ผมกับแฟนคบกันมา 7 ปี ที่ผ่านมารักกันดีมากไม่เคยมีเรื่องอะไรรุนแรง เค้าเป็นคนขี้บ่น ชอบบ่นผมอยู่บ่อยๆ มีอยู่มาวันหนึ่งของปีที่6จะเข้าปีที่7 เป็นวันเกิดผม ตอนนั้นผมก็อยากพาแฟนไปเที่ยวแต่แฟนเค้าไม่อยากออกไปไหน (อากาษร้อน) แต่ผมก็อยากให้เธอไป จนเราทะเลาะกันผมงอลเลยออกมานั่งนอกห้อง ในหัวไม่เคยคิดว่าตัวเองผิด คิดแต่ว่ามันเป็นวันเกิดเราเราอยากให้เค้าไปกับเรา
พอตกเย็นเค้ามาง้อผมก็เล่นตัวอยากให้เค้าสนใจแต่ผมก็ไม่ได้สนใจเค้านะ จนเค้ากลายเป็นคนงอล เค้าก็ตีหลังผมรัวๆเลย เราก็เลยเอามือมากันใว้ไม่ได้คิดอะไร จนเราทำแขนเค้าช้ำ เราก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำเพราะมันมั้วไปหมด จนเค้าถึงขั้นเก็บข้าวเก็บของแต่ผมก็ขอโทษว่าจะไม่ทำอีก( เราก็ขอโทษเค้านะคับเพราะแรงผู้ชายบางทีคิดว่าเบา แต่มันแรงสำหลับผู้หญิง) 
พอผ่านวันนั้นมาเขาปีที่7 ผมก็ยังทำตัวปกติ เหมือนเค้าจะแปลกๆไปจากมะก่อน บางทีเราแอบเข้าไปแกล้งแฟนจากข้างหลัง ปกติเค้าจะเล่นด้วย แต่หลังๆเริ่มติดโทรศัพ เวลาเดินไปไกลก็ปิดโทรศัพแล้วก็มาคุยกับเราทำเป็นปกติ แต่หลังๆ เป็นบ่อย จนผมคิดว่าต้องใช่แน่ๆ แอบคุยกับใครแน่เลย  (ลืมบอกนะคับตั้งแต่คบกันมาผมไม่เคยดูโทรศัพแฟนเลย เพราะใว้ใจมาก) จนผ่านมาไม่กี่วันผมก็แอบเห็นเค้าคุยกัน เพราะผมชอบแกล้งแฟนย่องไปแกล้งข้างหลัง แต่ดันเห็น ผมเลยถามเลยว่าแอบคุยกับใคร เค้าก็บอกว่าไม่มีผมเลยแย้งโทรศัพจากมือเค้าเลย ผมหาดูจนรู้ว่าแอบคุยกันหลังจากที่เกิดเรื่องหลังจากวันเกิดผม ที่ผมทำมือเค้าเจ็บ ผมเลยบอกไปว่าให้เลิกคุยเดียวนี้เลยเพราะมันจะทำให้ชีวิตคู่ของเราพังสิ่งที่มันไม่ดีก็อย่าทำ แต่เค้ากลับตอบว่าขอเวลาเค้าสั้กระยะได้ไหม จะค้อยๆออกห่างทีละนิดเอง (เป็นใครก็อยากให้เลิกคุยตอนนั้น) จนเค้ายอมทำอย่างที่เราบอกแล้วก็ผ่านมาได้1เดือน เค้ากลับบ้าน7วัน หลังจากกลับหาผมได้1วัน ดูออกเลยว่าเค้าเปลี่ยนไปนั่งกินข้าวก็ชวนทะเลาะว่าเราไม่เก่งเหมือนคนนั้นบ้างละ ไม่ไขว่คว้าอะไรใหม่ๆบ้างละ จนมารู้ว่าเค้ากลับไปคุยกับคนเดิม (ผมก็ไม่รู้ว่าคนนั้นปั่นหัวว่าอะไรแต่ที่แน่ๆที่บ่ว่าผมเค้าหน้าจะหมายถึงคนคุยดีทุกอย่าง) ผมเลยคุยกับเค้าดีๆเค้าว่าเลิกคุยไม่ได้เพราะคนคุยนั้นยังมีประโยชน์กับเค้าอยู่ ถึงคนคุยจะไม่ได้อะไรแต่ผมมองแฟนผมออกเค้าล้ำเส้นนั้นไปแล้วไม่ใช่คุยแล้ว เค้าเลยบอกว่างั้นเค้าจะไปเองแล้วก็เก็บข้าวเก็บของ ผมก็ห้ามเค้านะคับแต่ไม่มีประโยชน์ ผมเลยปล่อยให้เค้าคิดได้เอง
