คือว่า เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนสนิทของเราเพียงคนเดียวคะ รู้จักกันมา 4 ปีแล้วปกติเรา 2 คนไม่ค่อยทะเลาะหรืองอนกันเลย ถ้าจะงอนหรือทะเลาะก็จะเป็นเพื่อนที่งอนก่อน อย่างเหตุผลที่มาตั้งกระทู้นี้คือ วันนั้นที่ร.รจัดงานไปพิพิธภัณฑ์สัตว์ทะเลค่ะ แล้วภายในก็จะมีตู้ปลาอะไรงี้ เพื่อนเค้าอยากถ่ายรูปแต่ภาพออกมาไม่ค่อยสวยเท่าไหร่อยากใช้ไอโฟนถ่าย เพราะเพื่อนอยากเอาวิดีโอลงไอจี เราก็ตามใจเพื่อน ก็เลยเสนอว่าเดี๋ยวใช้ไอแพดถ่ายให้(ที่ไปเป็นวันหยุดพอดีคนเลยเยอะมาก เลยไม่อยากยืนจ่อที่นึงนานๆเพื่อให้คนอื่นๆเดินสะดวก) แล้วพอถ่ายเพื่อนก็ให้ถ่ายวิดีโอนานๆถือนิ่งๆ แล้วให้ถ่ายเกือบทุกตู้แล้วตู่ปลาก็ไม่ใช่น้อยๆแถมมีหลายจุด คือเรารู้สึกว่ามันเกะกะคนเข้าชมคนอื่นมากๆ แล้วมาเซ้าซี้ตลอดเลยว่าส่งให้ด้วย ถ่ายให้หน่อยๆ เราก็เลยพูดอ้อมๆว่ามันเยอะไปมั้ย นานไปรึป่าว ย้ายไปที่อื่นมั้ย จะเกะกะคนอื่นทำนองนี้ค่ะ ถ่ายเยอะขนาดนี้เมมจะเต็มมั้ยแต่เพื่อนก็ไม่ได้พูดอะไร มีตอบแค่ว่าเมมไม่เต็มหรอก
พอเพื่อนเซ้าซี้มากๆงี้แบบ ถ่ายอันนี้ๆๆให้ด้วยทั้งที่เราก็ถ่ายอยู่ เราเลยพูดไปว่า มันเยอะ ก็มันไม่ใช่ไอแพดเธอนิ่ หน่วยความจำเรา 64GBเอง(เราใช้แค่ 64GBเองค่ะ เพื่อนใช้128GB และจริงๆเราก็เริ่มรำคาญเพื่อนแล้วใช้ถ่ายเยอะแยะ มาทั้งทีอยากจะค่อยๆดูไม่ใช่เอาแต่ถ่ายจนไม่รู้เรื่องเลย เลยพูดแบบอ้อมๆไป)
แล้วเพื่อนก็งอนเราค่ะ ระหว่างชมตู้ต่างๆก็ไม่พูด ชวนถ่ายด้วยกันก็ไม่ถ่าย พอจะคุยอะไรก็แค่ขมวดคิ้ว พอเราจะอ่านข้อมูลปลาหรือชมปลาต่างๆ เพื่อนก็เดินไม่รอ เราเลยปล่อยเพื่อนเดินไปคนเดียวเลยค่ะ (เหมือนจะแอบแชทบอกแฟนด้วยมั้ง)
แล้วพอตอนออกมารอรถเรากำลังคุยกับเพื่อนคนนึงอยู่ แล้วเพื่อนก็หันมาพูดว่า รู้มั้ยที่เราไม่ถ่ายรูปเพราะเรางอนเธอ คำที่เธอพูดมันแรงมาก ก็รู้ว่ากลัวเมมเต็มแต่พูดแบบนี้ออกมามันก็ไม่ควรพูดมั้ย พูดต่อหน้าเพื่อคนที่เราคุยอยู่แล้วไม่สนิทด้วย ทั้งที่เคยคุยกันแล้วแต่ๆว่ามีปัญหาอะไรก็ให้เป็นแค่ของเรา 2 คนคุยกันตรงๆ ไม่อยากให้คนนอกมารับรู้เท่าไหร่ แล้วหลังจากนั้นเราก็แค่เออออไป ไม่ได้ง้อหรืออะไรด้วยค่ะ ไม่ได้บอกเพื่อนไปด้วยว่าเซ้าซี้มากเกินไปจนน่ารำคาญ อยากจะเดินดูเงียบๆเท่านั้น แล้วสักพักเพื่อนก็เหมือนทำคุยปกติกับเรา
