คือเรามีเพื่อนสนิทคนเดียว เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ประถม จนมาถึงปัจจุบันนี้ก็คือตอนมัธยม เมื่อก่อนนะเราสองคนเล่นด้วยกันแค่สองคน ตัวติดกันตลอด มันเป็นเพื่อนที่ดีเลยค่ะ เราเป็นคนไม่พูด ส่วนมันก็พูดทั้งวัน มันช่วยทำให้เราไม่เหงาด้วย ด้วยความที่มันพูดเยอะ มีเรื่องให้พูดตลอดเวลา มันก็เข้ากับคนอื่นได้ง่าย และตอนนี้มันก็เจอเพื่อนที่เหมาะกับมันแล้ว555 มันได้เพื่อนใหม่แล้ว เพื่อนพวกนั้นก็คุยสนุกทำให้มันมีความสุข เวลามันอยู่กับเรามันก็เป็นฝ่ายพูดอย่างเดียว ส่วนเราก็เงียบตลอด เป็นฝ่ายฟังมันพูด เราเงียบก็เงียบมากนะ ไม่พูดเลยอ่ะ ชอบแยกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อนในห้อง เราเข้ากับใครในห้องไม่ได้เลย ไม่รู้สิ เราก็คงจะเงียบจนใครมาอยู่ใกล้ๆก็คงจะอึดอัด555 ส่วนเพื่อนสนิทของเรา ทุกวันนี้มันแทบจะลืมว่าเราก็เพื่อนมันแล้ว ไปไหนมาไหนก็ไปกับเพื่อนใหม่ ทิ้งเราไว้คนเดียวตลอด555 เราก็เห็นมันมีความสุขเราก็ยินดีกับมัน เราก็แค่ผู้ที่ถูกลืม เราเข้ากับเพื่อนในห้องไม่ได้เลยจริงๆ  เราไม่มีเพื่อนแล้ว  ทุกวันนี้เราก็ได้แต่เดินตามหลังเพื่อนสนิทเราไป555  เพื่อนสนิทเรามันไปไหนทุกวันนี้เราก็เป็นฝ่ายเดินตามหลังมัน มันก็ไม่เคยจะหันหลังมาหาเรา  บางครั้งนั่งด้วยกัน มันชวนเพื่อนใหม่มันไปนั่นไปนี่ เราก็อยากตามมันไป ก็บอกไปด้วยมันก็ทำหน้าไม่พอใจ555 เราชวนไปไหนสองคนก็ไม่ไป แต่กับเพื่อนใหม่ไปนั่นไปนี่กันสองคนก็ไปตลอด เพื่อนใหม่มันมีสองคนรวกับมันก็เป็นสาม เราก็คเือคนที่สี่คนที่ถูกลืม555 ทุกวันนี้นั่งคนเดียวค่ะ555 เพื่อนรักเรามันก็นั่งกับเพื่อนใหม่ กลายเป็นเด็กหลังห้องเลยเรา มันเหนื่อยนะ เราต้องทำยังไงอ่ะ บอกที ถ้าเราเสียมันไปเราก็ไม่มีเพื่อนแล้วนะ เหนื่อย