เค้าก็ย้ายห้องไปไม่ไกลจากเดิมเท่าไหร่ผมก็ตามไปหาเค้าบ่อยๆ จนเค้าบอกว่าให้เลิกยุ้งกับเค้า เค้าเลือกคนคุย ผมเลยบอกงั้นถ้าคิดได้ก็กลับมานะผมให้โอกาษแก้ตัว1เดือน ผ่านมา7วันเค้าคิดได้กลับมาขอคืนดีมาขอโทษ ผมก็ให้โอกาษ แต่ก็ยังแยกกันอยู่แต่ผมก็ไปๆมาๆ เค้าก็มาหาผมบ้าง ผ่านมาได้7วัน ผมก็เป็นห่วงเค้าเลยไปหาที่ห้อง แต่ดูหน้าเค้าจะไม่ดีใจเลยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร ผมก็ไปนอนห้องเค้า นอนได้สั้กพักมันเหมือนดีอะไรดลใจให้ทำทั้งๆตลอดมาผมใว้ใจเค้าตลอดครั้งนี้เลยแอบดูโทรศัพแฟนตอนเค้าหลับเห็นมีมือที่3คนใหม่อีกคนเริ่มคุยได้2วัน แต่ผมก็นิ่งใว้อยู่นะคับ รอเค้าตื่น
พอเค้าตื่นผมลองเล่นละครบ้าง เค้าฝัน ฝันว่าตัวเองแอบคุยกับคนอื่น  แฟนผมนอนคิดอยู่สั้กพักจนเค้าพูดออกมาจากปากเองเลยว่ามีคุยอยู่1คน ผมเลยบอกทำไมยังทำอีกเลิกคุยได้มั้ยเค้ากลับตอบว่า เค้าไม่ได้รู้สึกรักผมแล้วมันรู้สึกเฉยๆมันไม่มีความรู้สึกอะไรเลยเวลาอยู่ด้วยกัน(ก็ใช่สิคนใหม่ยังไงก็รู้สึกตื่นเต้น)
เค้าบอกว่า เราเลิกกันเถอะนะ เค้าไม่ได้รักผมแล้วครั้งแรกที่เค้ากลับมาเค้าคิดว่าเค้าคิดได้แต่ไม่ใช่ เค้าบอกว่าคิดผิด
ผมก็ถามเค้าไปนะคับว่า ถ้าเราเลิกกันต่างคนต่างไม่มีใครมันยังเจ็บน้อยกว่านี้แต่นี้คืออะไรผมต้องโดนหักหลังจากคนที่รักซ้ำแล้วซ้ำอีก
ผมเลยเดินออกมาคิดหาแต่วิธีแก้ใขสิ่งต่างๆก่อนที่มันจะสายเกินแก้ อีกวันมาผมก็ไปง้อเค้าไปขอโทษเค้าให้เค้าคิดดีๆแต่คำตอบที่ได้มานั้นเจ็บจุกๆ เค้าไม่อยากให้คนใหม่เสียใจ (เอิ่มมมแล้วกูละนี้กูดีใจเหลอคิดในใจ) เค้าบอกว่าไม่มีโอกาษแล้วมันไม่มีโอกาษสำหลับผมแล้ว สรุปผมผิดเฉย แต่เค้าพูดก็มีเหตุผลของเค้านะตั้งแต่วันเกิดผมที่ผมเผลอทำแขนเค้าช้ำ เค้าว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันเริ่มจากตรงนั้น จนตอนนี้ก็ผ่านมา10วันแล้วละคับที่เค้าเลือกที่จะไปคบกับคนใหม่
สรุปสาเหตุจริงๆมันคือผมทำแขนเค้าช้ำแล้วเค้าก็ไม่ได้ต้องการเรา หรือเค้ายังไม่พอใจในสิ่งที่มีกันแน่คับ
ตอนนี้ผมเริ่มทำใจแล้วละคับสิ่งที่ดีเค้าก็มีเยอะนะคับ แต่หลังๆ อะไรก็หมดโปรไปหมด แต่ผมก็ยังรักเค้าไม่เคยลดนะคับ ใจลึกๆก็หวังว่าเค้าจะคิดได้ ความเป็นจริงเค้าหน้าจะไม่กลับมาแล้วละคับ