลัสออก เราเลยทำการทักไปสอบถาม และแล้วผลก็ออกมาแล้ว และก็สามารถเลื่อนฟังผลได้ ซึ่งเป็นอะไรที่น่าดีใจมาก
เราก็ไม่นิ่งนอนใจ เราเลยแจ้งให้ทางฝั่งห้องฝากครรภ์โทรไปสอบถาม ได้คำตอบมาว่า คุณแม่สบายใจได้ค่ะ ผลออกมาไม่มีปัญหาค่ะคุณแม่
เราก็กลับบ้านไปพัก ตามใบรับรองแพทย์อีก 7 วัน ผ่านมาจนครบ 7 วัน มีทั้งเลือดเก่า เลือดใหม่ เปรอะๆออกมาเหมือนตกขาว ใส่แคร์ฟรีเลอะไม่เต็มแผ่น
วันที่ 25 ส.ค. 66 เปนวันที่เราต้องไปทำงาน แต่!!!!!!! ช่วงตี 2 มีก้อนเลือดออกมาพร้อมกับอาการเจ็บท้องจี้ดเบาๆเหมือนปวดท้องประจำเดือน
หมอก็ทำการซาวหน้าท้อง พร้อมทั้งเช็คปากมดลูกยังปิดอยู้ พร้อมทั้งเรียกหมออีกคนมายืนยันว่าเราไม่ได้เป็นรกเกาะต่ำอย่างที่ หมอวันที่ 18
ได้ทำการตรวจเจอ และยังบอกกับเราว่า เราเป็นแท้งคุกคามนะ ก็ให้เรากลับไปพักรักษาตัวที่บ้าน หมอได้แจ้งกับเราว่าตอนนี้เรา 22 วีค ถ้าน้องออกตอนนี้ยังไงก็ตีเป็นแท้งอยู่ดี ทางโรงบาลช่วยได้ ช่วง 24 วีค และน้ำหนักต้อง 650 ขึ้นไป ซึ่งถ้าออกตอนนี้ให้ไปตามสิทธิ์ประกันสังคมจะดีกว่า
วันที่ 26 ส.ค. 66 ช่วงประมาณตี 2 เริ่มมีน้ำเดิน เราเลยให้แฟนพาไปโรงบาลที่เคยแอดมิท ระหว่างทางคือเวลาขับโดนระนาดถนน น้ำก็ทะลังออกมา
ในใจเราคิดว่าลูกไม่รอดแน่ๆ จนถึงโรงบาล น้ำก็ยังไม่หยุด มาถึงโรงบาลสักพักก็เจอหมอ ทำการซาวเช็คปากมดลูกไม่เปิด แต่น้ำเหลือน้อยมากก
แต่ยังผยุงได้ หมอฉีดยาขยายปอดที่สะโพกกับยาฆ่าเชื้อที่สายน้ำเกลือ พร้อมทั้งแอดมิทให้ยาจนครบโดสขยายปาด จนถึงเย็นวันที่ 27 ส.ค. หมอให้กลับบ้าน ระหว่างที่นอนหมอไม่มีการมาซาวหรืออะไรเลย รีบมาและรีบไป (ไม่ใช่หมอคนเดินที่เคยมาแอดมิทนะคะ) ทั้งๆที่เราน้ำคร่ำเหลือน้อย ในใจเราก็คิดว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวออกจากโรงบาลก็ถึงวันนัดโรงบาลฝากครรภ์และ ทนเอาหน่อย แต่เย็นวันที่ 27 เราก็ไม่ได้ออกนะ เพราะ อยู่ๆมีน้ำเลือดออกมาอีก เราเลยขอนอนต่อ เช้าวันที่ 28 เราก็ออกเพราะไม่มีอาการอะไรแล้ว มีแค่น้ำเปลอะๆออกมา เราทนเอาเพราะวันที่ 29 ก็ถึงนัดและ
