-เราคิดว่านี่คือสิ่งที่ไร้สาระที่สุดเท่าที่เราเคยทำมา เราไม่สามารถบอกได้ว่าเราผ่านอะไรมาเยอะ เราก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง เราไม่ได้รู้สึกลำบากอะไรเหมือนใคร เพราะเราคิดว่าสิ่งที่เราเจอ/เป็นมันช่างแสนเล็กน้อย หากเทียบกับคนอื่นที่คล้ายกัน
-เราไม่ได้รู้จักใครไปมากกว่าตัวเราเอง และสิ่งที่เรารู้มากที่สุดคือเรามันน่ารังเกียจ
-เราพักอาศัยอยู่กับ"มัน"ในทุกๆวัน มันมักจะคิดว่ามันคือสิ่งที่ประเสิทที่สุด มันคิดว่ามันถูกทุกอย่าง โดยที่กลับกันทุกอย่างที่เราเป็นเรานั้น "เราผิด"
แต่ในวันนี้ เราก็ได้รับรู้ว่าที่ทุกอย่างผ่านมา ทุกอย่างที่เรารับรู้ ที่เรารู้สึก คงจะไม่มีวันได้ส่งไปถึง"มัน"ได้ ตราบที่เรายังรู้สึก ยังรับรู้ มันจะไม่มีคำว่าเสียใจอีก
ต่อไป จะไม่มีใครต้องแบกรับ มันจะไม่มีคำว่าผิดหรือถูก ต่อจากนี้ไปจะมีแค่"เรา"
มันเป็นวันที่อึมครึมและน่าอึดอัดจนเกินไป เราอาจแค่ต้องการใครสักคน เราคงแค่อยากขีดเขียนเรื่องราวของตัวเอง เพื่อตัวเราเอง เราไม่รู้เลยว่าจะเป็นใครทีjได้มาพบพานเข้ากับกระทู้นี้ และเราแค่จะบอกว่าตลอดมาที่ท่านได้อุตส่าห์สละเวลามาเพื่อรับฟังบทความที่แสนไร้สาระนี้ เราขอขอบคุณ
ไร้สาระ
-เราไม่ได้รู้จักใครไปมากกว่าตัวเราเอง และสิ่งที่เรารู้มากที่สุดคือเรามันน่ารังเกียจ
-เราพักอาศัยอยู่กับ"มัน"ในทุกๆวัน มันมักจะคิดว่ามันคือสิ่งที่ประเสิทที่สุด มันคิดว่ามันถูกทุกอย่าง โดยที่กลับกันทุกอย่างที่เราเป็นเรานั้น "เราผิด"
แต่ในวันนี้ เราก็ได้รับรู้ว่าที่ทุกอย่างผ่านมา ทุกอย่างที่เรารับรู้ ที่เรารู้สึก คงจะไม่มีวันได้ส่งไปถึง"มัน"ได้ ตราบที่เรายังรู้สึก ยังรับรู้ มันจะไม่มีคำว่าเสียใจอีก
ต่อไป จะไม่มีใครต้องแบกรับ มันจะไม่มีคำว่าผิดหรือถูก ต่อจากนี้ไปจะมีแค่"เรา"
มันเป็นวันที่อึมครึมและน่าอึดอัดจนเกินไป เราอาจแค่ต้องการใครสักคน เราคงแค่อยากขีดเขียนเรื่องราวของตัวเอง เพื่อตัวเราเอง เราไม่รู้เลยว่าจะเป็นใครทีjได้มาพบพานเข้ากับกระทู้นี้ และเราแค่จะบอกว่าตลอดมาที่ท่านได้อุตส่าห์สละเวลามาเพื่อรับฟังบทความที่แสนไร้สาระนี้ เราขอขอบคุณ