สวัสดีค่ะ เราอายุ30ต้นๆ สามีห่างจากเรา12ปี
เขาเป็นคนใจร้อนพูดจาโผงปาง ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ คบกันมา4ปี ทะเลาะกันบ่อยค่ะ แต่ก็ประคับประคองกันมาจนถึงทุกวันนี้
ล่าสุด เค้าไม่สบาย ปวดหลังเอวเคล็ดมีไข้นิดๆ เราก็ดูแล แต่เราต้องกลับบ้านไปหาแม่ของเราเพราะท่านก็ไม่สบาย อาเจียรไม่หยุดกินอะไรไม่ได้มา2วัน เราก็ต้องกลับมาดูแม่ก่อน
วันรุ่งขึ้นเราทำงานปกติ เค้าไม่ได้ทำเพราะลุกไม่ไหว
เราก็เป็นห่วงเค้ามาก เเต่ก็แชทหากันตลอด แล้วเค้าก็มาแขวะเราเล่นๆว่า "ไม่เหมือนคนบางคนมาหาแป้บเดียวเเล้วก็รีบกลับ" เป็นคำที่รู้สึกว่า ก็เราต้องมาดูแม่อะ
ประโยคสุดท้ายส่งรูปข้าวที่ต่างคนต่างกินให้ดู เมื่อ 17:40น.
เเล้วเค้าก็หายไป ไม่เเชท
จนเราเลิกงาน2ทุ่ม รีบโทรหา
ไม่รับสายเราเลย เราเป็ยห่วงมาก
ทั้งโทรแชท และโทรเบอร์ 20 สาย ไม่รับ เราโทรหาตลอด 3ทุ่ม เรากลัวเค้าเป็นอะไรมาก
เเล้วเราก็กลับไปหาเค้ายังไม่ได้ แม่เราก็ต้องดูเเล (เราไปหาเค้าไกลมาก จากห้วยขวางไป ลำลูกกา )
เราเลยพยายามโทรหาคนอื่น ให้ช่วยโทรหาเค้า เผื่อเค้าน้อยใจที่เราไม่อยู่ดูแลเลยไม่รับสาย
1.โทรหาแม่เค้า ให้ช่วยโทร
2.โพสหน้าเฟสเค้า ว่าติดต่อไม่ได้มีใครอยู่ใกล้ๆมั้ยเผื่อไปดูได้
3.โทรหา เพื่อนร่วมงาน เเละ คนข้างบ้านที่เป็นเพืาอนกับเค้าในเฟส เป็นชั่วโมง ไม่รับสาย
จนโทรให้คนข้างบ้านช่วยเดินไปดู ปรากฏว่า เค้าหลับ บอกว่ากินยาหลับไป
เราก็หายห่วงค่ะ รีบบอกครอบครัวเค้าว่าติดต่อได้เเล้ว
คิดว่าเรื่องจบใช่ไหมคะ .... ไม่ค่ะ ยังไม่จบ
เค้าพิมพ์ตอบเราสั้นๆมาว่า........
