เรื่องที่เราจะระบายต่อไปนี้เราจะสรุปสั้นๆแค่เหตุการณ์สำคัญนะคะถ้าไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วย
ตอนนั้นเราเป็นเด็กอายุ14ค่ะ ไม่ยอมคนรักอิสระและแม่ไม่รักค่ะ
ครั้งนึงเราเคยหนีออกจากบ้านค่ะ เราอยู่กับพ่อแม่พี่ชาย2คนพี่สาว1คนตอนนั้นมันตันไปหมดแม่ไม่ให้อิสระเลยสักอย่างเราหนีออกมาช่วงกลางคืน ออกไปตัวเปล่าคิดแค่ว่าให้ออกไปไกลๆจากที่นี่ แต่สุดท้ายพ่อก็ตามหาเราเจอค่ะ มันพาเรากลับบ้านเข้าห้องนอนแล้วพยามถอดเสื้อผ้าเราจูบเรา(ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้เลยมันกระทันหันมากๆ) เรากลัวมากตอนนั้นอยากจะกรี๊ดแต่ก็กรี๊ดไม่ออก มันพูดบอกรักเรากลัวเสียเราไป เราสะบัดมันออกแล้วไปหยิบกรรไกรมาคิดว่าจะฆ่ามันให้ตาย แต่เราก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนนึงค่ะสู้แรงผู้ชายไม่ไหวกรรไกรไม่ได้อยู่ในมือเราแล้ว เราจึงตะโกนเรียกแม่ให้ช่วยแต่ก็แค่นั้นแหละค่ะแม่หลับลึกมาก(ไม่รู้ว่าจงใจไม่ได้ยินรึป่าว) เราวิ่งหนีไปที่ห้องเก็บของแล้วขังตัวเองไว้ตอนนั้นรู้สึกหวาดกลัวมากค่ะ และในที่สุดพี่ชายก็กลับมาพอดีแล้วช่วยเราได้
เราไม่สามารถแจ้งความได้ตำรวจเพิกเฉยกับเรื่องที่พี่เราแจ้งความพ่อ ซึ่งผ่านมา5ปีเราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แล้วล่ะค่ะเราอยู่กับพี่ชายและพี่สาว
สิ่งที่เราเจอมันยังจำฝังลึกในใจจนเราเป็นคนไม่กล้าเข้าใกล้ชิดเพศชายเลย บางครั้งก็ฝันร้ายหรือจู่ๆก็เกิดอาการหลอนหวาดกลัวจนต้องพบจิตแพทย์ จริงๆอาการหลอนเราเคยมีมาก่อนที่จะเจอเรื่องนี้เรามักจะหลอนเห็นตัวประหลาดสีดำแล้วพอเจอเรื่องนี้เข้าไปอีกอาการมันก็หนักขึ้น
ขอบคุณที่อ่านนะคะเราอาจพิมพ์ไม่รู้เรื่องแต่มันเป็นความรู้สึกที่เราจำไม่เคยลืม
ขอพื้นที่ระบายค่ะ
ตอนนั้นเราเป็นเด็กอายุ14ค่ะ ไม่ยอมคนรักอิสระและแม่ไม่รักค่ะ
ครั้งนึงเราเคยหนีออกจากบ้านค่ะ เราอยู่กับพ่อแม่พี่ชาย2คนพี่สาว1คนตอนนั้นมันตันไปหมดแม่ไม่ให้อิสระเลยสักอย่างเราหนีออกมาช่วงกลางคืน ออกไปตัวเปล่าคิดแค่ว่าให้ออกไปไกลๆจากที่นี่ แต่สุดท้ายพ่อก็ตามหาเราเจอค่ะ มันพาเรากลับบ้านเข้าห้องนอนแล้วพยามถอดเสื้อผ้าเราจูบเรา(ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้เลยมันกระทันหันมากๆ) เรากลัวมากตอนนั้นอยากจะกรี๊ดแต่ก็กรี๊ดไม่ออก มันพูดบอกรักเรากลัวเสียเราไป เราสะบัดมันออกแล้วไปหยิบกรรไกรมาคิดว่าจะฆ่ามันให้ตาย แต่เราก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนนึงค่ะสู้แรงผู้ชายไม่ไหวกรรไกรไม่ได้อยู่ในมือเราแล้ว เราจึงตะโกนเรียกแม่ให้ช่วยแต่ก็แค่นั้นแหละค่ะแม่หลับลึกมาก(ไม่รู้ว่าจงใจไม่ได้ยินรึป่าว) เราวิ่งหนีไปที่ห้องเก็บของแล้วขังตัวเองไว้ตอนนั้นรู้สึกหวาดกลัวมากค่ะ และในที่สุดพี่ชายก็กลับมาพอดีแล้วช่วยเราได้
เราไม่สามารถแจ้งความได้ตำรวจเพิกเฉยกับเรื่องที่พี่เราแจ้งความพ่อ ซึ่งผ่านมา5ปีเราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แล้วล่ะค่ะเราอยู่กับพี่ชายและพี่สาว
สิ่งที่เราเจอมันยังจำฝังลึกในใจจนเราเป็นคนไม่กล้าเข้าใกล้ชิดเพศชายเลย บางครั้งก็ฝันร้ายหรือจู่ๆก็เกิดอาการหลอนหวาดกลัวจนต้องพบจิตแพทย์ จริงๆอาการหลอนเราเคยมีมาก่อนที่จะเจอเรื่องนี้เรามักจะหลอนเห็นตัวประหลาดสีดำแล้วพอเจอเรื่องนี้เข้าไปอีกอาการมันก็หนักขึ้น
ขอบคุณที่อ่านนะคะเราอาจพิมพ์ไม่รู้เรื่องแต่มันเป็นความรู้สึกที่เราจำไม่เคยลืม