อันนี้เสริมนะคะ เราเป็นคนเก็บความรู้สึกด้วย โกรธโมโหไม่พอใจงอนอะไรก็ไม่ค่อยแสดงออก ไม่บอกคนอื่นรอให้ตัวเองหายเอง เพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้สึกแย่ไปด้วย เลยไม่มีใครรู้อะไรเลยเพื่อนก็สังเกตไม่ออก เวลาแอบงอนเพื่อน พูดน้อยเพื่อนยังไม่รู้เลย อีกอย่างนานๆทีก็จะมีปัญหาเชิงนี้ พอเริ่มคุมอารมณ์ได้แล้ว ก็แค่บอกนิ่งๆค่ะว่า ไม่ชอบที่ทำแบบนี้ เพื่อนก็จะรับรู้ แต่ก็ปรับนิดนึงแต่ไม่มาก
เวลาเพื่อนหงุดหงิดใส่เราอะไรงี้ค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องปัญหาเล็กน้อย แฟน เรียน ค่อบครัวเราก็จะปล่อยผ่านตลอด และจะให้คำปรึกษา เวลาเพื่อนแกล้งแซะเรา บางทีเราก็รู้สึกว่าแรงแต่เราก็ไม่อะไรบางทีก็เงียบบางทีก็เล่นกลับแต่ซอร์ฟ
เพื่อนไม่ใช่คนใส่อารมณ์นะคะ แต่เป็นคนขี้คิดมาก อ่อนไหวง่าย แบบกับแฟนหรือครอบครัวก็จะเป็นฝ่ายใจเย็นตลอด
แต่พอกับเราเพื่อนกันเป็นใส่อารมณ์ซะงั้น เราก็พอเข้าใจว่าอาจจะอัดอั้นเลยไม่ได้อะไร (แต่อย่างงั้นเราก็อัดอั้นเหมือนกันแต่ไม่ได้แสดงออกไป)
เคยลองครั้งที่เพื่อนงอนค่ะ เราลองอธิบายเหตุผลของเรา แต่เพื่อนก็พูดแต่ความรู้สึกตัวเอง แล้วก็พูดแบบนั้นวนซ้ำไปมาจนเราไม่อยากจะอธิบายแล้ว แล้วต้องอ่อนให้ตลอด เพราะแคร์ความรู้สึกมากจริงๆ แต่เพราะเป็นคนนิ่งๆและตรงๆค่ะ แต่เป็นคนคิดเยอะมาก(ส่วนนี้ เพื่อนน่าจะไม่รู้เพราะไม่ค่อยบอกไปเลยจะบอกไปแค่เกริ่นๆค่ะ การแก้ปัญหาส่วนมากจะรับมือได้เอง)บางทีเพื่อนก็บอกว่าไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่นเพราะแค่พูดตรง แต่ทุกสิ่งที่พูดและทำไปคือคิดมาดีแล้วมากจริงๆ ไม่เคยรู้สึกว่าไม่น่าพูดแบบนี้ไปเลย
เลยสงสัยค่ะว่าถ้าเกิดปัญหาแนวนี้อีกจะแก้อย่างไรดี เราแสดงความเห็นของเราออกมาไม่ได้หรอ ถ้ามันไม่ถูกใจเค้าเราก็เป็นฝ่ายผิดไปเลยหรอคะ
แล้วการกระทำเราไม่ดีตรงไหนจริงๆรึป่าว พอดีคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ
เพื่อนงอนทำไงดีคะ?
