เราตอนเรียนอยู่ม.3 เราได้เรียนก็ครูคนหนึ่งสอนวิชาคอม เราเจอกับครูบ่อยมากที่วัดเจอกันหลายรอบเวลาครูเค้าสอนเราชอบมองหน้าครูเค้า พอตอนนี้เราอยู่ม.4เราสร้างบัญชีติ๊กต๊อกขึ้นมามีแค่ครูคนเดียวที่ติดตามในบัญชีเราเลยพิมโพสต์ความรู้สึกที่มีทั้งหมดพิมพ์ออกมาครูเค้าก็มากดใจให้ ในใจครูเค้าคงรู้อยู่แล้วว่าเป็นเราเพราะเราเป็นคนเดียวที่ครูเค้าเจอที่วัด พอผ่านมาหลายๆวันครูเค้าไม่รับไหว้เรา ทำตัวตึงๆใส่เรา เรายอมรับว่าจีบครูเค้าเพื่อนเราพิมพ์ไปบอกครูว่ารูปวาดที่ครูได้คือเราวาดครูเค้าเลยพิมพ์บอกเพื่อนเราว่า

ครูเค้าไม่อยากให้ความหวังกับเราเราคงเป็นได้ครูกับลูกศิษย์ให้เราตั้งใจเรียนมันอาจจะเป็นการชื่นชอบในความรู้สึกดีๆให้กันเท่านี้เองบอกเลยนะว่าเป็นคำพูดที้เรานั่งคิดหนักอยู่เเละเจ็บมาก เราควรทำอย่างไงดีเรายังอยากมองหน้าครูติดแต่ที่ผ่านมาครูเค้าก็ไม่มองหน้าเราทำตัวห่างๆกัน รักครั้งนี้คือรักแรกและจะเป็นรักสุดท้ายเพราะเราก็ไม่เคยมีใครต่อไปนี้คงคิดเรื่องเรียนอย่างเดียวหวังว่าคงมีเหตุการณ์อะไรสักอย่างที่ทำให้เราได้มองหน้ากันคุยกันติด แล้วต้องเรียนบำเพ็ญประโยชน์กับครูเค้าหนักใจเลยที่นี้

(ครูเค้าจะรู้ไหมว่าเราเจ็บมาก)

ย้อนเวลากลับไปได้จะไม่จีบครูเค้าเลย

เพราะทำให้ตัวเองเจ็บ