วันที่ 29 ส.ค. 66 ช่วงเที่ยงคืน เราเริ่มปวดหนัก เหมือนกับวันที่น้ำเดิน เราเลยรีบไปโรงบาลที่เคยแอดมิท หมอซาวดู น้ำคร่ำไม่เหลือแล้ว แต่หัวใจน้องยังเต้นอยู่ หมอเลยให้กินยา อะไรสักอย่างจำไม่ได้ น่าจะช่วยยับยังการคลอด ก็กินไปวัดความดันคู่กันไป และให้น้ำเกลือ เผื่อจะช่วยให้เพิ่มน้ำคร่ำ แต่ช่วง 8 โมงอาการเจ็บ บีบมดลูกก็ยังไม่หาย และเจ็บถี่กว่าเดิม ผลปรากฏว่า ปากมดลูกเปิด 1 เซนกว่า ค่ะ พยาบาลจึงเรียกหมอมา พอหมอมา เปิด 2 เซนแล้วค่ะ หมอบอก อันนี้คือสัญญาณการแท้งนะครับคุณแม่ ทางเราจะให้ยาเร่งคลอดนะครับ และแล้วน้องก็ออกช่วง เที่ยงของวันที่ 29 ส.ค. 66 ที่ผ่านมาค่ะ ไม่ต้องถามถึงความรู้สึกเนอะ คุณพ่อคุณแม่ที่เคยผ่านตรงนี้มา น่าจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดีที่สุด
ตอนนี้เราได้แต่โทษตัวเอง โทษโชคชะตาที่ใจร้ายกับเรา ทั้งๆที่ผลลูกออกมาดีแล้ว ลูกอุสาได้ไปต่อแล้ว แต่ทำไมต้องมีอย่างอื่นพรากน้องไปจากเราก็ไม่รู้ด้วย เราไม่รู้จะไปยังไงต่อเลยค่ะ เวลาเราเศร้าจะร้องให้เราคอยมองหน้าลูกคนโตตลอดเลยค่ะ เราอ่านๆของคนอื่นมา เราไม่มีกำลังพอจะไปปรึกษาหมอหรอกนะคะ แต่ใจเราอยากมีอีกคนค่ะ เมื่อไหรเราจะสมหวังอย่างคนอื่นเค้าเนอะ
เป็นคู่เสี่ยงธาลัสซีเมีย อยากเล่าประสบการณ์การตั้งครรภ์และอยากขอกำลังใจค่ะ
เราเคยท้อง 2 ค่ะ แต่ท้อง 2 ทำการเจาะรกตรวจ น้องเป็นโรค ต้องยุติการตั้งครรภ์ เป็นผู้ชายนะคะ
ประเด็นอยู่ตรงนี้ค่ะ เราท้องคนที่ 3 คนนี้ก็เป็นผู้ชายนะคะ เราก็ฝากครรภ์ทุกอย่างปกติกับรพ.ใหญ่ ขอไม่พลาดพิงนะคะ
ทุกอย่างผ่านมาอย่างราบรื่น จนมาถึงช่วงเจาะน้ำคร่ำ ตอนนั้น 19 วีค (ทำเจาะรกไม่ได้ เพราะ รกอยู่ด้านหลังคุณหมอว่างี้นะคะ เลยต้องรออายุครรภ์ถึง ถึงจะเจาะน้ำคร่ำได้ค่ะ) เราก็ไปเจาะตามปกติพร้อมกับตรวจปากมดลูกไปด้วยและซาวดูความเรียบร้อยหลังเจาะเสร็จนะคะ ปกติดีทุกอย่างค่ะ
เราไปเจาะวันที่ 7 ส.ค 66 ที่ผ่านมา คืนนั้นช่วง 5 ทุ่ม เราตื่นมาพร้อมกับความรู้สึก
น้ำที่เปียกเลอะกางเกงใน ตอนแรกเราคิดว่าฉี่แตก ลองไปเข้าห้องน้ำ ก็ฉี่ออกมาเต็มก๊อกเลยนะคะ จังหวะฉี่ เราถอดกางเกงในออก ละน้ำที่กางเกงในมันหยดลงขา มันเปนน้ำสีแดงใสๆค่ะ เราเลยลองดม กลิ่นมันคาวๆ ไม่ใช่กลิ่นฉุนฉี่ค่ะ เราเลยให้แฟนพาไปโรงบาลที่ใกล้ที่สุด แต่พอช่วงที่ถึงโรงบาลจนถึง
ช่วงที่หมอก็ซาวดูเด็ก และดูว่าปากมดลูกเปิดไหม ก็ปกติทุกอย่าง ไม่มีน้ำออกมาอีก เราไม่มีอาการปวดท้องหรืออะไรเลยนะคะ แต่หมอก็ให้แอดมิทดูอาการ
คืนนั้นช่วงตี 2 เรารู้สึกมีน้ำไหลออกมา เราเลยเรียกพยาบาลมาดู หมอเลยให้นอนดูอาการ 3 วัน แต่ไม่ได้ให้ยาอะไรเพิ่มเติม ระหว่างนั้นก็มีน้ำซึมๆออกมาบ้าง ก่อนออกจากโรงบาล หมอก็ได้ซาวดูว่าน้ำออกไปเยอะไหม หมอได้บอกว่าน้ำออกไม่เยอะมาก ให้กลับไปนอนพักอาทิตย์นึง ไม่มีนัด เพราะให้ไปตามนัด
