เอ๊ย...ครั้นอรุณเรืองรางสว่างทวีป
ดอกฉ่ำกลีบรับรักสลักเรือกสวน
ลมโชยอ่อนวอนเว้าเคล้ารัญจวน
ภมรด่วนรุมล้อมพยอมเพลิดเพลิน
มิระแวงระวังเหตุเภทพาลผิด
ดั่งครรชิตหลงโฉมนางมิห่างเหิน
จนประสบพบรักแท้แต่บังเอิญ
สาวเธอเมินไปมีใหม่ไม่คบเรา
"""""
มันเสียท่าน่าอายกับชายครรชิต
จำต้องปิดอกหักรักร้างว่างเปล่า
สงสารแต่สาวอื่นคนึงถึงเรา
คุณเธอเหงาตัวเรารู้สึกไม่ดี
ครรชิตทำทีเล่นเป็นตัวพระ
ผิดจังหวะพลาดท่ากัลยาหนี
พลั้งเผลอใจทำหล่อทำชอกี
ทำผิดที่บ่อยบ่อยทำเธอน้อยใจ
เอย ............... คริคริ
""""""""
**** รู้สึกไม่ดี ****