สามี: หลับ
เรา: ไม่เปิดเสียงโทรศัพท์เอาไว้ล่ะคะ เขาเป็นห่วงกันทั้งบ้านทั้งเมือง
สามี: เปิดอยู่
เรา: โทรหาทุกๆคนด้วยเขาเป็นห่วงกันหมดแล้ว
สามี: หลับ
เรา: พรุ่งนี้ ตอนเย็นไปหาหมอมั้ยคะ หนูเลิกงานสี่โมงเย็น หนูว่าพี่ตวรไปเช็คกระดูก
สามี: ไม่
เเล้วเราก็โทรหาเค้าอีกครั้งเพราะเห็นว่าตื่นแล้วยังพิมพ์คุยกับเราได้ เเต่เค้าไม่รับ และตอบกลับว่า
สามี: ยังไม่อยากคุย
เราค่อนข้างเสียใจมากที่ เราเป็นห่วงเเทบตาย แต่ตอบกลับมาสั้นๆ แล้วยังไม่อยากคุยอีก แต่ก็คิดว่า คงไม่สบายอยากพักละมั้ง เลยปล่อยวาง
ตอนเช้าแม่เค้าโทรมา ถามอาการสามีเราว่าเป็นยังไง เเม่เป็นห่วง น้ำตาไหล (หัวอกคนเป็นแม่เราเข้าใจ) แต่ก็บอกท่านไปแล้วว่าพี่เขาไม่ได้เป็นอะไร เมื่อคืนก็ติดต่อได้แล้ว เดี๋ยวจะให้พี่เขาโทรหาแม่อีกทีนึงนะคะแม่จะได้ไม่เป็นห่วง
เราเลยทักไปบอกสามีเราว่าโทรหาแม่ด้วยแม่เป็นห่วงร้องไห้ใหญ่แล้ว
คำตอบที่ได้กลับมาคือ?
โทรคุยกันล่าสุด เราคาดหวังว่าเค้าจะสำนึกว่าพูดกับเราเเรง จะมาง้อหรือขอโทษเรา เเต่ไม่เลย ยังคงด่าเราว่าเราไปวุ่นวายคนอื่น แบบนี้ไม่มีใครเค้าทำกัน
ยังไล่เราให้ไปถามคนอื่นอีกว่า คนอื่นเค้าทำเเบบเรามั้ยที่โทรไปรบกวนคนอื่นๆ ถ้ามีคนทำ เค้าจะยอมให้เรากระทืบหน้า 3 ทีค่ะ
ที่พูดมาทั้งหมด เรามีคำตอบในใจเเล้ว เรารู้ผิดชอบชั่วดี แต่บางทีอาจจะมีคนทำแบบเรา แล้วเราก็อยากกลับไปกระทืบหน้าเค้าสักสามทีค่ะ😆🤣🤣
เราผิดมากไหม ที่ทำแบบนี้กับสามี ?
เขาเป็นคนใจร้อนพูดจาโผงปาง ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ คบกันมา4ปี ทะเลาะกันบ่อยค่ะ แต่ก็ประคับประคองกันมาจนถึงทุกวันนี้
ล่าสุด เค้าไม่สบาย ปวดหลังเอวเคล็ดมีไข้นิดๆ เราก็ดูแล แต่เราต้องกลับบ้านไปหาแม่ของเราเพราะท่านก็ไม่สบาย อาเจียรไม่หยุดกินอะไรไม่ได้มา2วัน เราก็ต้องกลับมาดูแม่ก่อน
วันรุ่งขึ้นเราทำงานปกติ เค้าไม่ได้ทำเพราะลุกไม่ไหว
เราก็เป็นห่วงเค้ามาก เเต่ก็แชทหากันตลอด แล้วเค้าก็มาแขวะเราเล่นๆว่า "ไม่เหมือนคนบางคนมาหาแป้บเดียวเเล้วก็รีบกลับ" เป็นคำที่รู้สึกว่า ก็เราต้องมาดูแม่อะ
ประโยคสุดท้ายส่งรูปข้าวที่ต่างคนต่างกินให้ดู เมื่อ 17:40น.
