เวลาไปศาลก็หลุดปากถามเรื่องที่คุยกันส่วนตัวกับทนาย  ในที่สาธารณะต่อหน้าคนกลางจนผมต้องแอบสะกิดแม่+ทนายพูดแก้ต่างให้แม่รอดไป

เวลาไปธนาคารทำธุรกรรมการเงินกับฝ่ายตรงข้าม   เวลาฝ่ายตรงข้ามพูดจายั่วยุ
แม่ดันประมาทเพราะคิดว่าอยู่ห่างกับคู่กรณีเลยกระซิบเบาๆ ด่าสวนกับผมสองคน  หารู้ไม่เจ้าหน้าที่ธนาคารนั่นก็รู้จักกับคู่กรณีผม

แถมตอนผมหยิบมือถือมาอัดเสียง  แบบเห็นท่าทางผมโมโห(แต่ผมนิ่งนะ)
ก็ดันกระโตกกระตากว่า  ลูกใจเย็นๆสิ....อ๋อจะอัดเสียงเหรอ

พูดต่อหน้าเจ้าหน้าที่ธนาคารที่อยู่ฝั่งมันให้ได้ยินเลย (มันไม่ได้ยินหรอกแต่เจ้าหน้าที่นั่งตรงข้ามเราได้ยินแน่ๆ)

รู้สึกเป็นห่วงแม่จังคือแม่เป็นคนนิสัยแบบนี้   ชอบลืมตัวแล้วพูดหลุดปากแม้ไม่บ่อยแต่มีเรื่อยๆ
ชอบหลุดปากในสถานการณ์ที่คิดว่าปลอดภัย  แต่ดูคนรอบข้างไม่รอบคอบไม่ละเอียด  พลาดให้คนรู้จักฝ่ายตรงข้ามได้ยินเรื่อยๆ
ไม่รู้เกี่ยวกับนิสัยพูดตรงๆ แสดงออกตรงๆนิสัยดั้งเดิมหรือเปล่า

คือผมสั่งแม่ตลอดว่าถ้าฝั่งนั้นยั่วยุอะไรมาก็ให้นิ่งไว้  ก็ทำนิ่งไม่ตอบโต้อีกฝั่งได้จริงครับ
แต่ชอบทำกระโตกกระตากกระซิบเบาๆ ประชดเบาๆ   ทำหลุดปากเบาๆโดยคิดว่าเขาจะไม่ได้ยิน
หารู้ไม่อีกฝั่งมันสังเกตอาการเราตลอดคือแม่ไม่นิ่งแบบนิ่งจริงๆต้องพูดประชดเบาๆแสดงออกเบาๆให้เขาสังเกตจนได้

พอมาต้องทำอะไรที่ต้องระวังคำพูดและการกระทำก่อนขึ้นศาล  เลยมีหลุดออกมาเรื่อยๆแบบทุกวันนี้
ขอคำแนะนำให้แม่หน่อยครับ