คือเราเก็บตังซื้อลิปเเท่งละ100ค่ะครั้งเดียวที่เริ่มเก็บเงินค่าขนมเพื่อซื้อ สรุปพอเจอเพื่อนเเล้วประเด็นเป็นเพื่อนใหม่ มันบอกครั้งเเรกว่าขอยืมลิปหน่อยทัเงที่กูซื้อมาให้วันนี้ครั้งเเรก ยืมต่อมาทุกวันๆๆๆ 2เดือนผ่านมามันก็ยืม ทุกวันเเละทุกเวลา บางทีมันรู้ว่าอยู่ส่วนไหนในกระเป๋ามันก็หยิบไปใช้เลย คือกูก็พูดอะไรไม่ได้  อีนี่ก็ยืมเขาไปทั่วมันไม่มีสามัญสำนึกบ้างหรอว่าคนอื่นที่เขาไม่อยากให้ใช้ของส่วนตัวร่วมกันอ่ะ คือไม่มีความเกรงใจเลยที้งที่ของมันก็มีเเล้วพอลิปกูจะหมดอีนี่ก็เงียบกูทำเป็นพูดลอยๆว่าเเบบหึ้ยยลิปจะหมดเ้ล้วเสียใจว่ะ อีนี่ก็เงียบมันไม่สะทกสะท้านอะไรเลยหรอว่ะ ความเกรงใจเเม่งไม่เคยมี ทุเรศว่ะ