อยู่หอกับเเฟนช่วงเรียนมหาลัย พอเรียนจบต่างคนต่างเเยกย้าย เงียบหายกันไปเฉยๆ ทั้งที่ไม่ได้ทะเลาะกัน

เราคบกับเเฟนตั้งเเต่อายุ 18 ช่วงม.6 จนตอนนี้จะ 24 เเล้ว พ่อเราเลิกกับเเฟน 6 เดือนละ สาเหตุที่เลิกกันคือ เราเรียนจบก็ย้ายมาอยู่กับพ่อเเม่ที่บ้าน
ตอนเรียนอยู่เราก็อยู่กับเเฟน พ่อเเม่เเฟนรับรู้ (เป็นพ่อเลี้ยงเเม่เลี้ยง) คือพ่อเเม่เเท้ๆเเฟนเราเสียตั้งเเต่เด็กๆ เราเรียนเเฟนเราก็ทำงาน เพราะเเฟนเราจบเเค่ปวส เรากับเเฟนอายุห่างกัน 3 ปี เเฟน ก็ทำงานเป็นช่างไฟตามบริษัทรับเหมา เวลาไปไหนทำอะไรคืออยู่ด้วยกัน 24 ชั่วโมงเลย มีทะเลาะกันบ้าง งอลกันบ้างเล็กน้อย เเต่ก็ดีกันเพราะอยู่ใกล้กัน พอเราฝึกงานเราก็เลือกฝึกที่เชียงใหม่ ตอนนั้นเเฟนเราก็ลาออกจากงานที่เก่าไปอยู่เชียงใหม่ก่อนเราฝึกงาน 2 เดือน งานเเฟนเราก็หนักขึ้นมีทำโอที วันอาทิตย์ก็ไปรับจ็อบพิเศษไม่ได้หยุด ปกติเราจะไปเที่ยวกัน ไปดูหนังคาเฟ่ กินข้าว หมูทะชาบู บลาๆบ่อยมาก ละเราฝึกงานหยุดเสาร์อาทิตย์ ก็ไม่พาไปนั่นไปนี่ เพราะก็คิดว่าเขาหยุดเเค่วันอาทิตย์วันเดียวคงอยากพัก จากปกติที่เคยไปเที่ยวกัน เเฟนเริ่มตีตัวออกห่าง ไม่โทรหาเหมือนเมื่อก่อน ไม่ทักกมาไม่อีพเดต ว่าทำอะไรอยู่ไหน (ปกติเราไม่ค้นโทรศัพท์เเฟน) เเละไม่เคยสั่งว่าให้บอกด้วยถ่ายรุปมาให้ดูทำอะไร จนมันเเปลกๆจริงๆ เราเลยสืบไปสืบมาเขาก็ไม่มีคนใหม่ เราสนิทกับญาติของเเฟนมากๆเลยไปถามเลยว่าเขามีคนใหม่ไหม ตอนนั้นใครจะคิดว่าทำเกินเลยก็ไม่สน  เเละพ่อเเม่เเฟนเราก็รักเราเหมือนลูกคนหนึ่งเราเข้าออกบ้านเเฟนบ่อย ไปลามาไหว้ตลอด จนเเฟนเราก็บอกเลิกเราตอนเราฝึกงานเสร็จ ตอนนั้นพี่ที่ฝึกงานและบริษัทที่ฝึกงานก็ชวนทำงานต่อหลังฝึกงานเสร็จ เราก็บอกว่าไม่ทำต่อดีกว่า เพราะไหนๆเเฟนก็บอกเลิกเเล้วเชียงใหม่ก็ไม่ใช่จังหวัดบ้านเกิดจะอยู่ทำไม  
พอกลับบ้าน เราก็ทำกิจการช่วยที่บ้าน ยังไม่ได้ไปทำงานยังไม่คิดหางาน เเฟนก็เริ่มไม่ติดต่อเรา 5 วันโทรหาครั้งหนึ่ง ตรงข้ามกับเราที่เรา ทักหาตลอดจนเเชทหนักซ้าย 5555 ผ่านไปสักพัก 2 อาทิตย์ทักมาวันเดียวเราเริ่มท้อ เหมือนวิ่งตามฝ่ายเดียวก็เลย ต่างคนต่างเงียบ เราเงียบเขาเงียบ ตอนนั้นยังมีเเอบเข้าไปเล่นไอจี เล่นเฟส  ทวิตเตอร์เเฟนอยุ่ ก็ไม่มีคุยกับผู้หญิงนะ  เเต่ไลน์เราไม่รู้ ก็ได้เเต่เดาว่าเขาจะคุยกับใครไหม ปกติเเฟนเป้นคนเงียบๆไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่สูบบุหรี่ เเต่เหล้าเบียร์กินเเต่กับคนสนิทนายๆครั้ง พอถึงตอนนี้เลยคือ ก็ไม่ได้คุยกันมาหลายเดือนเเล้ว จะเข้าเดือนที่ 6  เเล้วมั้ง เราก็ไม่คิดถึงเขาเหมือนเมื่อก่อนละ เริ่มปล่อยวางหางานประจำทำ ส่วนเขาก็ไม่เคยบล็อคเฟสเราไม่บล็อคช่องทางติดต่อทุกช่องทาง เเต่ทักไปก็ไม่ตอบ ไม่อ่าน


เราไม่นู้ว่าเป้นเพราะเบื่อหรือจุดอิ่มตัว เเต่เราเสียใจยังเเอบร้องไห้กับความรักที่ทุ่มเทเเละรักเเรก ทำไมคนหนึ่งๆถึงใจร้ายจัง
จะเป้นไปได้ไหมที่เขามีคนใหม่

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่