เราครบกับแฟนมาจะ 9ปีแล้ว เรารักกันมาก ค่อนข้างเรียกได้ว่าเขาเป็นครึ่งหนึ่งของชีวิตเราเลย  แต่พอมาตอนนี้ เราแยกกันอยู่มา 4เดือนแล้ว✈️ เพราะเขาได้ไปทำงานต่างประเทศ เราเลยต้องห่างกัน ตอนแรกที่เราห่างกันมันทรมานมาก ทั้งคิดถึง ทั้งเหงา ทั้งห่วง แรกๆนอนค้องไห้ทุกคืน เราคอลคุยกันทุกวัน บอกรักกันทุกวัน บอกคิดถึงกันทุกวันแต่พอนานๆเริ่มเดือนที่ 3เดือนที่ 4 เขาก้มีเวลาให้เราน้อยลง คอลคุยกันบางที่ 5-10นาที แต่ก้พยายามเข้าใจเขานะว่าเขายุ่งมากๆ เขาไปทำเพื่ออนาคต เรา 2คน  สำคัญตรงที่เวลาเราช้ากว่าเขาด้วย ทำให้เวลาเรา 2คนไม่ตรงกัน แต่พอบางทีเราเหนื่อยมากๆ คิดถึงมากๆ เขาก้แทบไม่มีเวลาให้เลย คุยกันได้10นาทีเขาก้หลับใส่ จนบางทีเราก้ให้เขาไปนอนเพื่อไม่อยากกวนเขา ความรู้สึกนี้มันเป็นบ่อยๆเข้ามันก้ทำให้เรารู้สึกว่าเราชิน อยู่ได้กับความเหงา กับการอยู่คนเดียวให้ได้ ยิ่งนานเข้าเรารู้สึกอะไรบางอย่างที่รู้เลยว่าตัวเองเปลี่ยนไปคือ ไม่บอกรัก ไม่บอกคิดถึง ไม่อ้อน ไม่หวานเลยขางวันที่เราบอกร้กบอกคิดถึงเขา แต่เรากลับไม่ได้รุสึกเหมือนแต่ก่อน แต่กลับเป็นความรู้สึกว่าต้องบอก เพราะเขาก้บอกเราทุกวันนะ  เราอยากรู้ว่าตอนนี้เรายังรักเขาอยู่ไหม  เราพยายามประคองความรู้สึกตัวอองให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม ไม่ได้อยากเริ่มใหม่กับใคร เราจะทำยังไงให้เรากลับมารู้สึกแบบเดิมกับเขาดี