จากกฎกระทรวงฉบับ 33 ที่เป็นปัญหา เข้าใจผิดกันมาตลอด    ความกว้าง 12 เมตร นี้ต้องเป็นความกว้างทางเข้าในที่ดินตนเองครับ
ไม่ใช่ ความกว้างของทางจากข้างนอกเข้ามา   พูดง่ายๆ ก็คือ ประตูทางเข้าแอชตันอโศกเท่านั้นที่ต้องกว้าง 12 เมตร 
ส่วนความกว้างของทางข้างนอกต้องเป็นทางสาธารณะ 18 เมตร 

ปัญหาที่เกิดคือ แอชตัน อโศก ขอใช้ที่ดิน รฟม. 13 เมตร  เป็นทางผ่าน จึงกลายเป็นว่า ประตูทางเข้าแอชตันอโศก 12 เมตร ติดกับทางสาธารณะ
ที่มีความกว้างแค่ 13 เมตร เท่านั้น  เพราะที่ดิน รฟม. ไม่ถือเป็น ที่ดินของแอชตันอโศก  เพียงแต่ศาลปกครองพิพากษาในประเด็นนี้มา
แค่ว่า ทางเข้าที่ดินที่ตั้งแอชตันอโศก ไม่มีส่วนไหนกว้าง 12 เมตร  (ที่จริง ต้องระบุว่า ไม่มีส่วนไหนกว้าง 12 เมตร ติดทางสาธารณะ 18 เมตร)
ทำให้มีคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด ให้เพิกถอนใบอนุญาตก่อสร้างดัดแปลง (ในคดี ที่สมาคมลดภาวะโลกร้อนเป็นโจทก์)  และศาลปกครองชั้นต้น
มีคำพิพากษาให้ผู้ว่า กทม. สั่งรื้อแอชตันอโศก (ในคดี ที่สยามสมาคม เป็นโจทก์ แต่กำลังอยู่ระหว่างอุทธรณ์)

ดังนั้นทางแก้ปัญหาคือ แอชตัน อโศก ก็แค่ขอใช้ที่ดิน รฟม. เป็นทางผ่านเพิ่มจาก 13ม. เป็น 18ม. โดยทางผ่านของ รฟม. 18ม. นี้ก็จะเป็น
ทางผ่านไปขึ้นรถไฟฟ้าตรงตามวัตถุประสงค์การเวนคืน และเป็นทางสาธารณะ 18ม. ตามความหมายในกฎกระทรวงฉบับ 33 ด้วยครับ