เราไม่น่าเจอกัน

ผมมีลูกสองคนมีความสุขดีกับชีวิตแตวันหนึ่งผมได้รู้จักกับน้องคนหนึ่งเขาเป็นนักศึกษาอยู่ผมรู้สับสนผมรู้สึกห่วงเขาตลอดเวลาเราคุยกันถูกคอมากคุยกันได้ทุกเรื่องผมเป็นคนไว้ใจคนยากแต่ผมก็ไว้ใจน้องเขาบอกเรื่องส่วนตัวทุกอย่างน้องเขาก้บอกเรื่องส่วนตัวเขาผมรู้สึกผูกพันจนบอกไม่ถูกว่าจะรักเลยก้ว่าได้ผมเข้ากะกลางคืนกลางวันผมจะไม่นอนจะคุยกับน้องตลอดแต่พอน้องเขาเปิดเทอมก้เหมือนจะห่างงกันนิดๆผมรู้สึกชีวิตผมขาดอะไรไป ตกลงผมเป็นเกย์หรือเปล่าผมก้ไม่แน่ใจแต่ถ้าไม่ได้คุยกันผมคงแทบขาดใจ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่