เขาชอบใช้เงินมากเลยค่ะ เหมือนคุยกันไปแล้วคิดว่าเข้าใจเรา แต่แล้วเขาบอกเป็นเงินที่จำเป็นต้องกินต้องใช้ แต่พ่อเขาก็ทำวานนะคะ เป็น ผจก ห้างขนาดเล็ก
เราโมโหมากเลยค่ะ เราอุตส่าห์ประหยัด เราว่ามันเกินไป ถ้าไม่ใช่เงินรวม เราจะไม่พูดเลยค่ะ
เวลาไปรับน้องก็พาน้องไปกินข้าวเลี้ยงน้ำ ไปส่งน้องก็เอาเงินให้แม่ คือเรามีสิทธิ์ใช่ไหมคะ รวมๆก็ครั้งละ 200+ เรางกไหมคะ แต่ในเมื่อเราหาเงินเราทำงาน เรามีสิทธิ์โมโหใช่ไหมคะ เพราะเราเองก็มีภาระ ทำให้เรารู้สึกไม่ชอบครอบครัว เราเข้าใจนะคะว่าดูแล แต่เงินเราหามา เราต้องประหยัดเพื่อให้คนอื่นใช้หรอคะ เราว่ามันเกินไป แต่ก่อนไม่มีภาระเราก็พอให้ได้ แต่นี้เรารู้สึกว่าอะไรที่เคยให้ได้ มันก็อาจจะต้องลดลง เราโมโหมากเลยค่ะ โมโหจริงๆ มีแต่คำว่าโมโหเต็มไปหมด เราไม่ชอบใจจริงๆ เราใจดำไหมคะ ในสถานการณ์นี้ เขาหาว่าเราเห็นแก่ตัวค่ะ