ก่อนอื่นต้องขออภัยหากเรา เล่าไม่รู้เรื่องนะคะ
ตอนนี้เราอายุ23แฟนเราอายุ20 เราเรียนจบมหาลัยแช้วนะคะ แฟนจบแค่ม.3 เราไม่รู้ว่าเราควรจัดการกับความสัมพันธ์ของเขาและเราในตอนนี้ยังไงดี ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เริ่มคุยกันเลย มีช่วงนึงเราป่วยหนักมากๆคาดว่าน่าจะเป็นโควิดไข้ขึ้นสูงมากๆเรียกได้ว่าป่วยหนักสุดในชีวิตเลย แล้วช่วงนั้นเราดันมีปัญหาทะเลาะกัน แล้วเขาคือไม่ดูแลเราเลย ไม่เคยเช็คตัว ไม่เคยเอามาจับดูว่าเราเป็นไข้ดีขึ้นมั่ยหรืออะไร จนเราดีขึ้นเอง สุดท้ายพอเราหายไข้กลับเป็นเราที่ไปขอโทษเขา บอกเขาว่าให้ดีกัน หลังจากนั้นทุกครั้งที่มีปัญหาทะเลาะกัน ก็เป็นเราที่ง้อมาตลอด เวลาทะเลาะกันกลางบริษัทเขาก็ชอบขึ้นเสียงใส่เราทั้งที่เราพูดเบาๆโดยไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไง เวลาไม่พอใจอะไรก็หนีกลับห้องทั้งที่กำลังทำงาน
เขาเป็นหนี้เพราะติดบาคาร่า เราเคยช่วยจ่าย แต่ให้เขาคืนนะคะประมาณเกือบ5หมื่น แต่เขาจะโกรธทุกครั้งที่เราพูดถึงเงิน แล้วเขาก็มักไปยืมเงินคนอื่นแบบยิบๆย่อย โดยจะเป็นเราที่คอยตามจ่ายให้เสมอ มันมีเรื่องแบบนี้บ่อยมาก คือเราคุยมาประมาณห้าเดือนแล้วนะคะ แต่เพิ่งคบกันได้แค่2 เดือน แต่เราทะเลาะกันแทบทุกวันค่ะ ทะเลาะกันบ่อยจนเรารู้สึกว่าจากที่เราเคยเป็นคนยิ้มง่าย กลับกลายเป็นคนหน้าบูดไปเลย แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ไม่ว่าเราจะเสียใจร้องให้มาหนักขนาดไหน ก็ต้องเป็นเราที่ต้องคอยไปง้อเขาก่อนเสมอ ปกติเวลาเขาอยากกินอะไรแทบไม่เคยขัด ไม่เคยบอกว่าอย่ากิน มีแต่บอกว่ากินๆไปเถอะ เราไม่กินเธอกินคนเดียวก็ได้ แต่ก็มีบ้างที่เวลาทะเลาะกันเราก็พูดว่าเธอกินเยอะหว่านุ่นนี่เราเคยว่าอะไรมั่ย (การที่พูดแค่นี้มันยิ่งทำให้เขาโกรธไปใหญ่ หาว่าเราบอกเขากินเยอะพูดไม่สนใจคนฟัง) แล้วล่าสุดเลยนัดกันไว้ว่าจะไปกินหมูกระทะกันต้นเดือน แต่อยู่ๆบอกไปวีนที่15 พอถึงวันที่15 บอกไปวันที่18 พอถึง18 บอกไปวันครบรอบ23 พอถึงวันที่23บอกเราไม่อยากไป คือวันที่23เราถามเขาว่าไปกินหมูกระทะมั้ย เขาหันไปหาพี่ที่นั่งทำงานว่าไปกินมั้ย พอพี่เขาบอกไม่ไปเขาก็หันมาบอกเราว่าไม่อยากไปซื้อมากินห้องได้มั้ย คือเราแบบอะไรอ่ะ ทำไมต้องถามคนข้างๆในเมื่อคนอยากไปคือแฟนตัวเองไม่ใช่พี่คนนั้น