พ่อแม่ฉัน มักจะเตือนหรือช่วยป้องกัน บ่อย ๆ ให้ระวังดวงตา ทั้งตอนทำอาหาร (ใส่แว่นพลาสติกป้องกัน) การปลิวของฝุ่น (พวกนี้พ่อดูแล) และตอนใช้จอ แสงในห้อง การพักสายตา (พวกนี้แม่ดูแล)

(การมองวิวทิวทัศน์ไกล ๆ หลับ พัก นวดหัวตา หลับตา 20 วิ กินอาหารที่มีวิตามิน A ฯลฯ (ประมาณนี้))

ตั้งกระทู้นี้เพราะว่าช่วงหลัง ๆ ไม่กี่วันมานี้ สายตาฉันแย่ลงกว่าเดิมมาก พร่ามัว อ่านในจอคอมยังพร่า (เพิ่งจะ 42 เอ๊งงงงง เข้าใจว่าแนว ๆ ตาแห้งล่ะมั้ง) สมัยก่อนเคยคิดจะหัดภาษามือ (sign language) กับอักษรเบรลส์ แต่ทรัพยากรไม่เอื้ออำนวยเท่าปัจจุบัน กอปรกับความขี้เกียจ สมัยนี้ทรัพยากรในการเรียนพรั่งพร้อม แต่ติดตรงขี้เกียจกับอายุมากแล้ว ความจำไม่ค่อยดี

ตอนนี้ถึงเวลาที่ฉันจะต้องหัดทั้งอักษรเบรล หัดใช้พวก Text-to-speech ที่ OS, เว็บ, แอพ ต่าง ๆ มีมาให้แล้วล่ะ

ส่วนสายตา ก็หวังว่านาน ๆ ไป แล้วอาการจะดีขึ้นกว่านี้อีกนิด

สมมุติว่าฉันไปให้เธอเลี้ยงจริง แล้วตาฉันบอดสนิทขึ้นมา ฉันคงต้องขอลากลับพะเยา - เชียงใหม่ ล่ะนะ

แต่คบกันแบบไม่ต้องคาดหวังให้เธอมาเลี้ยง สะดวกใจสุด อีกอย่าง อีกหน่อยเธอก็ต้องดูแลลูก - เมีย

อยากจะตะโกนว่า อย่าเพิ่งบอดนะ ฉันยังไม่รวยเลย 55