จริงๆก็ไม่ได้จะถามอันเดียวหรอก อยากถาม 2 อย่างเลย อย่างแรกคือต้องควบคุมตัวเองยังไงคะ แต่มีปากเสียงกัน คือเราจะบอกว่าเราเป็นฝ่ายผิดนะ ซึ่งเรายอมรับว่าเราผิด เราก็พยายามไม่ปริปากอะไร แต่ทำไมก็ไม่รู้ควบคุมตัวเองไม่ได้ เวลาที่เราจะพูด เราคิดไว้แล้วว่าเราจะพูดแบบนี้ ใจเย็นๆ แต่พอเปิดปาก น้ำตาเริ่มมา น้ำเสียงยิ่งเปลี่ยน จากที่เราว่าจะใช้น้ำเสียงปกติ แต่เรากลับใช้น้ำเสียงเหมือนเวลาเราเถียงกันน่ะค่ะ เราพยายามหลับตานับเลขก่อนพูดแล้วนะ แต่พอเปิดปากพูดทีไรทำไมมันไม่เหมือนที่เราตั้งใจไว้เลยคะ อยากรู้ว่าต้องควบคุมตัวเองยังไง จริงๆที่ผ่านมาก็เป็นนะคะ คือคนที่เราทะเลาะด้วยเป็นพี่สาวนะคะ ทุกครั้งที่เริ่มมีปากเสียงเราจะชอบน้ำตาคลอ คือเราอุซ่าว่าจะคิดด้วยเหตุผล แต่สุดท้ายพอน้ำตามา อารมณ์มันก็ยิ่งมา ทุกครั้งที่ทะเลาะ ในหัวของเรามักจะคิดถึงห้องนอนตัวเองเสมอ แบบอยากกลับห้องไปสงบแล้วมาเผชิญใหม่ แต่ด้วยนิสัยของพี่เราที่ต้องคุยให้จบ ทำให้พี่ยิ่งพูด อารมณ์ของเราก็ยิ่งขึ้นด้วยเหมือนกัน เราต้องทำยังไงคะ มีแค่อย่างเดียวที่เราคิดว่าจะทำได้แค่ หลับตาแล้วนับเลข แต่เดี๋ยวอีกฝ่ายก็ว่าเราไม่ตั้งใจฟังอีก ทำไมวิธีอะไรที่ได้ผลอีกไหมคะ เราอยากมีสักครั้งที่คุยด้วยเหตุผลจริง แต่เรามักควบคุมอารมณ์ไม่ได้ มีใครมีวิธีอะไรแนะนำเราไหมคะ เราไม่ไหวกับตัวเองจริงๆค่ะ

เข้าเรื่องหัวข้อกันเลยดีกว่าค่ะ เพราะเหุผลข้างต้น พี่เราก็เลยปะทุแตก คือขออนุยาทเล่าเหตุการณ์นะคะ คือพี่เราก็เรียกมาคุยนั้นแหละ จนเราคิดอยากกลับห้องแล้ว แบบไม่ไหว อารมณ์มันจะมา อยากกลับไปที่ที่ใจเราคิดว่าปลอดภัยกับตัวเองมากที่สุดเลย เราก็เดินหนีไปหน้าห้อง พี่เราก็ว่า "จะไปไหน ยังไม่พูดไม่จบ" และตอนนั้นคือเราไม่ไว้แล้ว ใหัวเราคิดว่าจะพูดว่า "อยากเข้าห้องแล้ว ขอเข้าไปก่อนได้ไหม" แต่ที่ปากเราพูดไปมันไม่เหมือนในความคิด ปากเรากลับพูดว่า "ปล่อยให้กูกลับห้องเดี๋ยวนี้!!!" และเพราะประโยคนั้นแหละ ทำให้พี่เราปะทุแตก เดินมาผลักเราเซไปทีนึงไม่ได้ล้มหรอก ตอนนั้นเราก็กำลังช็อกไงว่าพูดอะไรออกไป ทำไมมัไม่เป็นเหมือนที่เราคิด และตอนนั้นร่างกายเราชาไปเลย หัวอื้อ นิ้วตั้งแต่นิ้วกลางไปถึงนิ้วก้อยนี่ชาไปเลยทั้งสองข้าง ขาเราก็ชา ง่ายๆคือร่างกายเราชาไปหมดเลย ยกเว้นนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ อยากทราบว่าการที่เป็นนี้คืออะไร มีใครเลยเป็นไหมคะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