อยากย้อนกลับไปตอนม.1ตอนที่ยังเป็นเดกหัวเกรียนชอบวาดรูปไปวันๆเเล้วก็อยู่ดีๆก็รับได้คำเชิญชวนจากครูปูให้ไปซ้อมเเข่งเเต่ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรมาก ก็ไปซ้อมเรื่อยๆเเต่ก็โดนดอง เป็นเด็กเหลาอีอีให้พี่ๆก่อนจะไปเเข่งเสมอโดนใช้ถ่ายรูปบ้าง ล้างกระเเป๋งสี พู่กัน ถาดสีบ้าง โดนใช้ไปซื้อนำ้ ซื้อข้าวที่เซเว่นตอนที่พี่เขาซ้อมดึกๆบ้าง โดนใช้กรีดกระดาษ เตรียมทิชชู่บ้าง เเต่เราก็ทำด้วยความเต็มใจ ในขณะที่พี่ๆก็เห็นเราเป็นน้องคนนึงเหมือนกัน ในช่วงนั้นก็คงไม่ได้จริงจังอะไรกับห้องศิลปกรรมมากก็มาๆหายๆ จนพี่อ๋อเจอกันที่ห้องสมุดละมาถามว่า หายไปไหนไม่ไปซ้อมเเข่งหรอ พีเลยให้เหตุผลว่าไปซ้อมทำไมก็ไม่รู้พี่ไปซ้อมก็ไม่ได้เเข่งอยู่ดี พี่อ๋อเลยตอบมาว่า กำลังเก็บของชุมนุมเเล้วก็โดนซ่อมอยู่ เลยได้มีโอกาสคุยกันจนรู้จักเเล้วก็ทักทายกันเป็นวันเเรกที่ได้ทำความรู้จักกับเด็กชุมนุมเชียร์ห้อง2/5ชื่อไอเท็ค(ประธานชุมนุมคนใปัจจุบัน)กำลังเก็บของชุมนุมเเล้วก็โดนซ่อมอยู่ เลยได้มีโอกาสคุยกันจนรู้จักเเล้วก็ทักทายกันตลอดในขณะที่รอคุยกับครูปู จนได้คุยกับครูปูพีก็รู้เหตุผลว่าที่ต้องเอาพี่ไปเเข่งก่อนเพราะเรายังไม่มีประสบการณ์เลยให้พีร์ส่งเเข่งรายการย่อยๆ4-5รายการในช่วงนั้นได้เหรีญเงิน-เข้ารอบข้างไม่เข้ารอบบ้างบ้างทองเเดงจนถึงชมเชยก็มี จนครูปูบอกว่า เดี่ยวขึ้นม.3ไปเเข่งรายการใหญ่เลย เเต่ต้องมาให้เห็นหน้านะ จะได้ดูเทคนิคจากพี่ๆ จนช่วงขึ่นม.2ก็เริ่มคลุกคลีกับห้องนี้บ่อยขึ้น เลิกเรียนเสร็จทำงานเสร็จก็จะไปช่วยพี่ๆดูพี่ๆทำงานละก็มีหัดวาดเส้นดรออิ้งบ้าง ลงสีโปสเต้อบ้างจนไปรู้จักกับพี่อีกคนชื่อ ปอนกับไม้ที่กำลังฟาสสเก็ชรูปครูพี่ปอเเบบสองรุมหนึ่งครูพี่เเน็คจนมารู้ทีหลังว่า พี่อ๋อม.6คือประธานชมรม เเล้วก็พี่ปอนกับพี่เเม้คม.5คือรองประธาน พี่ม่อนพี่จีนม.5=เด็กเเข่งประจำ ส่วนพี่เซนพี่วีม.3 พีร์ม.2 =บ๋อย เด็กซ้อม จนขึ้นม.3ใกล้จะถึงรายการเเข่งใหญ่เวทีเเรกที่พีร์รู้สึกตื่นเต้นละซ้อมมานานก็ใกล้จะมาถึงคือศิลปะหัตถกรรม ครั้งที่68 พีร์ตั้งใจซ้อมมากๆ ขยันมากๆเเต่สุดท้ายก็ต้องหยุดชะงักเพราะโควิด19 ส่วนพี่อ๋อก็ต้องไปเรียนที่นครปฐม เพระาติดภายใน ศปก พี่จีนพี่ม่อนพี่ปอนพี่มั้ยก็ทำพอร์ตกันจ้าละหวั่น ในกลุ่มก็คงเหลือคนน้อยมากๆ จนทำให้ช่วงโควิดเเต่ละคนเริ่มห่างหายกันไปจนรุ่นพี่รุ่นน้องไม่รู้จักกันอีกเลย จนขึ้นม.4พีร์มีก็โดนเรียกตัวไปอีกครั้งในคาบสถาปัตว่าให้ไปเตรียมเเข่งเพาะช่าง พีร์เลยถามครูปูว่าใครไปบ้าง ครูปูเลยตอบว่าเซนกับนาวีพีร์เลยกลับมามีความตั้งใจจะซ้อมจนถึงวันเเข่งก็มีพี่ๆหลายคนจากอินทีเรียศิลปกรมาให้กำลังใจเเล้วเขาเรียกรุ่นผมว่ารุ่นโควิด(น้องเก่าๆที่ทันพวกเขา)พอไปเเข่งก็เป็นงานเเข่งเเรกๆเลยที่ทำให้กลับมาชินสนามอีกครั้งมรตื่นเต้นบ้างหลังจากไม่ได้เเข่งมานานพอเเข่งเสดสามชั่วโมงประกาศผล