โรงบาลที่เราฝากครรภ์
เราได้มีการพูดคุยกับหมอ พอดีหมอสงสัยว่าทำไมเราไม่ไปโรงบาลที่เราฝาก เพราะเป็นโรงบาลใหญ่ เราเลยตอบว่าพอดีที่นี่ใกล้และสิทธิ์ก็อยู่ที่นี่ด้วย หมอเลยแจ้งกับเราว่า ที่นี่สามารถช่วยได้ 28 วีคขึ้นไปถ้ามีอะไรให้ไปโรงบาลที่ฝากครรภ์ไว้จะดีกว่า เค้าน่าจะช่วยได้ เราก็เลยตอบโอเคค่ะ
พอเรากลับมาพักที่บ้าน แต่ระหว่างนั้นก็มีเปรอะๆแคร์ฟรีบ้าง เหมือนตกขาว ตามที่หมอบอกว่าถ้ามาแบบนี้ไม่เปนไรค่ะ
วันที่ 15 ส.ค. 66 เราก็ไปตามนัดโรงบาลที่ฝากครรภ์ เราก็ได้แจ้งกับทางโรงบาลว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทางห้องฝากครรภ์จึงส่งตัวให้ห้องที่เจาะน้ำคร่ำทำการตรวจให้อย่างละเอียด หมอห้องเจาะก็ตรวจและทำการนัดมาซาวดูใหม่วันที่ 11 ก.ย. เราก็กลับไปทำงานตามปกติ (พอดีใบรับรองให้หยุดแค่ 7 วัน วันที่ 15 เราต้องไปทำงานตามปกติ ) เราก็ไปทำงานตามปกติ แต่ก็เพิ่มความระมัดระวังเพิ่มขึ้นมาอีก
วันที่ 18 ส.ค. 66 มีเลือดออกเลอะกางเกงใน แต่ไม่มีอาการปวดท้องหรืออย่างอื่นเลย เราเลยไปโรงบาลที่ฝากครรภ์ แต่ช่วงไปถึงก็ไม่มีเลือดออก
มีแต่เลือดเก่า คุณหมอเลยทำการซาวทั้งหน้าท้องและทางช่องคลอด หมอเลยสันนิษฐานว่า ชายรกเกาะต่ำ ถ้าท้องใหญ่กว่านี้ มันจะกลับขึ้นไปเอง
และวันนี้ยังเปนวันที่ผลธาลัสออก เราเลยทำการทักไปสอบถาม และแล้วผลก็ออกมาแล้ว และก็สามารถเลื่อนฟังผลได้ ซึ่งเป็นอะไรที่น่าดีใจมาก
เราก็ไม่นิ่งนอนใจ เราเลยแจ้งให้ทางฝั่งห้องฝากครรภ์โทรไปสอบถาม ได้คำตอบมาว่า คุณแม่สบายใจได้ค่ะ ผลออกมาไม่มีปัญหาค่ะคุณแม่
เราก็กลับบ้านไปพัก ตามใบรับรองแพทย์อีก 7 วัน ผ่านมาจนครบ 7 วัน มีทั้งเลือดเก่า เลือดใหม่ เปรอะๆออกมาเหมือนตกขาว ใส่แคร์ฟรีเลอะไม่เต็มแผ่น
วันที่ 25 ส.ค. 66 เปนวันที่เราต้องไปทำงาน แต่!!!!!!! ช่วงตี 2 มีก้อนเลือดออกมาพร้อมกับอาการเจ็บท้องจี้ดเบาๆเหมือนปวดท้องประจำเดือน
หมอก็ทำการซาวหน้าท้อง พร้อมทั้งเช็คปากมดลูกยังปิดอยู้ พร้อมทั้งเรียกหมออีกคนมายืนยันว่าเราไม่ได้เป็นรกเกาะต่ำอย่างที่ หมอวันที่ 18
ได้ทำการตรวจเจอ และยังบอกกับเราว่า เราเป็นแท้งคุกคามนะ ก็ให้เรากลับไปพักรักษาตัวที่บ้าน หมอได้แจ้งกับเราว่าตอนนี้เรา 22 วีค ถ้าน้องออกตอนนี้ยังไงก็ตีเป็นแท้งอยู่ดี ทางโรงบาลช่วยได้ ช่วง 24 วีค และน้ำหนักต้อง 650 ขึ้นไป ซึ่งถ้าออกตอนนี้ให้ไปตามสิทธิ์ประกันสังคมจะดีกว่า