เเล้วเค้าก็หายไป ไม่เเชท
จนเราเลิกงาน2ทุ่ม รีบโทรหา
ไม่รับสายเราเลย เราเป็ยห่วงมาก
ทั้งโทรแชท และโทรเบอร์ 20 สาย ไม่รับ เราโทรหาตลอด 3ทุ่ม เรากลัวเค้าเป็นอะไรมาก
เเล้วเราก็กลับไปหาเค้ายังไม่ได้ แม่เราก็ต้องดูเเล (เราไปหาเค้าไกลมาก จากห้วยขวางไป ลำลูกกา )
เราเลยพยายามโทรหาคนอื่น ให้ช่วยโทรหาเค้า เผื่อเค้าน้อยใจที่เราไม่อยู่ดูแลเลยไม่รับสาย
1.โทรหาแม่เค้า ให้ช่วยโทร
2.โพสหน้าเฟสเค้า ว่าติดต่อไม่ได้มีใครอยู่ใกล้ๆมั้ยเผื่อไปดูได้
3.โทรหา เพื่อนร่วมงาน เเละ คนข้างบ้านที่เป็นเพืาอนกับเค้าในเฟส เป็นชั่วโมง ไม่รับสาย
จนโทรให้คนข้างบ้านช่วยเดินไปดู ปรากฏว่า เค้าหลับ บอกว่ากินยาหลับไป
เราก็หายห่วงค่ะ รีบบอกครอบครัวเค้าว่าติดต่อได้เเล้ว
คิดว่าเรื่องจบใช่ไหมคะ .... ไม่ค่ะ ยังไม่จบ
เค้าพิมพ์ตอบเราสั้นๆมาว่า........
สามี: หลับ
เรา: ไม่เปิดเสียงโทรศัพท์เอาไว้ล่ะคะ เขาเป็นห่วงกันทั้งบ้านทั้งเมือง
สามี: เปิดอยู่
เรา: โทรหาทุกๆคนด้วยเขาเป็นห่วงกันหมดแล้ว
สามี: หลับ
เรา: พรุ่งนี้ ตอนเย็นไปหาหมอมั้ยคะ หนูเลิกงานสี่โมงเย็น หนูว่าพี่ตวรไปเช็คกระดูก
สามี: ไม่
เเล้วเราก็โทรหาเค้าอีกครั้งเพราะเห็นว่าตื่นแล้วยังพิมพ์คุยกับเราได้ เเต่เค้าไม่รับ และตอบกลับว่า
สามี: ยังไม่อยากคุย
เราค่อนข้างเสียใจมากที่ เราเป็นห่วงเเทบตาย แต่ตอบกลับมาสั้นๆ แล้วยังไม่อยากคุยอีก แต่ก็คิดว่า คงไม่สบายอยากพักละมั้ง เลยปล่อยวาง
ตอนเช้าแม่เค้าโทรมา ถามอาการสามีเราว่าเป็นยังไง เเม่เป็นห่วง น้ำตาไหล (หัวอกคนเป็นแม่เราเข้าใจ) แต่ก็บอกท่านไปแล้วว่าพี่เขาไม่ได้เป็นอะไร เมื่อคืนก็ติดต่อได้แล้ว เดี๋ยวจะให้พี่เขาโทรหาแม่อีกทีนึงนะคะแม่จะได้ไม่เป็นห่วง
เราเลยทักไปบอกสามีเราว่าโทรหาแม่ด้วยแม่เป็นห่วงร้องไห้ใหญ่แล้ว
คำตอบที่ได้กลับมาคือ?
โทรคุยกันล่าสุด เราคาดหวังว่าเค้าจะสำนึกว่าพูดกับเราเเรง จะมาง้อหรือขอโทษเรา เเต่ไม่เลย ยังคงด่าเราว่าเราไปวุ่นวายคนอื่น แบบนี้ไม่มีใครเค้าทำกัน
ยังไล่เราให้ไปถามคนอื่นอีกว่า คนอื่นเค้าทำเเบบเรามั้ยที่โทรไปรบกวนคนอื่นๆ ถ้ามีคนทำ เค้าจะยอมให้เรากระทืบหน้า 3 ทีค่ะ
ที่พูดมาทั้งหมด เรามีคำตอบในใจเเล้ว เรารู้ผิดชอบชั่วดี แต่บางทีอาจจะมีคนทำแบบเรา แล้วเราก็อยากกลับไปกระทืบหน้าเค้าสักสามทีค่ะ😆🤣🤣