เมื่อประมาณ2ปีที่แล้ว ผมไปซ้อมบอลเตรียมแข่ง แล้วมีจังหวะนึงเพื่อนเปิดบอลให้โหม่ง จังหวะที่เท้าผมลงพื้นข้อเท้ามันบิดตอนลงถึงพื้นได้ยินเสียงข้อเท้าลั่นดังชัดมาก หลังจากนั้นเพื่อนก็พาไปโรงบาล หมอบอกว่าข้อเท้าไม่ได้หักหรืออะไร แค่ข้อเท้าแพลง หมอเลยให้ใส่เฝือกอ่อน แล้วหมอก็บอกว่าให้ผมพักก่อนประมาณ 4-5 สัปดาห์เนี่ยแหละ จำไม่ได้เหมือนกัน ถ้ารู้สึกว่าพอเดินได้โดยไม่ต้องใช้ไม้ค้ำแล้ว ให้ไปถอดเฝือกออก ผมก็ทำตามที่หมอสั่งทุกอย่าง พอผมเริ่มเดินได้แล้ว ผมก็ไปถอดเฝือกตามที่หมอนัด แต่ตอนที่ไปถอดออก ยังรู้สึกว่าเดินได้ไม่ค่อยเต็มที่เท่าไหร่ ไม่ค่อยกล้าลงน้ำหนักเท้าเยอะ หมอเลยให้พักอีกประมาณ 4 สัปดาห์ ผมพักได้ประมาณ 1 สัปดาห์กว่าๆ ผมรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเดินได้ปกติแล้ว วิ่งได้ แป-ส่งบอลได้ แต่ยังยิงบอลด้วยหลังเท้าไม่ได้ ก็เลยกลับไปซ้อมบอลตามเดิม ตอนนั้นมันอดใจไม่ไหวจริงๆ เห็นเพื่อนๆหรือคนอื่นๆเตะบอลเล่นกันปกติ มันรู้สึกอยากกลับไป ก็เลยไม่ได้พักตามที่หมอกำหนดให้ ช่วงแรกๆที่กลับไปซ้อม ผมส่งบอลให้เพื่อนอย่างเดียว ไม่กล้ายิงเลย พอผ่านอีก สัปดาห์ผมเริ่มลองยิงบอล ก็รู้สึกว่ามันยังเจ็บจี๊ดๆขึ้นมา ตอนนั้นเลิกซ้อมแล้วกลับบ้านมาพักเลย พอเวลาผ่านไป ผมก็เริ่มซ้อมแบบปกติได้แล้ว ยิงได้ ส่งบอลได้ วิ่งสปีดได้เต็มที่ แต่ก็ยังมีอาการเจ็บอยู่ตลอด จนถึงปัจจุบันก็ยังมีอาการแบบนี้อยู่ อยากรู้ว่าถ้าอาการแบบนี้ เขาเรียกว่าเจ็บเรื้อรังมั้ยครับ แต่ก็ต้องโทษตัวเองด้วยที่ห้ามใจตัวเองไม่ไหว ไม่ได้พักอาการตามที่หมอกำหนด