เราขากเราก็งอน แต่เราหายเองนะคะเขาพอเห็นเราโกรธเขาก็เงียบ ใส่หูฟังดูหนัง หลังจากนั้นสามสี่เราก็ชวนเขาแทบทุกวันว่าไปกินหมูกระทะหันมั้ย เธอตกลงกับเราไว้นานแล้วนะเขาก็บอกยังไม่หิว เราเลยถามเรื่องเมื่อวันที่23ถ้าไม่หิวทำไมต้องถามพี่เขาว่าไปมั้ย ถ้าไม่อยากไปทำไมไม่บอกเราแต่แรกก่อนจะถามเขา พอเราถามไปแค่นี้เขาตะโดนกลางบริษัท ไร้สาระมากนะรู้ตัวเองมั้ย นี่ไม่ใช่แค่ครั้งแรกที่เขาตะโกนกลางบริษัทแบบนี้ แต่น่าจะเป็นรอบที่10รอบที่100ในระจะเวลาสามเดือน ทั้งที่เรื่องนี้เราเคยขอเขาแล้ว อยู่ห้องจะตะโกนจะด่ายังไงเราไม่ว่า แต่นี่แค่ให้เกียรติเรานิดนึงโดยการไม่ทำให้เราอาย ทำไมเขาถึงทำไม่ได้คะ เรายอมรับว่าเรารักเขามากที่ผ่านมาเราเลยง้อเขาตลอด ยอมปัดน้ำตาไปง้อเขาทั้งๆที่ตัวเองก็ร้องให้จนแทบลุกไม่ไหว แต่วันนี้เราอยากพอแล้วจริงๆ รักมากแต่เราเองก็รู้สึกว่าไม่ไหวแล้วจริงๆเหมือนกัน แล้วถ้าเราเลิกกัน เรื่องหนี้ควรเคลียร์กันยังไงก่อนดีคะพอตอนนี้ใจหนู50%คือถอดใจไปแล้ว เราบอกให้เขาเลิกบุหรี่เขาก็เลิกไม่ได้บอกให้เลิกน้ำท่อมก็เลิกไม่ได้ เราแทบไม่เห็นข้อดีอะไรในตัวเขาเลยจริงๆ
รักมาก แต่ไม่อยากไปต่อแล้ว
ตอนนี้เราอายุ23แฟนเราอายุ20 เราเรียนจบมหาลัยแช้วนะคะ แฟนจบแค่ม.3 เราไม่รู้ว่าเราควรจัดการกับความสัมพันธ์ของเขาและเราในตอนนี้ยังไงดี ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เริ่มคุยกันเลย มีช่วงนึงเราป่วยหนักมากๆคาดว่าน่าจะเป็นโควิดไข้ขึ้นสูงมากๆเรียกได้ว่าป่วยหนักสุดในชีวิตเลย แล้วช่วงนั้นเราดันมีปัญหาทะเลาะกัน แล้วเขาคือไม่ดูแลเราเลย ไม่เคยเช็คตัว ไม่เคยเอามาจับดูว่าเราเป็นไข้ดีขึ้นมั่ยหรืออะไร จนเราดีขึ้นเอง สุดท้ายพอเราหายไข้กลับเป็นเราที่ไปขอโทษเขา บอกเขาว่าให้ดีกัน หลังจากนั้นทุกครั้งที่มีปัญหาทะเลาะกัน ก็เป็นเราที่ง้อมาตลอด เวลาทะเลาะกันกลางบริษัทเขาก็ชอบขึ้นเสียงใส่เราทั้งที่เราพูดเบาๆโดยไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไง เวลาไม่พอใจอะไรก็หนีกลับห้องทั้งที่กำลังทำงาน
