เรามีเพื่อนคนนึงอยู่ในกลุ่มเดียวกันมีประมาณ 9 คนรวมเราหญิงชายรวมๆกันไปก่อนหน้านี้เราเจอปัญหามาเยอะมาก ไม่กล้าเข้าสังคม เหนื่อย ท้อ กลัวการเข้าสังคม ปัญหาครอบครัวอะไรต่างๆ จนเราหาที่พึ่งทางใจหลายๆอย่างเลยค่ะไม่ว่าจะเป็น ดูหนัง ฟังเพลง จนเราไปรู้สึกดีกับเพื่อนในกลุ่มแต่ไม่ได้อยากเป็นแฟนนะคะแค่รู้สึกดีคือเขากับเราคุยกันถูกคอจากไม่ค่ยคุยอะไรกันมากมายแต่หลังๆคุยกันบ่อยมากเขาดูพูดมากปกติเวลานั่งด้วยเราเราก็พูดมากกับเขาเพราะเขาเป็นเหมือนพื้นที่สบายใจค่ะเขาแนะนำให้เราดูหนังนี้ๆอันนี้นะมันดีมาก เราก็แนะนำกันดูแต่ทำไมช่วงหลังๆเรารู้สึกมองหาเขาตลอดเวลา เขาไม่มาร.รเรารู้สึกเหงา เเต่เรามาทบทวนดูแล้วเราก้ไม่แน่ใจเลยค่ะว่าเราชอบเขาหรือแค่รู้สึกดีมันสับสนไปหมด เราคิดแค่ว่าเขาคือเพื่อนเวลาเราอยู่ด้วยแล้วเราหายเหงา หายเศร้า เรามีความสุข เราลืมความกลัวไปหมด เรากล้าเข้าสังคมมากขึ้นมันสับสนมากค่ะ