สวัสดีครับ วันนี้ผมอยากจะมาถามข้อสงสัยที่ผมมีมานานครับ พอดีผมได้ยินคนเขาพูดกันว่า ผู้หญิงเขาชอบผู้ชายที่ทะเยอทะยาน ถ้าไม่ทะเยอทะยานก็จะหาแฟนได้ยาก ผมก็เลยไปเสิชดูข้อมูลใน Pantip เรื่องทะเยอทะยานนี่แหละครับ พบว่า ผู้หญิงบ่นกันตรึมเลยครับ ว่าแฟนไม่ทะเยอทะยานบ้างอยู่กับที่บ้าง ผมเลยเกิดความสงสัยน่ะครับ ว่าคำนิยามว่า ทะเยอทะยาน ในความหมายที่เขาพูดกันมันคืออะไร
ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจการก้าวหน้าในอาชีพการงาน เพราะงานที่ผมทำตอนนี้ เป็นงานที่ผมรักและชื่นชอบเป็นอย่างมาก ชีวิตผมเองอยู่ได้ด้วยความพอเพียง ไม่แสวงหา และตอนนี้ผมมีความสุขกับชีวิตตัวเองมาก
ผมอายุ 23 ปีครับ ตอนนี้เป็นเจ้าพนักงานธุรการปฏิบัติงานครับ บรรจุราชการมาจะเข้าปีที่ 4 แล้ว ตั้งแต่อายุ 19 - 20 ผมบรรจุด้วยวุฒิ ปวช. นะครับเลยได้เร็ว แต่ไปต่อ ปวส. เสาร์อาทิตย์เอา ส่วนตัวพอได้ทำงานพวกนี้ผมรู้สึกชอบงานนี้เป็นอย่างมาก ชอบมากที่สุด ชอบพิมพ์ดีด ชอบการร่างหนังสือด้วยถ้อยคำที่สละสลวย ซึ่งปีหน้าจะได้ เลื่อนเป็นชำนาญงานแล้วครับ ย้ำนะครับว่า ตำแหน่งนี้ เป็นตำแหน่งที่ผมชื่นชอบมากๆ
ขอบอกก่อนว่าข้าราชการ เบิกค่ารักษาพยาบาล และมีเงินเดือนขึ้นให้ทุกๆปี ปีละ 2 ครั้ง วุฒิสูงสุดแค่ ปวส. ในตำแหน่งนี้ ใช้วุฒิ ป.ตรี ปรับไม่ได้ ผมเลยไม่มีความจำเป็นต้องเรียนต่อ ให้เสียเวลา
ถ้าจะก้าวหน้าก็ต้องเปลี่ยนสายงาน ต้องสอบใหม่ เพื่อเป็นนักวิชาการ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่มีความรับผิดชอบเยอะ และต้องแข่งขันกันไม่จบไม่สิ้น
ผมจึงคิดว่าจะไปเอาดีด้านการเก็บเงินครับ นิสัยผมเป็นคนที่อดออมใช้จ่ายประหยัดอยู่แล้ว เริ่มเก็บเงินตั้งแต่ทำงานพาททามสมัยเรียน ปวช. จนตอนนี้มีเงินเก็บประมาณ 120K แล้วครับ ตอนนี้ตั้งเป้าจะเก็บให้ได้ 200K ภายใน 2 ปี ต่อมาครับ
เลยอยากถามว่า คำว่าต้องทะเยอทะยานที่ผู้หญิงหรือคนอื่นๆเขาชอบว่ากันเนี่ย มันคือยังไงครับ อย่างั้นผมก็ต้องเปลี่ยนสายงาน ลงทุนทำงานที่ตัวเองไม่ชอบแต่ได้เงินเดือนเยอะ แต่ไม่มีความสบายใจแบบนี้หรือเปล่า
นิยามคำว่าทะเยอทะยานที่ผู้หญิงชอบพูดกันคืออะไร แล้วก้าวหน้าในหน้าที่การงาน เราต้องไปทำงานในสิ่งที่ไม่ชอบหรือไม่
ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจการก้าวหน้าในอาชีพการงาน เพราะงานที่ผมทำตอนนี้ เป็นงานที่ผมรักและชื่นชอบเป็นอย่างมาก ชีวิตผมเองอยู่ได้ด้วยความพอเพียง ไม่แสวงหา และตอนนี้ผมมีความสุขกับชีวิตตัวเองมาก
ผมอายุ 23 ปีครับ ตอนนี้เป็นเจ้าพนักงานธุรการปฏิบัติงานครับ บรรจุราชการมาจะเข้าปีที่ 4 แล้ว ตั้งแต่อายุ 19 - 20 ผมบรรจุด้วยวุฒิ ปวช. นะครับเลยได้เร็ว แต่ไปต่อ ปวส. เสาร์อาทิตย์เอา ส่วนตัวพอได้ทำงานพวกนี้ผมรู้สึกชอบงานนี้เป็นอย่างมาก ชอบมากที่สุด ชอบพิมพ์ดีด ชอบการร่างหนังสือด้วยถ้อยคำที่สละสลวย ซึ่งปีหน้าจะได้ เลื่อนเป็นชำนาญงานแล้วครับ ย้ำนะครับว่า ตำแหน่งนี้ เป็นตำแหน่งที่ผมชื่นชอบมากๆ
ขอบอกก่อนว่าข้าราชการ เบิกค่ารักษาพยาบาล และมีเงินเดือนขึ้นให้ทุกๆปี ปีละ 2 ครั้ง วุฒิสูงสุดแค่ ปวส. ในตำแหน่งนี้ ใช้วุฒิ ป.ตรี ปรับไม่ได้ ผมเลยไม่มีความจำเป็นต้องเรียนต่อ ให้เสียเวลา
ถ้าจะก้าวหน้าก็ต้องเปลี่ยนสายงาน ต้องสอบใหม่ เพื่อเป็นนักวิชาการ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่มีความรับผิดชอบเยอะ และต้องแข่งขันกันไม่จบไม่สิ้น
ผมจึงคิดว่าจะไปเอาดีด้านการเก็บเงินครับ นิสัยผมเป็นคนที่อดออมใช้จ่ายประหยัดอยู่แล้ว เริ่มเก็บเงินตั้งแต่ทำงานพาททามสมัยเรียน ปวช. จนตอนนี้มีเงินเก็บประมาณ 120K แล้วครับ ตอนนี้ตั้งเป้าจะเก็บให้ได้ 200K ภายใน 2 ปี ต่อมาครับ
เลยอยากถามว่า คำว่าต้องทะเยอทะยานที่ผู้หญิงหรือคนอื่นๆเขาชอบว่ากันเนี่ย มันคือยังไงครับ อย่างั้นผมก็ต้องเปลี่ยนสายงาน ลงทุนทำงานที่ตัวเองไม่ชอบแต่ได้เงินเดือนเยอะ แต่ไม่มีความสบายใจแบบนี้หรือเปล่า