...ท้าวความถึงอดีต นานช้ากาเลมาแล้ว สมัยที่ผมเคยอยู่เมืองไทย เคยบวชอยู่ระยะหนึ่ง แล้วเที่ยวธุดงค์ไปทั่วประเทศ 
...ช่วงนั้น บางจังหวะ ผมเคยเที่ยวธุดงค์ไปพักตามวัดบ้านนอกในภาคกลางบางแห่ง (หลายๆแห่ง) ที่ดูเสื่อมโทรม ยากจน ศาลาแทบพัง ห้องน้ำใช้ไม่ได้ ไม่มีพระอยู่ประจำ สภาพคล้ายๆเป็นวัดร้าง... แต่หมู่บ้านใกล้ๆ ดูแล้วคนในหมู่บ้านก็ไม่ยากจน มีกินมีใช้ แต่น่าสงสัยว่าทำไมวัดจึงเสื่อมโทรม ?
...เมื่ออยู่ไปไม่กี่วัน ก็มีบางคนในหมู่บ้านมาแอบกระซิบว่า สาเหตุที่วัดนี้เสื่อมโทรม ไม่มีพระอยู่  พระมาอยู่ไม่นานก็หนีกันหมด เพราะว่า...กรรมการชอบกินเงินวัด  บ้านของกรรมการแต่ละคนๆ ใหญ่โต  มักจะมีคนรวยๆจากต่างจังหวัด หรือในเมือง หรือ จากกรุงเทพ ตกเป็นเหยื่อบ่อยๆ เมื่อมาเห็นวัดเสื่อมโทรม ก็สงสาร เห็นใจ บริจาคเงินให้มากมาย เพื่อให้ซ่อมสร้างต่างๆนานา ...แต่ ไม่ว่ายังไง เงินวัดก็หายหมด ทุกๆครั้ง หลังจากการทำบุญเสร็จไม่กี่วัน เช่น เงิน จากงานบุญกฐิน หรือ บุญอื่นๆ ฯลฯ ไม่ได้เอาเงินไปซ่อมสร้างใดๆเลย แต่พวกกรรมการจะแบ่งกันเอง  คนในหมู่บ้านก็กลัวอิทธิพล ไม่กล้าโวยวาย เพราะพวกกรรมการวัด เป็นคนมีอิทธิพลในหมู่บ้านนั้นๆ
...กรรมการวัด มักจะนิมนต์พระจร ที่ธุดงค์มาจากต่างถิ่น มาอยู่ชั่วคราว เพื่อเรียกร้องให้คนรวยๆมาทำบุญ แล้วได้เงิน  เมื่อพระรู้ไต๋ พระก็หนีทันที  วัดจึงร้างมาเรื่อยๆ และพวกกรรมการพวกนี้ ก็ปล่อยให้วัด ดูมีสภาพทรุดโทรม อยู่แบบนั้นเรื่อยๆ ไม่ยอมซ่อมสร้าง เพื่อให้เป็นจุดเรียกร้องความน่าสงสาร น่าเห็นใจ ความน่าทำบุญ  ให้คนนอกที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ พากันมาช่วยทำบุญไปเรื่อยๆๆ....ดังนั้นการจะไปทำบุญตามวัดบ้านนอกที่ดูเสื่อมโทรม ก่อนไปควรต้องระวังดีๆ และควรสืบเสาะหาข้อมูลให้ชัดๆก่อน ว่า ทำไมวัดนั้นจึงเป็นวัดเสื่อมโทรม ยากจน