ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมาสักพัก ผมให้เขารับรู้ทุกอย่างในชีวิต พิสูตรและพยามปรับตัวเองมาตลอด
เหตุเกิดจากว่า นานครั้งผมขอดู message บางครั้ง
ก็เจอที่เขาลบออกไป แต่ก็ได้บอกมาว่าแค่ตอบ
เป็น เพื่อน เป็น พี่ เป็น น้อง สังคมของเขาเยอะ
เขาชอบเที่ยวกลับดึกหลายครั้งก็กลับเช้า
บางทีผมก็ตามไปดูซึ่งผมก็เหนื่อยงานก็ต้องคอยกังวล
ก็เจออยู่กับคนที่ผมไม่รู้จักหลายครั้ง
เราก็ถามก็ได้คำตอบเช่นเดิม จนเราได้ขอรหัส
เขาก็มีเหตุผล 108 ว่าพื้นที่ส่วนตัวต่างๆนาๆ ยอมเลิก
ดีกว่าที่จะให้รหัสนั้นมา ขอดูเดี๋ยวให้ดูเองอะไรแบบนี้ผมก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ทุกวันนี้ เพราะเธอนอนดึกติดเพื่อนติดสังคม ถามว่าเหนื่อยก็สุดๆ
แต่ก็ยอมอยู่เรื่อยไปเพื่อ
ให้เรายังคงได้อยู่ด้วยกัน แต่มันบันทอนผมจนแทบ
จะหมดคำว่ารักจากผู้หญิงคนนี้ แรกเจอก็รู้ว่าเขาเป็นมะเร็งอยู่กับผมได้ไม่นาน
สงสารและอยากอยู่ข้างๆไปตลอดจนนาทีสุดท้าย
แต่ทำไมผมถึงไม่ได้ สิ่งที่ทำให้ผมสบายใจ 🫠
ตอนนี้ผมก็เอาความส่วนตัวของผมกลับมา
Facebook like บัญชีธนคาร ซึ่งผมให้เขารู้ทุกอย่าง
แต่ต่อไปนี้มันคงไม่มีอีกแล้วถ้ามันไม่แฟร์ ในที่สุดมันจะพังลงหรืออะไรก็ตาม ก็อยู่ที่การตัดสินใจในวันหนึ่ง
พื้นที่ส่วนตัวและความไว้ใจ
เหตุเกิดจากว่า นานครั้งผมขอดู message บางครั้ง
ก็เจอที่เขาลบออกไป แต่ก็ได้บอกมาว่าแค่ตอบ
เป็น เพื่อน เป็น พี่ เป็น น้อง สังคมของเขาเยอะ
เขาชอบเที่ยวกลับดึกหลายครั้งก็กลับเช้า
บางทีผมก็ตามไปดูซึ่งผมก็เหนื่อยงานก็ต้องคอยกังวล
ก็เจออยู่กับคนที่ผมไม่รู้จักหลายครั้ง
เราก็ถามก็ได้คำตอบเช่นเดิม จนเราได้ขอรหัส
เขาก็มีเหตุผล 108 ว่าพื้นที่ส่วนตัวต่างๆนาๆ ยอมเลิก
ดีกว่าที่จะให้รหัสนั้นมา ขอดูเดี๋ยวให้ดูเองอะไรแบบนี้ผมก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ทุกวันนี้ เพราะเธอนอนดึกติดเพื่อนติดสังคม ถามว่าเหนื่อยก็สุดๆ
แต่ก็ยอมอยู่เรื่อยไปเพื่อ
ให้เรายังคงได้อยู่ด้วยกัน แต่มันบันทอนผมจนแทบ
จะหมดคำว่ารักจากผู้หญิงคนนี้ แรกเจอก็รู้ว่าเขาเป็นมะเร็งอยู่กับผมได้ไม่นาน
สงสารและอยากอยู่ข้างๆไปตลอดจนนาทีสุดท้าย
แต่ทำไมผมถึงไม่ได้ สิ่งที่ทำให้ผมสบายใจ 🫠
ตอนนี้ผมก็เอาความส่วนตัวของผมกลับมา
Facebook like บัญชีธนคาร ซึ่งผมให้เขารู้ทุกอย่าง
แต่ต่อไปนี้มันคงไม่มีอีกแล้วถ้ามันไม่แฟร์ ในที่สุดมันจะพังลงหรืออะไรก็ตาม ก็อยู่ที่การตัดสินใจในวันหนึ่ง