ตอนนี้เวลา 23.29น. ความรักของผมสิ้นสุดลง ผมไม่สามารถหลับตาลงนอนได้เลย ภาพความทรงจำต่างๆแวะเวียนเข้ามาในหัว ทำให้ผมทำได้แค่นั่งฟังเพลงฆ่าเวลาไปเรื่อยๆเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของตัวเอง เพื่อนๆเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ไหมครับ รักมากๆแต่ไม่มีโอกาสที่จะอยู่ด้วยกัน ทำได้แค่เฝ้ามองความรักค่อยๆถอยห่างไปเรื่อยๆเพราะรอยร้าวจากความไม่เข้าใจกัน เรื่องราวมันเกิดขึ้นกับผมเอง  ผมขอใช้นามแฝงแทนชื่อผมจริงๆนะครับ ซึ่งชื่อนี้แฟนผมเป็นคนตั้งให้ครับ ผมจอนนี่  ความรักของผมเกิดขึ้นเมื่อตอนสมัยผมเป็นโรคซึมเศร้า(ปัจจุบันรักษาหายแล้ว) ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมไม่มีอะไรเลย เงิน การงาน ตัวเปล่าจริงๆ ไม่เคยเห็นอนาคตของตัวเอง ไม่มีเป้าหมาย ใช้ชีวิตไปวันๆ จนแฟนผมคนนี้เค้าเข้ามาเป็นความสัมพันธ์ แบบ LDR เค้าเข้าใจในสิ่งทีผมเผชิญอยู่ คอยให้กำลังใจในทุกๆวัน จากคนที่ใช้ชีวิตไปวันๆ ก็เริ่มมีเชื้อไฟในการเดินหน้าต่อ  มีเป้าหมายในชีวิตอีกครั้ง พยามยามฝึกฝนสกิลจนได้มีโอกาสได้ไปทำบริษัทใหญ่ๆสำเร็จ มีหน้าที่การงาน เงิน ความรักที่ดีๆ มีแรงที่จะต่อสู้กับโรคซึมเศร้าจนหมอแจ้งสิ้นสุดการรักษา ชีวิตมันดีมากจริงๆ  เวลาผ่านไป 2 ปีกว่าๆ  ความสัมพันธ์ของเรา2คนเริ่มสั่นคลอน ทะเลาะมากขึ้น เราสื่อสารความรู้สึกกันได้น้อยลง พอบ่อยๆขึ้นก็จนเกิดเป็นความอ่อนล้าทั้ง2ฝ่าย จนวันนี้เรา2คนทะเลาะกันหนักมาก เค้าบอกผมเค้าไปต่อไม่ไหวแล้ว เค้าเหนื่อยมากๆ เค้าขอหยุดความสัมพันธ์ นี้ ผมได้ยินคำนั่นผมดิ่งมากๆ ผมพยายามคุยหาวิธี กล่อม แต่สุดท้ายแฟนผมเลือกที่จะไปแล้ว ซึ่งผมก็เข้าใจและยอมปล่อยเธอไป คืนอิสระ ผมหวังว่าเทอจะมีความสุข ขอให้ประสบความสำเร็จในทุกๆเรื่องนะที่รัก เค้ารักมากๆนะ คิดถึงมากๆ เค้าจะอยู่ตรงนี้เสมอนะ