พอเพื่อนเซ้าซี้มากๆงี้แบบ ถ่ายอันนี้ๆๆให้ด้วยทั้งที่เราก็ถ่ายอยู่ เราเลยพูดไปว่า มันเยอะ ก็มันไม่ใช่ไอแพดเธอนิ่ หน่วยความจำเรา 64GBเอง(เราใช้แค่ 64GBเองค่ะ เพื่อนใช้128GB และจริงๆเราก็เริ่มรำคาญเพื่อนแล้วใช้ถ่ายเยอะแยะ มาทั้งทีอยากจะค่อยๆดูไม่ใช่เอาแต่ถ่ายจนไม่รู้เรื่องเลย เลยพูดแบบอ้อมๆไป)
แล้วเพื่อนก็งอนเราค่ะ ระหว่างชมตู้ต่างๆก็ไม่พูด ชวนถ่ายด้วยกันก็ไม่ถ่าย พอจะคุยอะไรก็แค่ขมวดคิ้ว พอเราจะอ่านข้อมูลปลาหรือชมปลาต่างๆ เพื่อนก็เดินไม่รอ เราเลยปล่อยเพื่อนเดินไปคนเดียวเลยค่ะ (เหมือนจะแอบแชทบอกแฟนด้วยมั้ง)
แล้วพอตอนออกมารอรถเรากำลังคุยกับเพื่อนคนนึงอยู่ แล้วเพื่อนก็หันมาพูดว่า รู้มั้ยที่เราไม่ถ่ายรูปเพราะเรางอนเธอ คำที่เธอพูดมันแรงมาก ก็รู้ว่ากลัวเมมเต็มแต่พูดแบบนี้ออกมามันก็ไม่ควรพูดมั้ย พูดต่อหน้าเพื่อคนที่เราคุยอยู่แล้วไม่สนิทด้วย ทั้งที่เคยคุยกันแล้วแต่ๆว่ามีปัญหาอะไรก็ให้เป็นแค่ของเรา 2 คนคุยกันตรงๆ ไม่อยากให้คนนอกมารับรู้เท่าไหร่ แล้วหลังจากนั้นเราก็แค่เออออไป ไม่ได้ง้อหรืออะไรด้วยค่ะ ไม่ได้บอกเพื่อนไปด้วยว่าเซ้าซี้มากเกินไปจนน่ารำคาญ อยากจะเดินดูเงียบๆเท่านั้น แล้วสักพักเพื่อนก็เหมือนทำคุยปกติกับเรา
อันนี้เสริมนะคะ เราเป็นคนเก็บความรู้สึกด้วย โกรธโมโหไม่พอใจงอนอะไรก็ไม่ค่อยแสดงออก ไม่บอกคนอื่นรอให้ตัวเองหายเอง เพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้สึกแย่ไปด้วย เลยไม่มีใครรู้อะไรเลยเพื่อนก็สังเกตไม่ออก เวลาแอบงอนเพื่อน พูดน้อยเพื่อนยังไม่รู้เลย อีกอย่างนานๆทีก็จะมีปัญหาเชิงนี้ พอเริ่มคุมอารมณ์ได้แล้ว ก็แค่บอกนิ่งๆค่ะว่า ไม่ชอบที่ทำแบบนี้ เพื่อนก็จะรับรู้ แต่ก็ปรับนิดนึงแต่ไม่มาก
เวลาเพื่อนหงุดหงิดใส่เราอะไรงี้ค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องปัญหาเล็กน้อย แฟน เรียน ค่อบครัวเราก็จะปล่อยผ่านตลอด และจะให้คำปรึกษา เวลาเพื่อนแกล้งแซะเรา บางทีเราก็รู้สึกว่าแรงแต่เราก็ไม่อะไรบางทีก็เงียบบางทีก็เล่นกลับแต่ซอร์ฟ
เพื่อนไม่ใช่คนใส่อารมณ์นะคะ แต่เป็นคนขี้คิดมาก อ่อนไหวง่าย แบบกับแฟนหรือครอบครัวก็จะเป็นฝ่ายใจเย็นตลอด
แต่พอกับเราเพื่อนกันเป็นใส่อารมณ์ซะงั้น เราก็พอเข้าใจว่าอาจจะอัดอั้นเลยไม่ได้อะไร (แต่อย่างงั้นเราก็อัดอั้นเหมือนกันแต่ไม่ได้แสดงออกไป)
เคยลองครั้งที่เพื่อนงอนค่ะ เราลองอธิบายเหตุผลของเรา แต่เพื่อนก็พูดแต่ความรู้สึกตัวเอง แล้วก็พูดแบบนั้นวนซ้ำไปมาจนเราไม่อยากจะอธิบายแล้ว แล้วต้องอ่อนให้ตลอด เพราะแคร์ความรู้สึกมากจริงๆ แต่เพราะเป็นคนนิ่งๆและตรงๆค่ะ แต่เป็นคนคิดเยอะมาก(ส่วนนี้ เพื่อนน่าจะไม่รู้เพราะไม่ค่อยบอกไปเลยจะบอกไปแค่เกริ่นๆค่ะ การแก้ปัญหาส่วนมากจะรับมือได้เอง)บางทีเพื่อนก็บอกว่าไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่นเพราะแค่พูดตรง แต่ทุกสิ่งที่พูดและทำไปคือคิดมาดีแล้วมากจริงๆ ไม่เคยรู้สึกว่าไม่น่าพูดแบบนี้ไปเลย
เลยสงสัยค่ะว่าถ้าเกิดปัญหาแนวนี้อีกจะแก้อย่างไรดี เราแสดงความเห็นของเราออกมาไม่ได้หรอ ถ้ามันไม่ถูกใจเค้าเราก็เป็นฝ่ายผิดไปเลยหรอคะ
แล้วการกระทำเราไม่ดีตรงไหนจริงๆรึป่าว พอดีคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