คำเตือน!! กระทู้นี้มีสปอยล์เนื้อหาของหนัง หากใครยังไม่ได้ดู หาดูได้ที่ Netflix นะครับ

ฉากที่สารวัตรกำลังสอบปากคำอิหล่าจูน และได้นำขนมท๊อฟฟี่โบราณมาให้อีหล่าจูนกินตอนกำลังสอบปากคำ และในฉากนั้นก็มีไดอะล็อกเล็กๆน้อยๆ ที่สารวัตรพูดกับอิหล่าจูนว่า .. "เมื่อตอนสมัยเด็ก สารวัตรชอบกินขนมอันนี้มาก เจอที่ไหนเป็นต้องซื้อตลอด และสารวัตรก็จะโมโหถ้าอันไหนแกะออกมาแล้วมันมีแค่กระดาษเปล่าๆ .. สารวัตรไม่ชอบถูกหลอก"
.
.
ต่อเนื่องมาจนถึงหนึ่งในฉากจบของหนัง จะมีอยู่ฉากนึงที่สารวัตรกำลังจ้องโหลใส่ขนมท๊อฟฟี่ที่เหลืออยู่หนี่งอัน
แต่พอสารวัตรได้แกะห่อท๊อฟฟี่ออกก็พบกับความว่างเปล่า
.
.
สิ่งที่ผมสงสัยกับความหมายของฉากที่หนังต้องการจะสื่อกับเราคือ
1.ขนมท๊อฟฟี่ในฉากสุดท้ายนั้น หนังกำลังสื่อว่าขนมท็อฟฟี่ เปรียบเสมือนเด็ก ซึ่งก็คือ อิหล่าจูน (หรือเปล่า?)
2.ขนมท๊อฟฟี่ที่ตอนแรกมีอยู่เต็มโหล เปรียบเสมือนการเฉลยปมต่างทีละน้อย จนกระทั่งเหลือขนมท็อฟฟี่หนึ่งอัน (ปมที่ยังไม่ถูกเฉลย)
3.หลังจากสารวัตรได้แกะห่อขนมท๊อฟฟี่อันสุดท้ายออก แต่ไม่มีขนมอยู่ในห่อ .. เป็นไปได้ไหมว่าหนังกำลังสื่อว่า สารวัตรกำลังถูกเด็กหลอก (หรือเปล่า?)

ปล. กระทู้อันนี้มีไว้ให้แชร์ความเห็นกันนะครับบ ผมแค่คนชอบดูหนังแล้วคิดตามนิดหน่อยให้พอหาความสนุกจากหนังได้บ้าง อย่าด่าเด้อ