จากที่เคยเป็นนายตัวเอง ขายเสื้อผ้า เทรดหุ้น รับขนมมาขายต่างๆ จนกิจการไปต่อไม่ได้ ว่างงานมาหลายเดือน ขอพ่อกับแม่บ้าง ก็รู้สึกไม่ดีที่ขอท่าน แต่กำลังเครียดคิดหาทางยังไงดี จนมาเจอแฟนคนนึง เขาก็อยากให้เราไปทำงาน ให้ดูมีความรับผิดชอบ เราเลยไปสมัครงานทีาร้านอาหาร เป็นบาริสต้า เจอเพื่อนร่วมงานที่อยู่มาก่อน เป็นรุ่นน้องห่างกันก็หลายปี ชอบมาข่ม มาเหมือนจับผิด คนอื่นรับออเดอร์มา นางจะชอบถามว่าเขาสั่งน้ำอะไร อารมณ์เหมือน อยากรู้ว่าน้ำที่ลูกค้าสั่ง เราจะทำได้ไหม คือเป็นไรอ่ะ สนใจเรื่องน้ำที่ฉันมีหน้าที่คอยทำ ทำไม แล้วปิดบาร์น้ำตอนเลิกงาน รุ่นพี่ที่เคยสอนเขาไม่อยู่ นางมาสอนเพิ่มเติมจากที่เราไม่เคยทำ เราเลย งง ถามซ้ำว่า ให้เก็บตรงนี้ด้วยหรอ? แล้วนางก็บอก "พูดชัดขนาดนี้แล้วยังจะถามอีก" คือคนเราจะพูดกันดีๆไม่ได้หรอ วันก่อนก็บอกว่าเราลืมถอดปลั๊กเตาไฟฟ้า (แต่เราปิดตัวเครื่องแล้วนะ" นางมาบอกว่าเราลืมถอด เราก็พูดว่า "หรอ" ( คือหมายถึง อ้าวหรอ ฉันลืมหรอ)
นางก็บอกว่า "หรออะไรล้ะ ก็บอกอยู่นี่ไง ยังจะถามอีก ไม่ถอดมันก็ระเบิดสิ" คืออยากถามทุกคนน่ะค่ะว่า เราควรลาออกไหมคะ ควรอดทนไหมคะ แฟนบอกว่าเราต้องอดทนเรียนรู้ชีวิต อย่าทำตัวเหมือนเด็ก เขาก็เคยเจออะไรแบบนี้เหมือนกันก็อดทนผ่านมาได้ คือเราอยากรู้อ่ะค่ะว่า ถ้าเราไม่ทน จะเปลี่ยนงานใหม่ จะดูอ่อนแอไปไหมคะ ควรทำไงดีคะ จากที่ทำำงานของตัวเองมาตลอด เจอแบบนี้ไม่ชินเลย