เขาเป็นหนี้เพราะติดบาคาร่า เราเคยช่วยจ่าย แต่ให้เขาคืนนะคะประมาณเกือบ5หมื่น แต่เขาจะโกรธทุกครั้งที่เราพูดถึงเงิน แล้วเขาก็มักไปยืมเงินคนอื่นแบบยิบๆย่อย โดยจะเป็นเราที่คอยตามจ่ายให้เสมอ มันมีเรื่องแบบนี้บ่อยมาก คือเราคุยมาประมาณห้าเดือนแล้วนะคะ แต่เพิ่งคบกันได้แค่2 เดือน แต่เราทะเลาะกันแทบทุกวันค่ะ ทะเลาะกันบ่อยจนเรารู้สึกว่าจากที่เราเคยเป็นคนยิ้มง่าย กลับกลายเป็นคนหน้าบูดไปเลย แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ไม่ว่าเราจะเสียใจร้องให้มาหนักขนาดไหน ก็ต้องเป็นเราที่ต้องคอยไปง้อเขาก่อนเสมอ ปกติเวลาเขาอยากกินอะไรแทบไม่เคยขัด ไม่เคยบอกว่าอย่ากิน มีแต่บอกว่ากินๆไปเถอะ เราไม่กินเธอกินคนเดียวก็ได้ แต่ก็มีบ้างที่เวลาทะเลาะกันเราก็พูดว่าเธอกินเยอะหว่านุ่นนี่เราเคยว่าอะไรมั่ย (การที่พูดแค่นี้มันยิ่งทำให้เขาโกรธไปใหญ่ หาว่าเราบอกเขากินเยอะพูดไม่สนใจคนฟัง) แล้วล่าสุดเลยนัดกันไว้ว่าจะไปกินหมูกระทะกันต้นเดือน แต่อยู่ๆบอกไปวีนที่15 พอถึงวันที่15 บอกไปวันที่18 พอถึง18 บอกไปวันครบรอบ23 พอถึงวันที่23บอกเราไม่อยากไป คือวันที่23เราถามเขาว่าไปกินหมูกระทะมั้ย เขาหันไปหาพี่ที่นั่งทำงานว่าไปกินมั้ย พอพี่เขาบอกไม่ไปเขาก็หันมาบอกเราว่าไม่อยากไปซื้อมากินห้องได้มั้ย คือเราแบบอะไรอ่ะ ทำไมต้องถามคนข้างๆในเมื่อคนอยากไปคือแฟนตัวเองไม่ใช่พี่คนนั้น เราขากเราก็งอน แต่เราหายเองนะคะเขาพอเห็นเราโกรธเขาก็เงียบ ใส่หูฟังดูหนัง หลังจากนั้นสามสี่เราก็ชวนเขาแทบทุกวันว่าไปกินหมูกระทะหันมั้ย เธอตกลงกับเราไว้นานแล้วนะเขาก็บอกยังไม่หิว เราเลยถามเรื่องเมื่อวันที่23ถ้าไม่หิวทำไมต้องถามพี่เขาว่าไปมั้ย ถ้าไม่อยากไปทำไมไม่บอกเราแต่แรกก่อนจะถามเขา พอเราถามไปแค่นี้เขาตะโดนกลางบริษัท ไร้สาระมากนะรู้ตัวเองมั้ย นี่ไม่ใช่แค่ครั้งแรกที่เขาตะโกนกลางบริษัทแบบนี้ แต่น่าจะเป็นรอบที่10รอบที่100ในระจะเวลาสามเดือน ทั้งที่เรื่องนี้เราเคยขอเขาแล้ว อยู่ห้องจะตะโกนจะด่ายังไงเราไม่ว่า แต่นี่แค่ให้เกียรติเรานิดนึงโดยการไม่ทำให้เราอาย ทำไมเขาถึงทำไม่ได้คะ เรายอมรับว่าเรารักเขามากที่ผ่านมาเราเลยง้อเขาตลอด ยอมปัดน้ำตาไปง้อเขาทั้งๆที่ตัวเองก็ร้องให้จนแทบลุกไม่ไหว แต่วันนี้เราอยากพอแล้วจริงๆ รักมากแต่เราเองก็รู้สึกว่าไม่ไหวแล้วจริงๆเหมือนกัน แล้วถ้าเราเลิกกัน เรื่องหนี้ควรเคลียร์กันยังไงก่อนดีคะพอตอนนี้ใจหนู50%คือถอดใจไปแล้ว เราบอกให้เขาเลิกบุหรี่เขาก็เลิกไม่ได้บอกให้เลิกน้ำท่อมก็เลิกไม่ได้ เราแทบไม่เห็นข้อดีอะไรในตัวเขาเลยจริงๆ