กระทู้ยาวนิดนึงนะครับ 
ขอกำลังใจทำงานที่ไม่อยากทำหน่อยครับ พลาดเองที่ใจไม่เเข็งพอ เป็นความผิดผมเอง สมัครไปเพราะที่บ้านขอให้ไปทำ ทุกวันคือปวดหัวมาก เเต่พอสัมภาษณ์เเล้ว มีงานใหม่เข้ามาที่ผมอยากทำมากกว่า เงินเดือนดีกว่า เเละที่พักฟรีค่ากินฟรีหมด 

ผมเรียนครูพึ่งจบตอนมีนาปีนี้ครับ ใจอยากทำงานราบการหน่วยงานอื่นเลยรอสอบอยู่บ้าน เเต่ด้วยความเกรงใจที่บ้านไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆเลย หางานเรื่อยๆ เพื่อที่จะได้ใกล้บ้าน กลายเป็นว่าที่บ้านเลยขอร้องให้มาสมัครงานเป็นครูอัตราจ้างประจำห้องเด็กประถม ตอนนี้เลยมาทำงานเป็นครูอัตราจ้างรร.เเบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ เพราะตั้งเเต่เรียนจบครูมาโดยตรงเเต่ไม่อยากเป็นครูเลย ตั้งเเต่ฝึกงานเเล้วรู้ตัวเลยว่าไม่ชอบงานครูเลย ไม่ชอบเสียงเด็กเล็กๆ ยิ่งให้มาเป็นครูประจำชั้นก็พาเด็กอึดอัดไปอีก สงสารนักเรียนกับตัวเองมากๆครับ  

คุยกับที่บ้านก่อนสมัคร ที่บ้านบอกว่าถ้าไม่ไหวก็ออกได้เลย เเต่มันทำได้ยากมาก เพราะต้องทำคะเเนนเเล้วก็เตรียมสอนตลอดทุกวัน ถ้าออกกลางคัน ครูที่จะมาเเทนจะเดือดร้อนมาก 

รร.ผมไม่มีสอบกลางภาค ทำให้การลาออกอาจจะต้องเลื่อนไป มีนาปีหน้าเลย(เเบบไม่น่าเกลียด) เพราะต้องสรุปเกรดส่งรร. พอทักไปคุยกับที่ทำงานใหม่ เขาบอกว่าอาจจะรอได้ถึงตุลา เพราะต้องหาคนมาใหม่เเทนคนเก่าให้เร็วที่สุด

อยากปรึกษาหน่อยครับ ว่าจบเทอม(ตุลา) ตามปฎิทินการศึกษา ผมควรจะรีบเคลียร์งานเเล้วลาออกเลยไหม ถ้าย้ายไปที่ใหม่ได้เงินเดือนดีกว่า เเละมีเวลาหารายได้เพิ่มเติมมากกว่าเป็นครูอัตราจ้างที่นี่ เพราะถ้าลาออกตอนมีนา คงไม่ทันเเล้ว ที่ทำงานใหม่คงหาคนได้เเล้ว 
ใจไม่อยากเป็นครูเพราะสงสารเด็กด้วยเพราะ ใจผมไม่ได้มาทางนี้เเล้ว มันไม่เต็มที่เเน่นอน จะกลายเป็นว่าเด็กจะไม่ค่อยได้อะไรกับเรา