เริ่มคือเราคบผู้ชายคนนึงมาประมาณ1ปีได้ เราย้ายมาอยู่บ้านเขาโดยครอบครัวเขามีประมาณ5คน ทุกคนก็ดีกับเรา จนวันนึงเรามีปัญหาเรื่องเงินแฟนเอารถมอไซค์เข้าไฟแนนซ์ให้แต่เราเป็นคนผ่อน จุดเริ่มต้นมันมาจากตรงนี้แหละ เราทะเลาะกันมาเรื่อยๆ พอจนมุมเขาก็จะบอกให้เราไปเอาเล่มรถเขามาคืน ของทุกอย่างของเขาให้เอามาคืนไม่ใช่ว่าเราไม่อยากเอาออกนะแต่เรายังไม่มีเงินขนาดนั่น เราตั้งใจว่าจะเอาออกตอนโบนัสออก  และมีช่วงนึงโทรศัพท์เราพังเขาก็เลยให้ยืมโทรศัพท์เขามาใช้ แล้วพอทะเลาะกันเขาก็ทวงคืนเราก็บอกขอยืมใช้ถึงสิ้นเดือนได้ไมเราไม่มีโทรศัพท์ใช้ ต้องใช้ทำงานด้วย เขาก็ไม่ยอมทั้งที่ในตัวเค้ามี2เครื่อง  แต่สุดท้ายจบที่เขายอมขอโทษ เราให้อภัย จนมาถึงฟางเส้นสุดท้ายเขาพูดไม่ดีกับเรา พูดด้วยอารมณ์เราจึงบอกว่าเราจะไม่ทนแล้วนะ ไม่ให้โอกาสแล้ว พอให้ก็ทำแบบเดิมคือพูดไม่เคยนึกถึงจิตเรา เราบอกให้เขาคิดดีๆ ว่าที่พูดมามันดีแล้วใช่ไมเหมือนเขาจะรู้สึกผิดแต่สำหรับเราคือมันหลายรอบแล้วแล้วเราก็ไม่อยากจะทนแล้ว พอเขาเห็นว่าเราไม่ยอมให้อภัยเขาก็เลยทวงโทรศัพท์อีกรอบครั้งนี้เราไม่พูดไรเลยเรายอมให้ไปเลย ตลอดที่ผ่านมาเราให้โดยไม่คิดไรเลย ครอบครัวเขามีปัญหาเรื่องเงินหมุนเงินไม่ทันเราก็หามาให้ เรารักทุกคนในครอบครัวเขานะ รักแบบไม่ได้หวังอะไร อะไรช่วยได้ก็ช่วย  เขาบอกเราเห็นแก่ตัวรักแต่ตัวเองไม่เคยรักเขา ทั่งๆที่ผ่านมาเราทั่งโดนนอกใจหลายรอบ โดนเขาไล่ออกจากบ้าน โดยพูดไม่ดีใส่ แต่เราก็ยังอยู่ข้างๆเขา แต่ทุกครั้งเวลาทะเลาะกันเขาจะทวงทุกอย่างเลย อยากรู้ว่าที่เขาทำแบบนี้คือผู้ชายเขาคิดไรกัน ?