สวัดดีครับผมชื่อโอมอายุ14จะ15ตอนนี้ผมเรียนอยู่ในรร.ชื่อดังย่านปราจีนบุรีเอาล่ะเข้าเรื่องดีกว่าผมมีเพื่อนกลุ่มนึงกลุ่มใหญ่ๆเลยล่ะส่วนใหญ่จะสนิทกันมากแต่ก่อนผมไปไหนมาไหนกับเพื่อนเพื่อนผมส่วนใหญ่จะเรียกผมเป็นเพื่อนรักบางทีก็เพื่อน love เพราะว่าแต่ก่อนผมมีทั้งเงินผมมีทั้งมอเตอร์ไซค์เพื่อนผมเลยพึ่งพาอาศัยผมเป็นซะส่วนใหญ่และจะหยิบยืมเงินจากผมไปบ้างเล็กน้อย 50-100 บาทจนมาเมื่อไม่กี่วันก่อนผมได้ไปบ้านเพื่อนผมกับเพื่อนอีก 1 คนบ้านเพื่อนผมคนแรกขอตั้งชื่อว่าเพื่อนAส่วนคนที่ไปกับผมขอตั้งชื่อว่าเพื่อนBไอ้เพื่อนเอเนี่ยมันสนิทกับผมเพื่อนบีมันก็สนิทกับผมตอนเช้าผมคุยกันในแชทกลุ่มว่าผมเนี่ยจะพาเพื่อนบีไปหาเพื่อนเอไหมผมก็บอกเพื่อนเอกับเพื่อนบีไปว่าผมไม่มีน้ำมันที่จะไปรับเพื่อนบีไปหาเพื่อนเอให้เพื่อนบีเอาตังค์มาเติมน้ำมันหน่อยได้ไหมเพื่อนบีบอกผมว่ามันไม่มีตังค์รอแม่มันโอนมาให้ตอนบ่ายๆผมก็ไม่รู้จะทำยังไงบวกกับอารมณ์หัวเสียผมเลยโทรไปถามมันว่าจะเอายังไงมันบอกว่าขอกินข้าวก่อนมันก็ไม่รู้ผมก็เลยไปขอตังค์ยายผมมา 50 บาทแล้วเติมน้ำมันไปรับเพื่อนบีไปหาเพื่อนเอผมก็นั่งเล่นบ้านเพื่อนเอซัก 3 ชั่วโมงถึง 4 ชั่วโมงผมก็เล่าเรื่องเพื่อนบีให้เพื่อนเอฟังว่าเพื่อนบีรอแม่โอนตังค์มาแต่สุดท้ายแม่เพื่อนบีของผมก็ไม่โอนมาผมก็เลยด่าไปนิดหน่อยแต่ไม่ใช่คำที่รุนแรงแต่ว่าเพื่อนเอก็ให้ผมยืมตังค์ไป 20 บาทเอาไปซื้อขนมซื้อน้ำมานั่งกินกันจนตอนเย็นๆประมาณ 5-6 โมงผมก็ได้บอกกับเพื่อนเอ๋ว่าผมกับเพื่อนบีจะกลับบ้านแล้วนะแล้วผมก็ขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้านกับเพื่อนบีแล้วพอผมถึงบ้านไปส่งเพื่อนบีเสร็จแล้วผมอาบน้ำเตรียมจะเข้านอนผมนั่งคุยกับแฟนผมอยู่จากนั้นแชทเพื่อนบีมันก็เด้งขึ้นมันถามผมว่าบ้านของผมน่ะไปนอนได้ไหมผมก็บอกว่าไม่ได้เพราะว่ายายผมนั้นบอกไว้ว่าไม่ให้นอนหลังจากนั้นมันก็ไม่ได้อ่านแชทผมผมก็เลยพิมพ์ทวงไปว่าทำไมพิมพ์ถามแล้วไม่อ่านหลังจากนั้นไม่กี่นาทีเพื่อนเอมันก็เอาโทรศัพท์เพื่อนบีไปพิมพ์เพื่อน a มันพิมพ์มาด่าผมเป็นชุดเลยเป็นคำที่รุนแรงหลังจากนั้นผมก็ต่อล้อต่อเถียงกันในแชทผมได้รู้สึกเสียใจมากว่าทำไมเพื่อนของผมแต่ละคนถึงเป็นแบบนี้การทะเลาะกันของคนแค่ 2-3 คนทำให้ผมต้องเสียเพื่อนไปทั้งกลุ่มและก็จะไม่มีใครมองหน้าผมติดหลังจากนั้นผมก็ตกลงกันว่าจะไม่มีใครยุ่งกับใครอีกรวมถึงผมต้องไม่ไปยุ่งกับพวกเพื่อนผมทั้งหมดตอนนี้ชีวิตผมไม่เหลือเพื่อนเลยสักคนหลังจากนั้นตอนเช้าผมตื่นมาผมรู้สึกว่าผมปวดหัวและเหนื่อยมากผมขอย้อนความไปนิดนึงนะครับเพื่อนบีมันเคยเลี้ยงขนมผมโดยที่ผมไม่พูดเลยสักคำว่าผมต้องการที่จะกินมันก็เลยทักมาทวงตังค์ว่าให้ผมคืนบุญคุณของมันด้วย 50 บาทผมก็เลยบอกไปว่าโอเคเพราะว่าผมเป็นคนที่ไม่เคยทวงบุญคุณใครผมไม่เคยเก็บค่าน้ำมันแม้แต่ครั้งเดียวกับเพื่อนผมจะมีอยู่ไม่กี่ครั้งที่ผมเก็บหลังจากนั้นมันก็พิมพ์ด่ามาผมก็ชินแล้วกับการโดนด่ามันก็มีเพื่อนอีกคนนึงพิมพ์มาบอกผมเมื่อเช้าว่าผมไปยืมตังค์แฟนมัน 20 บาทมันก็ทักมาด่าผมว่าผมหน้าด้านมันบอกว่าผมยังไม่ทันรู้จักแฟนมันดีเลยแต่ที่จริงแล้วผมก็เคยคุยเคยรู้จักตัดมาปัจจุบันผมที่นั่งพิมพ์อยู่ในวันเดียวกันเมื่อกี้มันทักมาด่าผมอีกรอบนึงผมก็สุดจะทนเลยจำกัดมันใน message ขอให้ทุกคนที่ได้อ่านรับฟังไว้เป็นอุทาหรณ์เพื่อนตายสมัยนี้มันหายากเพื่อนที่ไม่เห็นแก่ตังค์ผมจะบอกว่าผมเป็นคนตรงๆที่ไม่ได้ใส่หน้ากากหาเพื่อนผมบอกว่าผมนินทาใครผมก็บอกว่าผมนินทาถ้าผมไม่ได้นินทาใครผมก็บอกว่าผมไม่ได้นินทาผมเป็นคนตรงๆอยู่แล้วเพราะฉะนั้นทุกคนที่ได้อ่านกระทู้นี้ผมขอบอกไว้เป็นอุทาหรณ์ว่าถ้าใครไม่อยากเสียเพื่อนแบบผมต้องดูเพื่อนดีๆสำหรับกระทู้นี้ผมขอพอแค่นี้สวัสดีครับ