พีร์ติดรอบ20จาก450คนพี่วีพี่เซนติดรอบ 20กับ40วันนั้นจำได้พี่อ๋อเดินเข้ามาคุยกับน้องๆเเล้วพูดว่า ทำดีเเล้วพี่ดีใจมากๆนะได้สอนพวก เอาจิงๆสามคนก็ดีใจไม่เเพ้พี่อ๋อ เเล้วพี่อ๋อก็พูดว่างานหน้าจะมาช่วยซ้อมเทรนน้องๆเพราะย้ายมาเรียนวังท่าพระเเล้ว หลังจากนั้นไม่นานก็เปิดเทอม ม.5 พีที่อยู่ในอาการงุนงงก็ต้องไปทาสีกำเเพง ที่ตลาดน้อยเเล้วก็ได้เจอน้องๆหน้าใหม่เยอะๆที่มีฝีมือ + วงโยที่มาช่วยบ้างเเล้วจนงานเเล้วเสร็จก็มีการรื้อชมรมขึ้นมาใหม่ เเล้วก็มีการโหวตเฮดซึ่งพีร์ก็ได้รับตำเเหน่งมาเเบบงงๆ เเต่ในใจก็ชิวๆ เพราะว่าตอนเเข่งตอนซ้อมไม่ต้องตัดกระดาษเอง เตรียมของเอง เเข่งเสร็จไม่ต้องล้างพู่กันเอง จนผ่านไปหลายงานเเข่งก็ได้ทำความรู้จักน้องๆหลายคน เลยได้มีการปลูกฝังกันบ้างว่าพี่คนนี้ใครพี่คนนู่นใครมีคุกันบ้างว่าจะเข้าอะไร น้องๆส่วนใหญ่ก็ตอบว่า สถบ้างภายในบ้างจนประตูด่านเกือบสุดท้ายก็มาถึง ศิลปะหัตถกรรมประกาศวันเเข่งอย่างชัดเจน เเต่พีร์ที่ต้องเเข่งถึงสี่วิชาก็ต้องตัดออก1วิชาเพราะวันเเข่งมันตรงกันจนสรุปว่า ตัดเเต่งกลอนภาษาไทยออก เเล้วเลือกการงาน คอม ศิลปะเเทน หลังจากนั้นก็ซ้อมกันเเบบเป็นบ้าเป็นหลัง มีพี่อ๋อ พี่จีน มีม่อนมาช่วยเทรนน้องๆเเต่ที่รสว่าเทรนพีร์ดีสุดคือพี่อ๋อ เพราะยังไงพี่คนเเรกคือพี่คนสุดท้ายของเราอยู่ดี จนถึงวันเเข่งพี่อ๋อก็พิมมาบอกว่า ขอให้ทุกคนโชคดีเเบบเท่ๆ ละก็บอกน้องๆว่าทำให้ดีที่สุด เเล้วพอเเข่งเสร็จครูปูก็พาไปเลี้ยงตี๋น้อย เเต่พีร์ต้องกลับตจวในช่วงปีใหม่ครูปูเลยให้ขนมกับตังมาเเล้วบอกว่า ครูรู้ว่าไอเเฝดเอ็งไม่เคยทำให้ครูผิดหวังไม่ว่าผลจะเปนยังไงเอ็งคือเฮดที่ดีของน้อง เป็นรุ่นน้องที่ดีของรุ่นพี่ อยู่เ้วยกันมานานครูดีใจนะ ที่เลือกเอ็งไอเเฝด เเล้วพอหลังจากนั้นพีร์ก็นั่งรถไปตจว เเล้วเเวะกินข้าว ครูปูก็โทรมาเพระาผลประกาศว่า ได้เหรียญทองรองชนะเลิศอันดับเเปด ที่2(8) ทำให้พีร์ได้เหรียญทองครบ3วิชา ได้ตังจากผอทั้งสิ้นสามพันบาทถ้วน เเล้วก็หลังจากนั้นก็ได้รับการเชิญชวนจากผอ มอบหมายให้ครูเกศิรีให้ออกเเบบผลิตภัณฑ์ให้โรงเรียน จนถึงตอนนี้ก็คงเป็นงานสุดท้ายที่ได้รับมอบหมายเเล้วขึ้น ม.6ไปก็คงต้องเอางานออกเเบบนี้ไปส่งเพื่อเอาเข้าพอร์ตเเล้วก็คงต้องอำลาตำเเหน่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นรักษาการเฮดฝ่ายโค้ดเป็นชุมนุมเชียร์ เฮ้ดห้องศิลปกรรม ละก็คงต้องรอลุ้นเเข่งรายการสุดท้ายคือศิลปะหัตถกรรม 71 ว่าจะมาก่อนส่งพอร์ตมั้ย พีร์ก็คงจะลงเขียนลายไทยเอกรงค์เเต่คงมาในหน้าที่เดกเเข่งเฉยๆเเหละ สุดท้ายก็ผมโคตรภูมิใจเลยที่ได้อยู่เปนส่วนหนึ่งเเละก็ส่วนร่วมในวัฒนธรรมห้องศิลปกรรม(61-66)ของโรงเรียนเทพศิรินทร์ครับ