วันที่ 26 ส.ค. 66 ช่วงประมาณตี 2 เริ่มมีน้ำเดิน เราเลยให้แฟนพาไปโรงบาลที่เคยแอดมิท ระหว่างทางคือเวลาขับโดนระนาดถนน น้ำก็ทะลังออกมา
ในใจเราคิดว่าลูกไม่รอดแน่ๆ จนถึงโรงบาล น้ำก็ยังไม่หยุด มาถึงโรงบาลสักพักก็เจอหมอ ทำการซาวเช็คปากมดลูกไม่เปิด แต่น้ำเหลือน้อยมากก
แต่ยังผยุงได้ หมอฉีดยาขยายปอดที่สะโพกกับยาฆ่าเชื้อที่สายน้ำเกลือ พร้อมทั้งแอดมิทให้ยาจนครบโดสขยายปาด จนถึงเย็นวันที่ 27 ส.ค. หมอให้กลับบ้าน ระหว่างที่นอนหมอไม่มีการมาซาวหรืออะไรเลย รีบมาและรีบไป (ไม่ใช่หมอคนเดินที่เคยมาแอดมิทนะคะ) ทั้งๆที่เราน้ำคร่ำเหลือน้อย ในใจเราก็คิดว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวออกจากโรงบาลก็ถึงวันนัดโรงบาลฝากครรภ์และ ทนเอาหน่อย แต่เย็นวันที่ 27 เราก็ไม่ได้ออกนะ เพราะ อยู่ๆมีน้ำเลือดออกมาอีก เราเลยขอนอนต่อ เช้าวันที่ 28 เราก็ออกเพราะไม่มีอาการอะไรแล้ว มีแค่น้ำเปลอะๆออกมา เราทนเอาเพราะวันที่ 29 ก็ถึงนัดและ
วันที่ 29 ส.ค. 66 ช่วงเที่ยงคืน เราเริ่มปวดหนัก เหมือนกับวันที่น้ำเดิน เราเลยรีบไปโรงบาลที่เคยแอดมิท หมอซาวดู น้ำคร่ำไม่เหลือแล้ว แต่หัวใจน้องยังเต้นอยู่ หมอเลยให้กินยา อะไรสักอย่างจำไม่ได้ น่าจะช่วยยับยังการคลอด ก็กินไปวัดความดันคู่กันไป และให้น้ำเกลือ เผื่อจะช่วยให้เพิ่มน้ำคร่ำ แต่ช่วง 8 โมงอาการเจ็บ บีบมดลูกก็ยังไม่หาย และเจ็บถี่กว่าเดิม ผลปรากฏว่า ปากมดลูกเปิด 1 เซนกว่า ค่ะ พยาบาลจึงเรียกหมอมา พอหมอมา เปิด 2 เซนแล้วค่ะ หมอบอก อันนี้คือสัญญาณการแท้งนะครับคุณแม่ ทางเราจะให้ยาเร่งคลอดนะครับ และแล้วน้องก็ออกช่วง เที่ยงของวันที่ 29 ส.ค. 66 ที่ผ่านมาค่ะ ไม่ต้องถามถึงความรู้สึกเนอะ คุณพ่อคุณแม่ที่เคยผ่านตรงนี้มา น่าจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดีที่สุด
ตอนนี้เราได้แต่โทษตัวเอง โทษโชคชะตาที่ใจร้ายกับเรา ทั้งๆที่ผลลูกออกมาดีแล้ว ลูกอุสาได้ไปต่อแล้ว แต่ทำไมต้องมีอย่างอื่นพรากน้องไปจากเราก็ไม่รู้ด้วย เราไม่รู้จะไปยังไงต่อเลยค่ะ เวลาเราเศร้าจะร้องให้เราคอยมองหน้าลูกคนโตตลอดเลยค่ะ เราอ่านๆของคนอื่นมา เราไม่มีกำลังพอจะไปปรึกษาหมอหรอกนะคะ แต่ใจเราอยากมีอีกคนค่ะ เมื่อไหรเราจะสมหวังอย่างคนอื่นเค้าเนอะ