สวัสดีทุกคนนะคะ
คนเราสามารถเอาชนะความกลัวได้ไหม
เราเป็นกลัวคนแก่ที่เป็นผู้ชายมากๆ ไม่ใช่ว่ารังเกียจ แต่เห็นแล้วเรากลัว กลัวถึงกับสั่น จนคนที่ทำงานมองว่าเราแอคติ้ง
สมัยตอนเราอายุ15-16 ที่บ้านเราน้ำท่วม ทำให้เราต้องไปนอนบ้านแฟนน้าที่อยู่ห่างกันแค่สามหลังถัดไป พ่อของแฟนหน้าจะนอนอยู่หน้าโทรทัศน์อยู่ตรงกลางบ้าน ส่วนเราไปนอนในห้องเก็บของ เราก็นอนปกติ จนถึงคืนสุดท้าย เราลุกขึ้นไปเข้าน้ำ ระหว่างเราจะเข้าห้องน้ำ พ่อแฟนน้าเขยเข้ามาโอบไหล่เราแล้วบอกว่า อากาศหนาวเนอะ ขอจูบหน่อย นาทีนั้นเราสะบัดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องล็อคประตู เรานอนไม่หลับจนถึงตี5 เราเดินกลับบ้าน ไม่พูดไม่จากับใคร จนน้าเราเรียกเราไปคุยว่าเกิดอะไร เราเล่าทุกอย่างให้น้าฟัง น้าเอาเรื่องไปคุยกับน้าเขย น้าเขยว่าเราสร้างเรื่อง เราปล่อยโฮ จนน้าเราสวนกลับไปว่า พ่อแฟนก็ชอบมองน้าแปลกๆ จนน้าเขยไปคุยกับพ่อแก แล้วขอให้เราเงียบ ด้วยความเป็นเด็ก เราเลยกลัวไม่กล้าบอกใครแม้แต่แม่
จากนั้นเรากลายเป็นคนกลัวคนแก่ไปเลย พอมองหน้าแล้วนึกถึงเหตุการณ์นั้นตลอด
ปัจจุบันเราอายุ25 แล้ว เรายังไม่ลืมเหตุการณ์นั้น มันส่งผลกระทบกับเรามาก
ถ้าเรากลัวคนแก่ที่เป็นผู้ชาย เราแปลกไหม
คนเราสามารถเอาชนะความกลัวได้ไหม
เราเป็นกลัวคนแก่ที่เป็นผู้ชายมากๆ ไม่ใช่ว่ารังเกียจ แต่เห็นแล้วเรากลัว กลัวถึงกับสั่น จนคนที่ทำงานมองว่าเราแอคติ้ง
สมัยตอนเราอายุ15-16 ที่บ้านเราน้ำท่วม ทำให้เราต้องไปนอนบ้านแฟนน้าที่อยู่ห่างกันแค่สามหลังถัดไป พ่อของแฟนหน้าจะนอนอยู่หน้าโทรทัศน์อยู่ตรงกลางบ้าน ส่วนเราไปนอนในห้องเก็บของ เราก็นอนปกติ จนถึงคืนสุดท้าย เราลุกขึ้นไปเข้าน้ำ ระหว่างเราจะเข้าห้องน้ำ พ่อแฟนน้าเขยเข้ามาโอบไหล่เราแล้วบอกว่า อากาศหนาวเนอะ ขอจูบหน่อย นาทีนั้นเราสะบัดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องล็อคประตู เรานอนไม่หลับจนถึงตี5 เราเดินกลับบ้าน ไม่พูดไม่จากับใคร จนน้าเราเรียกเราไปคุยว่าเกิดอะไร เราเล่าทุกอย่างให้น้าฟัง น้าเอาเรื่องไปคุยกับน้าเขย น้าเขยว่าเราสร้างเรื่อง เราปล่อยโฮ จนน้าเราสวนกลับไปว่า พ่อแฟนก็ชอบมองน้าแปลกๆ จนน้าเขยไปคุยกับพ่อแก แล้วขอให้เราเงียบ ด้วยความเป็นเด็ก เราเลยกลัวไม่กล้าบอกใครแม้แต่แม่
จากนั้นเรากลายเป็นคนกลัวคนแก่ไปเลย พอมองหน้าแล้วนึกถึงเหตุการณ์นั้นตลอด
ปัจจุบันเราอายุ25 แล้ว เรายังไม่ลืมเหตุการณ์นั้น มันส่งผลกระทบกับเรามาก