ไม่นับตอนเด็กนะคะ เพราะตอนเด็กมีผู้ใหญ่ชี้แนะแนวทางสอนเราให้เราเป็นคนดี

แต่พอโตมานี่สิคะ เจอแต่ความกดดัน
ทั้งในสื่อว่าคนอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเรานั้น ประสบสำเร็จขนาดไหน
รวมทั้งครอบครัวก็เป็นห่วงเราอยากให้เราแต่งงานมีลูก
และเพื่อนๆในรุ่นราวคราวเดียวกันก็ทะยอยแต่งงานมีครอบครัว
ความคิด ความคาดหวัง และสิ่งที่ควรจะเป็นตามวัย
มันทำให้เราเครียดและกดดันตัวเองมากๆเลยค่ะ 

เลยเกิดความคิดที่ว่า เราเกิดมาทำไม?
ตายแล้วไปไหน? ชีวิตหลังความตายมีจริงไหม?

เราอาจจะลึกหรือคิดมากเกินไปก็ได้ค่ะ 
แต่ความคิดนี้มันกลายเป็นคนถามชวนสงสัยในใจเราค่ะ
แต่ลึกๆเราก็มีคำตอบในใจเหมือนกัน
ว่าเราอยากใช้ชีวิตนอกกรอบ จริงๆแล้วเราไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปตามใคร หรือตามวัฎจักรชีวิตที่ควรจะเป็นก็ได้ มันจะทำให้เราทุกข์ เมื่อเราทำไม่ได้ 
ไม่ใช่หนูไม่พยายามนะคะ หนูพยายามมากๆ
แต่อยู่ในจุดที่พอเหมาะและไม่กดดันตัวเองมากไปค่ะ

ทุกท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้มีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ
ลองมาแชร์พูดคุยกันหน่อยค่ะ